หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1077

เสี่ยวเยว่พูดประโยคเดียว ทำให้ทุกคนมองไปที่ตระกูลสวี่ด้วยความสงสัย

สวี่เจี้ยนกงมีสีหน้าตื่นตระหนกและรีบแก้ต่าง “นี่... ทําไมบ้านหลังนี้จะไม่ใช่ของฉัน”

“ทําไมเธอถึงบอกว่าบ้านหลังนี้ไม่ใช่ของฉัน”

เสี่ยวเยว่หัวเราะเยาะ “ทําไม?”

“แค่สามีของฉันมาดูบ้านหลังนี้เมื่อสามวันก่อน!”

“ตอนนั้นพนักงานขายบอกสามีอย่างชัดเจนว่าบ้านหลังนี้ยังไม่ได้ขาย!”

พอคําพูดนี้ออกมา ผู้คนก็ฮือฮา

“จริงเหรอ?”

“สามวันก่อน บ้านหลังนี้ยังไม่ได้ขายเหรอ”

“งั้นเหล่าสวี่ก็โกหกเหรอ สิ่งที่เขาพูดว่าซื้อเมื่อหลายเดือนก่อน!”

“เป็นไปได้จริงๆ นะ! ถ้าเป็นคนนี้มักจะทำหน้าใหญ่ใจโต”

“ตอนนี้ก็น่าขายหน้านะ...”

ทุกคนกระซิบกระซาบกัน บางคนถึงกับหัวเราะเยาะโดยตรง

สวี่เจี้ยนกงมีสีหน้าซีดเซียวและกล่าวเสียงสั่นว่า “เธอ... เธอไร้สาระ...”

“บ้านหลังนี้ ฉัน... ฉันซื้อมานานแล้ว...”

เสี่ยวเยว่หัวเราะเยาะ “อ้อ?”

“เอาตามที่ลุงพูดแบบนี้ งั้นพนักงานขายของสวนวั่งเจียงก็ผิดงั้นเหรอ”

“พวกเขาเอาบ้านที่ขายไปแล้วไปให้ลูกค้าคนอื่นดูเหรอ”

“ถ้าเป็นเช่นนี้จริง งั้นพวกเรามาเผชิญหน้ากับพนักงานขายของสวนวั่งเจียงกันไหม”

ทุกคนรอบๆ ก็หัวเราะทันที คนหนึ่งพูดเสียงดังว่า “นี่จะเป็นไปได้อย่างไร”

“คนอย่างหนานป้าเทียน จะทำผิดพลาดระดับต่ำเช่นนี้ได้อย่างไร”

“เหล่าสวี่ อย่าฝืนใจเลย บ้านหลังนี้ไม่ใช่ของคุณแน่นอน!”

สวี่เจี้ยนกงมีสีหน้าซีดเซียวก้มหน้าไม่กล้าพูด เขาจะกล้ามาเผชิญหน้ากับพนักงานขายของสวนวั่งเจียงได้อย่างไร

เมื่อเห็นท่าทางของสวี่เจี้ยนกง ลุงตงไม่ต้องพูดถึงว่ามีความสุขแค่ไหน

เขาตบไหล่สวี่เจี้ยนกงอย่างหยิ่งผยอง ยิ้มแล้วพูดว่า “เหล่าสวี่ ล้วนเป็นเพื่อนเก่ากัน นายมีเท่าไหร่เราจะไม่รู้เหรอ ทําไมนายถึงเล่นแบบนี้กับเราด้วย”

ทุกคนหัวเราะอีกครั้ง นี่จึงเป็นการเยาะเย้ยจริงๆ

ต่อไป ทุกคนยังคงเยี่ยมชมสวนวั่งเจียงกันต่อไป

สวี่เจี้ยนกงไม่มีหน้าที่จะตามไป

ลุงตงและคนอื่นๆ อยู่ในอารมณ์ดีอกดีใจตลอดทาง

ในไม่ช้า พวกเขาก็มาถึงข้างนอกวิลล่าที่ดีที่สุดในสวนวั่งเจียง

“บ้านหลังนี้ ว่ากันว่าแพงที่สุดและหรูหราที่สุดในสวนวั่งเจียง!”

เสี่ยวเยว่พูดด้วยอารมณ์ว่าเธอเคยเข้าไปในสวนวั่งเจียงมาก่อน

ทุกคนประหลาดใจ บ้านหลังนี้ แค่มองจากภายนอกก็สามารถฆ่าทุกอย่างก่อนหน้านี้ได้

ในเวลานี้ เสี่ยวเยว่ก็ประหลาดใจอย่างกะทันหันว่า “เอ๊ะ? พ่อคะ พ่อมองผู้หญิงในสวนดอกไม้คนนั้นสิ คุ้นหน้ามากใช่ไหม”

“เธอ... เธอดูเหมือนสวี่ปั้นซย่าใช่ไหม”

ลุงตงมองดูแล้วก็ประหลาดใจทันที “เป็นเธอจริงๆ เหรอ เธอมาที่นี่ได้อย่างไร”

ดวงตาของเสี่ยวเยว่สว่างขึ้น “พ่อ เธอคงไม่ได้เป็นคนรับใช้ที่นี่หรอกใช่ไหม”