หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1362

ตอนนี้หลินมั่วรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม เมื่อมาคิดๆ ดูแล้ว แม้แต่ไท่จื่อยังปฏิบัติต่อเขาแบบนี้ นั่นแสดงให้เห็นว่า หลี่เถียจุ่ยคนนี้ไม่ธรรมดา

บุคคลผู้นี้อาจจะเป็นปรมาจารย์ที่ซ่อนตัวเองอยู่ในตลาดก็เป็นได้

หลินมั่วเล่าสถานการณ์ตอนที่มีคนวางยาเมื่อคืนนี้ให้เขาฟัง

เมื่อหลี่เถียจุ่ยฟังจบ เขาก็พยักหน้าพร้อมพูดว่า “ผมเข้าใจ”

“ไป ไปหามันกัน!”

หลี่เถียจุ่ยกอดกระจกและหวีเอาไว้ พร้อมกับปัดก้นของเขา แล้วเดินไปข้างหน้า

หลินมั่วงุนงง ไปหาดื้อๆ แบบนี้เลยหรือ

เขากับไท่จื่อเดินตามหลัง จากนั้นเขาดึงตัวไท่จื่อเอาไว้ และถามขึ้นเบาๆ “คนนี้เป็นใครน่ะ”

ไท่จื่อยักไหล่ “ผมก็รู้มาไม่มาก ได้ยินมาว่า เขาเป็นผู้เก่งกาจจากทางตะวันตกเฉียงเหนือ แต่ตัวตนเฉพาะเจาะจงนั้นไม่ชัดเจน"

“แต่ว่าในช่วงแรกๆ เขาช่วยชีวิตผมกับแม่เอาไว้”

“ผมเคยอยู่กับเขาที่นี่สองปี”

หลินมั่วพยักหน้าช้าๆ ดูเหมือนว่าหลี่เถียจุ่ยคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ

เมื่อทั้งสามเดินมาถึงรถ และเข้าไปนั่งด้านใน จากนั้นก็ตรงไปยังนอกหมู่บ้านห่างไกลที่ชานเมือง ด้วยการนำทางของหลี่เถียจุ่ย

หลี่เถียจุ่ยชี้ไปที่บ้านหลังหนึ่งทางตะวันออกสุดของหมู่บ้าน "ที่นั่นล่ะ นักฆ่าที่คุณกำลังมองหา ซ่อนตัวอยู่ในนั้น”

“แต่ว่าด้านในคาดว่าน่าจะมีนักฆ่าอยู่หลายคน คุณต้องระมัดระวังตัวให้ดี!”

หลินมั่วหยักหน้าช้าๆ จากนั้นเขากับไท่จื่อก็เดินเข้าไปด้วยกัน

เมื่อมาถึงบ้านหลังนี้ หลินมั่วก็ให้ไท่จื่อคอยเฝ้าหน้าบ้านไว้ ส่วนเขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปในบ้าน

ลานบ้านนั้นเงียบสนิท ในขณะที่หลินมั่วเปิดประตู เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่า มีเสียงความเคลื่อนไหวบางอย่างภายในบ้าน แต่ไม่นานมันก็เงียบลง

ซึ่งดูเหมือนว่า คนในบ้านจะเห็นเขาแล้ว

หลินมั่วเดินเข้าไปด้านในด้วยความระแวดระวังอย่างมาก

ผ้าม่านในบ้านถูกรูดปิดทั้งหมด ไร้ซึ่งแสงไฟ ดูค่อนข้างมืดสลัว

หลินมั่วเดินเข้าไปในบ้าน เขาพยายามตั้งสมาธิจดจ่ออย่างเต็มที่