หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1155

ขวดไวน์ที่อยู่ในปากของชายหนุ่ม เมื่อมันกระแทกเข้ากับกำแพง ก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆ

เศษแก้วบาดเข้าที่ปากของชายหนุ่มโดยตรง แม้แต่เศษแก้วบางส่วนก็โผล่ออกมาจากใบหน้าของเขา ซึ่งดูน่าสยดสยองมาก

ชายหนุ่มกระอักเลือด และค่อยๆ ล้มลงกับพื้น ไม่สามารถแม้แต่จะคลานและพยุงตัวขึ้นมา

การเคลื่อนไหวของหลินมั่วทำให้ทุกคนในห้องตกตะลึง

ไม่มีใครคาดคิดว่าการโจมตีของหลินมั่วจะรุนแรงถึงเพียงนี้!

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ชายหนุ่มผมยาวโกรธทันที "ไอ้สารเลว แกกล้าทำร้ายคนของเราหรือ"

"แกเป็นใคร"

“แกรู้ไหมว่าเราเป็นคนของไท่จื่อ แกอยากตายใช่มั้ย”

หลินมั่วไม่สนใจเขา แต่รีบไปช่วยประคองเสี่ยวอู่ลุกขึ้น แล้วพูดด้วยเสียงต่ำว่า "สหาย ฉันขอโทษ ฉันมาช้าไปหน่อย!"

เสี่ยวอู่ตื่นตระหนกในทันใด แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "หลินจื่อ นาย...นายรีบไป รีบหนีไป..."

"คนพวกนี้สามารถฆ่าคนได้..."

หลินมั่วส่ายหัว: "ไม่ต้องห่วง คืนนี้ฉันก็จะฆ่าคนด้วยเหมือนกัน!"

“นายพักก่อน ฉันจะช่วยนายล้างแค้นเอง!”

หลินมั่วยืนขึ้น สาวตากวาดมองทุกคนในห้อง และพูดอย่างเย็นชา"ฟังให้ดีๆ ฉันชื่อหลินมั่ว!"

“เสี่ยวอู่เป็นพี่น้องของฉัน!”

“พวกแกทำให้เขาบาดเจ็บ วันนี้ต้องชดใช้ด้วยชีวิต!”

ทุกคนในห้องมองหน้ากันเลิ่กลั่ก พวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อของหลินมั่ว

ชายหนุ่มผมยาวตวาดด้วยความโกรธ "ให้ตายเถอะ ข้าไม่เคยได้ยินชื่อหลินมั่วเลย"

“ฉันไม่สนว่านายเป็นใคร แต่ถ้าแกกล้ามาสร้างปัญหาที่นี่ แกต้องตาย!”

ชายหนุ่มผมยาวโบกมือของเขา และกลุ่มวัยรุ่นด้านหลังก็เข้ามาล้อมหลินมั่ว

หญิงสาวเหล่านั้นกระโดดโลดเต้นยิ่งกว่าเดิม พร้อมกับตะโกนเสียงดัง "ฆ่ามันเลย ฆ่ามันเลย!"

“ไอ้เด็กเมื่อวานซืนนี่มาจากไหน ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ยังกล้ามาแตะต้องคนของไท่จื่อ!”

"ฮ่าๆๆ มีการแสดงเจ๋งๆให้ดูด้วย..."

หลินมั่วไม่สนใจพวกเธอ แต่หันหลังกลับและปิดประตู

ชายหนุ่มผมยาวผงะ"แกจะทำอะไร?"

สีหน้าของหลินมั่วเย็นชา เขาพูดออกมาทีละคำอย่างชัดเจน “วันนี้ พวกแกอย่าหวังจะได้ออกจากที่นี่!”

หลังจากตะลุมบอนไม่นาน คนหนุ่มเหล่านี้ต่างก็ล้มลงกับพื้น

ครึ่งหนึ่งของพวกเขาถูกหลินมั่วอัดจนตาย

อีกครึ่งหนึ่ง ที่ไม่ได้รับบาดเจ็บตรงจุดสำคัญก็ยังคงรอดมาได้ แต่ก็ถือว่าได้รับบาดเจ็บสาหัส จนไม่สามารถต่อสู้ได้อีก

ในเวลานี้คนหนุ่มสาวเหล่านี้ตื่นตระหนกโดยสมบูรณ์

ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจว่าเหตุใดหลินมั่วถึงจึงต้องปิดประตู!

สำหรับสาวๆ ที่กระโดดโลดเต้นอย่างสนุกสนานเมื่อครู่นี้ ในขณะนี้ทุกคนกำลังนิ่งอึ้ง แล้วหนีไปขดตัวอยู่ที่มุมกำแพงไม่กล้าเอ่ยอะไรทั้งสิ้น

หลินมั่วเดินช้าๆ ไปยืนอยู่ข้างชายหนุ่มผมยาว และมองลงมาที่เขา "เพื่อนของฉันคนนี้เป็นคนเก็บตัว และไม่เคยสร้างศัตรูกับใคร เขาจะมายั่วยุแกได้ยังไง"

"แกถึงขนาดจะเอาชีวิตเขา”

ชายหนุ่มผมยาวสั่นสะท้านไปทั้งตัว และพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "แก...แกเป็นใครกันแน่"

“ฉันบอกแล้วไงว่าพวกเราล้วนเป็นคนของไท่จื่อ”

"ไท่จื่อ...ไท่จื่อจะไม่ปล่อยแกแน่..."

หลินมั่วเหยียบขาที่หักของเขา "นี่ไม่ใช่คำตอบที่ฉันต้องการ พูดใหม่อีกครั้ง!"