หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1475

พอหวังซิ่งอวิ๋นพูดจบ หัวหน้าตระกูลคนหนึ่งก็ยืนขึ้นขานรับทันที พร้อมตะโกนว่าจะฆ่าหลินมั่ว

หัวหน้าตระกูลคนนี้ค่อนข้างใกล้ชิดกับหวังซิ่งอวิ๋น จึงอาจกล่าวได้ว่าเขาคือสุนัขรับใช้ของหวังซิ่งอวิ๋น

ฉะนั้น ทันทีที่หวังซิ่งอวิ๋นเอ่ยเช่นนั้น เขาเป็นคนแรกที่สนับสนุน!

หัวหน้าตระกูลอีกเจ็ดคนมองหน้ากัน สีหน้าลังเลไม่รู้จะเลือกอย่างไรดี

ด้านหนึ่ง พวกเขากังวลว่าจะถูกหลอก

แต่อีกด้านหนึ่ง พวกเขากลัวไท่จื่อกับแมงมุมพิษ และยังเสียดายที่จะละทิ้งผลประโยชน์มหาศาลจากยาฟื้นฟู

ดังนั้น ผู้นำตระกูลทั้งเจ็ดจึงสับสนมาก ไม่รู้ว่าจะเลือกทางไหนดี!

หลินมั่วยิ้มบาง "หัวหน้าตระกูลหวัง คุณคิดว่าผมไม่ได้ตรวจสอบแน่ชัดหรือว่าเกิดอะไรขึ้นกับตระกูลว่าน"

“คุณเป็นคนติดต่อเรื่องนั้น รวมทั้งวางแผนและเสนอความเห็น เกี่ยวอะไรกับคนอื่น”

"อย่าลืมสิ ครั้งนี้คุณหลอกตระกูลว่านด้วย"

“ตอนนี้คุณบังคับพวกเขา เมื่อตระกูลว่านรู้เรื่องนี้ นั่นหมายความว่าอีกเจ็ดตระกูลจะถูกหลอกเช่นกัน”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ การแสดงออกของหัวหน้าตระกูลทั้งเจ็ดก็เปลี่ยนไป

อันที่จริง พวกเขาทั้งเก้าทำเรื่องก่อนหน้านี้ด้วยกัน

ทว่า ตอนนี้หลินมั่วโยนความผิดทั้งหมดให้กับตระกูลหวังแล้ว ทำให้คนอื่นๆ โล่งอก

นอกจากนี้ หลินมั่วยังพูดถึงตระกูลว่าน ยิ่งทำให้ทุกคนหวาดกลัว

ใช่แล้ว เรื่องนี้เกี่ยวพันกับตระกูลว่าน

ต่อให้ครั้งนี้พวกเขาจะฆ่าหลินมั่วได้ แต่เมื่อตระกูลว่านเอาเรื่อง ใครจะรับผิดชอบไหว

หัวหน้าตระกูลหวงเป็นคนแรกที่ยืนขึ้นพูดเสียงดัง "หัวหน้าตระกูลหวัง ท่านระวังคำพูดหน่อย!"

“เรื่องก่อนหน้านี้เป็นความคิดของคุณคนเดียว เกี่ยวอะไรกับพวกเรา”

"คุณหลิน แม้ว่าเราจะเคยได้ยินเรื่องนั้น แต่เราไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้"

เมื่อเห็นเช่นนี้ หัวหน้าตระกูลอีกหกคนก็ยืนขึ้นปัดสวะพ้นตัว

หัวหน้าตระกูลทั้งเจ็ดนี้มีไหวพริบมาก จึงรีบปัดความรับผิดชอบ

หลินมั่วพูดเสียงเย็นชา "หวังซิ่งอวิ๋น ถึงขนาดนี้แล้ว ยังคิดจะสาดโคลนใส่คนอื่นอีกหรือ"

หวังซิ่งอวิ๋นมองหัวหน้าตระกูลทั้งเจ็ด สองมือกำหมัดแน่นพลางกัดฟันพูด "พวกปัญญาทึบ ไว้ใจไม่ได้จริงๆ!"

“ฮึ่ม วันนี้ฉันก็ไม่ไว้ใจพวกคุณเหมือนกัน”

“คนแซ่หลิน ก่อนหน้านี้ฉันประเมินนายต่ำไปจริงๆ”

“คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าคนโง่ทั้งเจ็ดนี้จะถูกนายควบคุม!”

"แต่ แล้วยังไงล่ะ"

"ที่นี่คือเมืองระดับมณฑล คือถิ่นของฉันตระกูลหวัง!"

“คิดจะสู้กัน อยากจะดูน้ำหน้าหน่อยเจ๋งสักแค่ไหน!”

พอสิ้นเสียง หวังซิ่งอวิ๋นพลันหยิบดอกไม้ไฟออกมาจากตัว

เขาดึงสลักออก ดอกไม้ไฟก็ระเบิดขึ้น ควันพวยพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า เสียงดังสนั่น!