หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1

“หลินมั่ว แกแต่งงานกับลูกสาวของฉัน แล้วเข้ามาอยู่ในตระกูลของฉัน ไม่เพียงต้องปฏิบัติตามหลักสี่คุณธรรมสามคล้อย แกยังต้องตัดขาดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับครอบครัวทางฝั่งพ่อแม่ของแกด้วย!”

“นั่นมันก็น้องสาวแกนะ ทำไมพวกฉันต้องออกเงินช่วยน้องสาวแกด้วยล่ะ”

“หึ ชีวิตคนสำคัญ? แล้วน้องสาวแกมันคนจำพวกไหนกันล่ะ ตระกูลหลินของแกมันก็แค่คนชั้นต่ำ ไม่อย่างนั้น แกจะแจ้นมาเป็นลูกเขยแต่งเข้าหรือ”

ระหว่างทางที่หลินมั่วกำลังรีบตะบึงไปที่โรงพยาบาล ในหูของเขา มีเสียงเยาะเย้ยของคนในครอบครัวของสวี่ปั้นซย่าผู้เป็นภรรยาของเขาดังกึกก้องไม่หยุด

เดิมที หลินมั่วถือกำเนิดในตระกูลที่เรืองอำนาจที่สุดตระกูลหนึ่ง แต่เมื่อตอนเขาอายุได้สิบสองปี ตระกูลของเขาได้ประสบเภทภัยและถูกทำลายในชั่วข้ามคืน

พ่อของเขาสละชีวิตเพื่อปกป้องคนในครอบครัว ส่วนแม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ยังสู้อุตส่าห์แข็งใจพาเขาและน้องสาวหนีออกมาได้

แม่ของเขายังคงยืนหยัดอยู่อีกห้าปี แต่ในที่สุดก็ทนพิษบาดแผลที่กำเริบไม่ไหวและเสียชีวิตลง เหลือเพียงหลินซีผู้เป็นน้องสาวและเขาที่ต้องพึ่งพากันเองเพื่อเอาชีวิตรอด

หลินมั่วเองก็จำไม่ได้แล้วว่าทำไมตระกูลของเขาถึงต้องประสบกับเคราะห์กรรมร้ายแรงนั่นด้วย

แต่ก่อนที่แม่จะสิ้นใจ เธอได้มอบป้ายหยกที่เธอเฝ้าทะนุถนอมให้หลินมั่ว

แม้ว่าถ้อยคำของแม่จะไม่ชัดเจนนัก แต่หลินมั่วก็รู้สึกคลับคล้ายคลับคลาว่าหายนะที่ครอบครัวของเขาต้องประสบนั้นเกิดจากป้ายหยกประจำตระกูลชิ้นนี้

เมื่อตอนเป็นเด็ก พ่อเคยเล่าให้เขาฟังว่า ป้ายหยกชิ้นนี้ได้ซ่อนความลับแห่งความรุ่งโรจน์ของตระกูลหลินเอาไว้

เมื่อไม่มีแม่แล้ว หลินมั่วในวัยสิบเจ็ดปีต้องแบบรับภาระในการเลี้ยงดูน้องสาว ถึงแม้จะลำบากยากเข็ญ แต่ก็อดทนฝ่าฟันมาได้

แต่เมื่อสามปีก่อน หลินซีป่วยด้วยโรคลิวคีเมีย เขาจึงต้องแต่งงานเข้าตระกูลสวี่เพื่อนำสินสอดทองหมั้นจำนวนหนึ่งแสนหยวนมารักษาน้องสาว

ในช่วงสามปีที่ผ่านมา หลินมั่วทำงานหนักรับใช้คนในบ้าน แม้จะถูกคนในตระกูลสวี่ดูแคลน แต่เขาก็ยอมอดทน

เวลานี้ น้องสาวที่อาการทรุดหนักได้พบไขกระดูกที่เข้าคู่กัน แต่ต้องใช้ค่าผ่าตัดเป็นเงินถึงสามแสนหยวน

สวี่ปั้นซย่าภรรยาของเขาไปธุระต่างจังหวัด และโทรศัพท์มือถือของเธอก็ไม่สามารถติดต่อได้

หลินมั่วไม่สามารถหาเงินก้อนนี้ได้ จึงบากหน้าไปขอยืมจากตระกูลสวี่ แต่กลับถูกตระกูลสวี่ไล่ออกมาอย่างไร้ความปรานี

หลินมั่ววิ่งไปที่ห้องทำงานของหัวหน้าแผนกในโรงพยาบาล เขากัดฟันผลักประตูเดินเข้าไป

ภายในห้องทำงาน ชายสวมแว่นท่าทางหยิ่งผยองคนหนึ่งนั่งอยู่ เขาคือหัวหน้าแผนก จ้าวจยาฝาน

