หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1113

เมื่อทุกคนได้ยินชื่อฟั่นเจิ้นหมิงต่างก็พากันฮือฮา

นี่คือคนใหญ่คนโตเชียวนะ !

ถึงแม้ว่าทรัพย์สินส่วนบุคคลของฟั่นเจิ้นหมิงและหวังเต๋อชิ่งไม่ต่างกันเท่าไร

แต่หวังเต๋อชิ่งเทียบอะไรไม่ได้กับฟั่นเจิ้นหมิง

เพราะฟั่นเจิ้นหมิงเกิดในตระกูลใหญ่ ตระกูลฟั่นในอดีตก็เคยเป็นหนึ่งในสมาชิกของสิบตระกูลใหญ่

แล้วหวังเต๋อชิ่งล่ะ เขามีตัวคนเดียว เมื่อเทียบเรื่องอำนาจก็ห่างจากฟั่นเจิ้นหมิงเยอะ

สวี่อวี้ฟังกลายเป็นครอบครัวเดียวกันกับฟั่นเจิ้นหมิง สำหรับตระกูลสวี่แล้วถือเป็นดีมาก

สวี่หย่งฉิ้งพยักหน้าด้วยความตื่นเต้น “อวี้ฟัง ไม่เคยทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ ! ”

“คิดไม่ถึงว่าลูกหลานของตระกูลสวี่จะได้ดองกับตระกูลฟั่น ! ”

“คราวนี้ดีเลย มีการสนับสนุนจากตระกูลฟั่น ตระกูลสวี่ของเราก็ไม่ใช่ตระกูลเล็กๆ อีกแล้ว”

“อวี้ฟัง เป็นหน้าเป็นตาให้ตระกูลเชียวนะ ! ”

คนอื่นๆ ก็พยักหน้าด้วยความตื่นเต้น

สวี่อวี้ฟังก็ภาคภูมิใจ เธอยิ้มและบ่ายมือ “เรื่องเล็กน้อย”

“เอาล่ะ พ่อ เราเข้าไปกันก่อนเถอะ”

สวี่หย่งฉิ้งพยักหน้า

เขาแวบหางตามองหวังเต๋อชิ่งอีกครั้ง “อวี้ฟัง หวังเต๋อชิ่งยืนอยู่ตรงนี้ทำไม”

คนของตระกูลสวี่ก็หันมามองตาม

สวี่อวี้ฟัง “จากที่หวังเต๋อชิ่งบอก วันนี้จะมีแขกคนสำคัญมา”

คนของตระกูลสวี่ก็อดตื่นเต้นไม่ได้

“แขกคนสำคัญใครกัน ต้องให้หวังเต๋อชิ่งออกมารอรับด้วยตัวเอง”

ทุกคนพากันคล้อยตาม

สวี่อวี้ฟังพายไหล่ เธอก็ไม่รู้ จริงๆ แล้วเธอสงสัยมากกว่าทุกคน

แต่พวกเขาก็ไม่เสียเวลา เพราะพนักงานเดินมาเชิญพวกเขาเข้าไปแล้ว

จากที่พนักงานบอก แขกคนสำคัญใกล้มาถึงแล้ว พวกเขาอย่ายืนขวางอยู่ตรงนี้

คนของตระกูลสวี่เข้าไปในห้องรับรองไม่นาน ในสวนของอาคารเฟิงหลินก็มีรถปอร์เช่ พานาเมร่าขับเข้ามาจอด

หวังเต๋อชิ่งเห็นรถคันนี้สีหน้านอบน้อมยิ่งขึ้น

สองสามวันนี้เขาหาโอกาสไปพบหลินมั่ว

แต่ว่า ขนาดแค่เจอหน้าเหลาหู่ยังยาก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเข้าพบหลินมั่ว

วันนี้ เขาได้ยินว่าหลินมั่วจะมาทานข้าวที่อาคารเฟิงหลินของเขา เขาเกือบดีใจแทบบ้า

เขาเลื่อนภารกิจทุกอย่างออก และมาตั้งแต่เช้า และรอต้อนรับหลินมั่วที่นี่

“ประธานหวัง ใส่ใจแล้ว ! ”

หลินมั่วพูดและยิ้ม

หวังเต๋อชิ่งได้รับคำชมจากหลินมั่ว ร่างกายรู้สึกเบาสบายขึ้น “คุณหลิน อย่าพูดแบบนี้”

“ทั้งสองท่านมาที่นี่ ทำให้ร้านเล็กๆ เจริญรุ่งเรือง ! ”

“เหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่ผมสมควรทำ”

พูดจบ เขาก็หันไปหาพนักงาน “ยืนงงอยู่ทำไม”

“เอารถคุณหลินไปจอด”

“คุณหลิน คุณสวี่ เชิญครับ ! ”