หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1086

สวี่ปั้นซย่าไม่รู้ว่าผู้จัดการติงมีเจตนาร้าย และคิดว่าไม่มีอะไรผิดปกติ ดังนั้นจึงส่งข้อความถึงหลินมั่ว

หลังจากนั้น เธอพาหลินซีตามคนเหล่านี้ขึ้นไปที่ห้องทำงานของผู้จัดการ

ทันทีที่เข้าในห้อง ผู้จัดการติงก็พูดขึ้นมา "ไปอยู่คนละห้อง แล้วต่างคนต่างอธิบายสถานการณ์ในตอนนั้น"

"แล้วสุดท้ายพวกเราจะนำคำพูดของกันและกันมาเปรียบเทียบ และดูว่าใครกำลังโกหกกันแน่！"

เมื่อผู้หญิงคนนั้นเห็นดวงตาของผู้จัดการติงก็รู้ทันทีว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

เธอยิ้มทันที "ไม่มีปัญหา！"

ผู้จัดการติงพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม เขาเปิดประตูห้องทำงานของเขาและพูดกับสวี่ปั้นซย่าด้วยรอยยิ้ม "สาวน้อย เธอมาที่ห้องนี้แล้ว บอกฉันเกี่ยวกับสถานการณ์ในตอนนั้นอย่างละเอียดทีซิ"

สวี่ปั้นซย่าขมวดคิ้ว สายตาของผู้จัดการติงทำให้เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

"ฉันจะรอสามีฉันมา！"

สวี่ปั้นซย่าตอบ

ใบหน้าของผู้จัดการติงเย็นชา "สาวน้อย ตอนนี้พวกเรากำลังถามเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น"

"สามีของคุณไม่อยู่ในที่เกิดเหตุ ทำไมต้องรอให้เขามาด้วย"

"คุณเข้ามาก่อน แล้วอธิบายว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้น！"

ผู้หญิงคนนั้นพูดทันที "ใช่สิ"

"ทำไม กลัวความผิดเหรอถึงไม่กล้าเข้าไป"

สวี่ปั้นซย่าอดไม่ได้ที่จะโกรธ "มีอะไรที่ฉันไม่กล้างั้นเหรอ"

ภายใต้ความโกรธ สวี่ปั้นซย่าตรงเข้าไปในห้องทำงานด้านในทันที

ผู้จัดการติงสายตาลามกก็ตามเข้าไปทันที และใช้โอกาสนี้ล็อคประตูทันที

ในเวลานี้เอง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยด้านนอกพูดกับผู้หญิงคนนั้นด้วยรอยยิ้มว่า "คุณผู้หญิงครับ คุณไปก่อนได้เลย"

"ผู้จัดการของเราบอกว่า เขาจะจ่ายค่าชดเชยเสื้อผ้านี้ให้คุณทีหลัง！"

ผู้หญิงคนนั้นรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นข้างใน เธอหัวเราะ "ไม่มีปัญหา！"

"บอกผู้จัดการติงว่าขอให้สนุกนะ！"

พูดจบ เธอก็พาลูกชายของเธอจากไปทันที

ข้างในห้อง สวี่ปั้นซย่าเห็นว่าผู้จัดการติงล็อคประตู จึงรู้ทันทีว่ามีบางอย่างแปลกๆ

เธอลุกขึ้นทันที "เดี๋ยวก่อน ฉันจะออกไปเอาของ！"

ผู้จัดการติงใบหน้าลามก "มาถึงนี่ จะไปเอาอะไรอีก"

"โฉมงาม มามะ เราสองมาทำการแลกเปลี่ยนเชิงลึกกันเถอะ！"

สวี่ปั้นซย่าตกตะลึง ผู้จัดการติงคนนี้ใจกล้าไม่น้อย

ผู้จัดการติงยิ้มอย่างภาคภูมิใจ "สุดสวย คุณสวยขนาดนี้ ถ้าคุณยอมมาอยู่กับฉัน ฉันสัญญาว่าคุณจะร่ำรวยมหาศาล และมีความสุขไม่รู้สิ้น！"

"มามะ มาเล่นสนุกกับฉันก่อนสิ"

"ในอนาคต ของในห้างนี้ ถ้าคุณอยากได้อะไรก็หยิบเอาเลย คุณว่าไง"

ขณะที่เขาพูด เขาก็เอื้อมมือไปจับเสื้อของสวี่ปั้นซย่า

สวี่ปั้นซย่าตบหน้าเขาและพูดด้วยความโกรธ "ไปให้พ้น！"

"ฉันเตือนคุณนะ ให้คุณรีบปล่อยฉันออกไป"

"ไม่อย่างนั้นสามีของฉันจะไม่ปล่อยคุณไปแน่！"

ผู้จัดการติงโกรธหนัก "นังนี่ มึงกล้าตบกูเหรอ"

"ให้ตายเถอะ กูว่าจะทะนุถนอมสักหน่อย แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่จำเป็นแล้ว！"

"ฟังให้ชัดๆ นะ มึงเป็นคนบังคับให้กูทำแบบนี้！"

ขณะที่ผู้จัดการติงพูด จู่ๆ เขาก็พุ่งไปหาสวี่ปั้นซย่า

สวี่ปั้นซย่ากรีดร้องและพยายามหลบหนี จนชนเข้ากับโต๊ะด้านหลัง สิ่งของบนโต๊ะกระจัดกระจายไปทั่วพื้น