นอกจากจะเป็นรุ่นพี่ของสวี่ปั้นซย่าแล้ว จ้าวจยาฝานยังเป็นหนึ่งในผู้ไล่ตามจีบสวี่ปั้นซย่าอีกด้วย และเมื่อสวี่ปั้นซย่าแต่งงานกับหลินมั่วแล้ว เขาจึงเป็นคนที่ดูถูกหลินมั่วลับหลังมากที่สุดคนหนึ่ง

ตระกูลของสวี่ปั้นซย่าทำธุรกิจเกี่ยวกับการแพทย์ เธอจึงจัดแจงให้หลินมั่วได้ทำงานที่โรงพยาบาลในตำแหน่งรับคนไข้ในสำนักงาน

แต่หลังจากที่จ้าวจยาฝานใช้เส้นสายทางตระกูลจนได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าแผนก เขากลั่นแกล้งหลินมั่วทุกวิถีทาง

ต่อมา เขาใช้ให้หลินมั่วไปทำความสะอาดพื้น จากพนักงานฝ่ายธุรการตกลงมาสู่ตำแหน่งพนักงานทำความสะอาด

แต่อย่างไรก็ตาม น้องสาวของหลินมั่วรักษาโรคอยู่ในแผนกที่จ้าวจยาฝานดูแล ดังนั้น หลินมั่วจึงทำได้เพียงกล้ำกลืนฝืนทนเท่านั้น

ขอเพียงแค่รักษาชีวิตของน้องสาวไว้ได้ เขาเต็มใจทำทุกอย่าง!

“หัวหน้าจ้าว...” น้ำเสียงของหลินมั่วเต็มไปด้วยความวิงวอน “ปั้นซย่าไปธุระต่างจังหวัด และคงกำลังยุ่งมาก ผมติดต่อเธอไม่ได้เลย”

“คุณช่วย...คุณช่วยจัดการเรื่องผ่าตัดให้ซีเอ๋อร์ก่อนได้ไหมครับ ส่วนค่าผ่าตัด ผมจะรวบรวมมาให้แน่นอน!”

“เหอะๆ...” จ้าวจยาฝานหัวเราะเยาะ “หลินมั่ว แกก็ทำงานอยู่ที่นี่มานานแล้ว ก็น่าจะรู้กฎของโรงพยาบาลดี เงินค่าผ่าตัดสามแสนนี่จำนวนไม่น้อยเลยนะ หากแกชักดาบ แล้วฉันจะทำยังไง”

หลินมั่วโมโหพลางกดเสียงต่ำ “หัวหน้าจ้าว ผมทำงานที่โรงพยาบาลมาก็สามปีแล้ว คุณคิดว่าผมเป็นคนที่จะเบี้ยวหนี้อย่างนั้นเหรอ”

“มันก็พูดยากอยู่นะ!” จ้าวจยาฝานพูดเจื้อยๆ “คนธรรมดา ใครเขาจะเป็นเขยแต่งเข้ากันล่ะ พวกที่เกาะเมียกินจนเคยตัวน่ะ ถ้าจะเบี้ยวหนี้...ไม่น่าแปลกใจหรอก!”

สีหน้าของหลินมั่วเปลี่ยนไปทันที เขากัดฟันกรอด “หัวหน้าจ้าว ผมทำงานที่โรงพยาบาลมาสามปี เงินเดือนสักแดงผมยังไม่เคยได้จับ”

“เงินพวกนี้รวมๆ อาจจะไม่ถึงสามแสน แต่ก็คงไม่น้อยกว่ากันมากหรอก เดี๋ยวรอให้ปั้นซย่ากลับมา ผมค่อยขอยืมเธอ...”

“อย่าเดี๋ยวสิ หายืมมาตอนนี้เลย!” จ้าวจยาฝานพูดด้วยรอยยิ้ม “อ้อ ใช่แล้ว ฉันได้ยินว่าปั้นซย่าไม่รับโทรศัพท์แกนี่...”

“เอาอย่างนี้ไหม ฉันจะลองโทรหาเธอดูให้”

จ้าวจยาฝานพูดพลางหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดหมายเลขของสวี่ปั้นซย่า

สัญญาณโทรศัพท์ดังเพียงสามครั้ง ก็มีคนรับโทรศัพท์ เสียงเย็นชาของสวี่ปั้นซย่าดังขึ้น “หัวหน้าจ้าว มีธุระอะไรคะ”

หัวใจของหลินมั่วรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาทันที ระยะสองสามวันที่ผ่านมานี้ เขาโทรหาสวี่ปั้นซย่าเป็นร้อยสาย แต่เธอกลับไม่ได้รับเลยสักครั้ง

ในขณะที่จ้าวจยาฝานโทรเพียงครั้งเดียว เธอดันรับสาย นี่มันแปลว่าอะไรกัน