หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1058

ซ่งรุ่ยเจ๋อเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “หลิวเหยียนฮุย เมื่อกี้คุณเป็นคนยกเรื่องนี้ขึ้นมา”

“คุณควรเป็นคนขอโทษหลินมั่ว!”

ทันทีที่พูดจบ สีหน้าของทุกคนในตระกูลหลิวก็น่าเกลียดมากขึ้น

คนจากตระกูลอื่นมองดูซ่งรุ่ยเจ๋อด้วยความไม่พอใจ

ซ่งรุ่ยเจ๋อไร้ยางอายเกินไปแล้ว ในฐานะหัวหน้าตระกูลหลักทั้งสิบกลับผลักภาระให้กับผู้เยาว์ในช่วงเวลาวิกฤต ช่างเป็นเรื่องน่าขยะแขยงเสียจริง

หนานป้าเทียนยิ้มแต่ไม่พูดอะไร

นี่แหละคือสิ่งที่เขาต้องการ เพื่อลดอิทธิพลของซ่งรุ่ยเจ๋อในตระกูลหลักทั้งสิบ

แบบนี้หลินมั่วจะควบคุมตระกูลหลักทั้งสิบได้ง่ายขึ้นในอนาคต

ใบหน้าของหลิวเหยียนฮุยมืดมน เขาไม่เต็มใจที่จะขอโทษหลินมั่วมากนัก

ในขณะนั้น หลิวเทียนเสียงก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับพูดเบาๆ “คุณหลิน เอาเป็นว่าผมขอโทษคุณแทนฮุยเอ๋อร์ด้วยนะครับ”

“ฮุยเอ๋อร์เพิ่งสููญเสียพ่อไป ยังอยู่ในความโศกเศร้าจึงพลั้งปากพูดออกไป โปรดยกโทษให้ด้วยครับ คุณหลิน!”

คำพูดของหลิวเทียนเสียงทำให้สมาชิกตระกูลหลิวมองเขาด้วยความชื่นชมอีกครั้ง

ตระกูลหลิวในวันนี้ประสบกับเรื่องเลวร้ายครั้งใหญ่ ท่านผู้เฒ่าเกือบเอาชีวิตไม่รอด

ในเวลานี้ตระกูลหลิวยังขาดแคลนใครสักคนที่จะเป็นหัวหน้าพวกเขาได้

หลิวเทียนเสียงปรากฏตัวภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ก่อนอื่นเขาช่วยชีวิตท่านผู้เฒ่า แถมตอนนี้ยังเอ่ยปากขอโทษแทนหลิวเหยียนฮุยอย่างมีความรับผิดชอบมาก

ทั้งหมดนี้ทำให้ตระกูลหลิวมองเขาด้วยความชื่นชม

“หลิวเทียนเสียง การขอโทษผมไม่ใช่เรื่องสำคัญ” หลินมั่วพูด

“อย่างที่หลิวเหยียนฮุยพูด ภรรยาของผมไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด ส่วนหลิวหลินก็เสียชีวิตไปแล้ว ฉะนั้นเรื่องนี้ถือเป็นอันยุติ!”

“แต่ว่า...คนที่เคยถูกหลิวหลินทำร้ายก่อนหน้านี้ล่ะ”

หลิวเทียนเสียงเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “เรื่องนี้ผมจะให้คำสัญญา”

“แม้ว่าหลิวหลินจะไม่ได้มาจากตระกูลหลิว แต่เขาก็มีสายเลือดของตระกูลหลิวอยู่ดี”

“ตระกูลหลิวขอยอมรับให้สิ่งที่เขาทำครับ”

“ในเมื่อมีการต่อสู้เกิดขึ้น ไม่เขาก็ผมที่ต้องบาดเจ็บ นี่เป็นเรื่องปกติ แล้วผมต้องรับผิดชอบอะไร”

ทุกคนในตระกูลหลิวตกอยู่ในความเงียบงัน แม้แต่หลิวเหยียนฮุยก็พูดไม่ออกเช่นกัน

หลินมั่วเย้ยหยัน “ดูเหมือนว่าทุกท่านไม่คัดค้านคำพูดของผมสินะ”

“โอเค งั้นเรามาพูดกันต่อ”

จู่ๆ หลินมั่วก็ชี้ไปที่หลิวเหยียนฮุย “หลิวเหยียนฮุย ตอนนี้ได้เวลาคิดบัญชีระหว่างเราแล้ว!”

หลิวเหยียนฮุยอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง “ระหว่างเรามีบัญชีอะไร”

“เมื่อคืนฉันไม่ได้เป้นคนจับตัวฟังฮุ่ย นายก็รู้!”

“หลิวเทียนโย่วเป็นคนใส่ร้ายฉัน นายจะมาเอาเรื่องฉันทำไม”

หลินมั่วพูดอย่างเย็นชา “ผมไม่ได้พูดถึงเหตุการณ์ของฟังฮุ่ย ผมกำลังพูดถึงเหตุการณ์ที่คุณส่งคนมาจับกุมครอบครัวของผมเมื่อคืนนี้!”

“คุณทำให้คนของเหลาหู่บาดเจ็บไปหลายคน จะคิดบัญชีนี้ยังไงดี”