หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1162

หลังจากเหลาหู่ได้รับข้อความจากหลินมั่ว เขาก็รีบสั่งให้คนตรวจสอบดูกล้องวงจรปิดทันที เขาต้องตรวจสอบดูตำแหน่งของพวกสวี่ตงเสวี่ยให้แน่ชัดก่อน

กล้องวงจรปิดของบริษัทยาสวี่ซื่อก็ไม่น้อยเลย ตลอดทั้งโถงทางเดินยาวไปจนถึงลานจอดรถ

จากที่ดูในกล้องวงจรปิดแล้ว พวกเขาขึ้นไปบนรถตู้คันหนึ่ง จากนั้นก็ขับออกไปจากอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่ออย่างรวดเร็ว

เหลาหู่ไม่พูดพร่ำทำเพลง เขารีบออกคำสั่งทันที ให้ลูกน้องของเขาทุกคนลงมือเพื่อขวางรถคันนั้นไว้

ทางฝั่งของหลินมั่ว หลังจากที่เขาได้ข่าวเรื่องของรถคันนี้ เขาก็ติดต่อสี่ตระกูลใหญ่กับเฉินเซิ่งหยวนทันที เพื่อขอให้พวกเขาช่วยขวางรถคันนั้นไว้

เหลาหู่กับคนของสี่ตระกูลใหญ่ลงมือด้วยกัน ใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีพวกเขาก็สามารถขวางรถตู้คันนั้นที่บนทางด่วนได้

รถตู้คันนั้นขับอยู่บนทางด่วนและมีรถร้อยกว่าคันล้อมรอบไว้ ทำให้ขยับไปไหนไม่ได้เลย

แต่เมื่อพวกเขาเปิดประตูรถออกมา กลับพบว่าสวี่ตงเสวี่ยกับสวี่ปั้นซย่าไม่ได้อยู่ในรถ

ในรถมีเพียงคนขับรถคนเดียวเท่านั้น เขาบอกว่าตัวเองไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น เขาทำเพียงแค่รับเงินมาและได้รับคำสั่งให้ขับรถออกนอกเมืองอย่างสุดชีวิตเท่านั้น

เหลาหู่โมโหมาก จากนั้นเขาก็จับคนขับรถกลับไปทรมาน แต่คำตอบของเขาก็ยังเหมือนเดิม เขาไม่รู้อะไรเรื่องอะไรเลย

หลังจากที่พวกเขาตรวจสอบเบื้องหลังของคนขับรถแล้ว พวกเขาก็พบว่าคนขับรถคนนี้เป็นแค่คนธรรมดาจริงๆ ไม่ได้ข้องเกี่ยวกับเรื่องซับซ้อนอะไรในสังคมเลย

พวกเขาไม่ได้ข้อมูลอะไรจากตัวคนขับรถคนนี้เลย!

ตอนนั้นเหลาหู่โกรธมากจนแทบอยากจะฆ่าคนขับรถคนนั้นเสีย แต่ก็ถูกหลินมั่วห้ามเอาไว้

เขารู้ว่าคนขับรถคนนี้เป็นแค่แพะรับบาปเท่านั้น ถูกใช้เพื่อล่อความสนใจของพวกเขาเท่านั้น

ตอนนี้สวี่ปั้นซย่าถูกจับตัวไปแล้ว

ถ้าฆ่าคนขับรถคนนี้ในตอนนี้ก็ไม่มีความหมายอะไร

ตอนนี้สิ่งที่สำคัญก็คือต้องหาตัวคนที่อยู่เบื้องหลัง นั่นถึงจะสามารถช่วยสวี่ปั้นซย่าได้!

เขาคำนวณอยู่ในใจว่าควรจะประกาศสงครามกับตระกูลหลักทั้งสิบดีไหม

คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ซ่อนตัวอยู่ในเหล่าบรรดาตระกูลหลักทั้งสิบ ถ้าเกิดว่าเขาฮุบตระกูลหลักทั้งสิบได้ เขาก็จะหาตัวคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เจอ

แต่จากสถานการณ์ของเขาในตอนนี้ ที่ด้านนอกยังมีไท่จื่อที่คอยจับตามองอยู่ ถ้าเขาเปิดศึกกับตระกูลหลักทั้งสิบจะยังมีโอกาสชนะอยู่เท่าไร

ครั้งนี้ เธอร่วมมือกับคนนอกจับตัวสวี่ปั้นซย่าไป ทำให้ทั้งสองคนหมดหวังในตัวเธออย่างสิ้นเชิง

เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ “พ่อครับ แม่ครับ พวกท่านไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ”

“ไม่ว่าเป็นอย่างไร ผมจะต้องช่วยปั้นซย่าออกมาให้ได้ครับ!”

สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง “หลินมั่ว ดีมากเลย!”

“แกพูดแบบนี้พวกเราก็สบายใจแล้ว”

จากนั้นทั้งสองคนก็ประคองกันออกไป แผ่นหลังของพวกเขาดูเศร้าสร้อยมากจริงๆ

เรื่องที่ลูกสาวคนเล็กทำลงไป ทำให้ทั้งสองคนดูแก่ชราลงไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากพวกเขาทั้งสองคนออกไปแล้ว จู่ๆ ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งพุ่งตัวออกมาจากประตู เขาตะโกนขึ้นมาอย่างรีบร้อน “ลูกพี่หลินครับ เจ้าพ่อหู่เพิ่งได้รับข่าวมา”

“ไท่จื่อ...ไท่จื่อเข้าเมืองมาแล้วครับ...”