หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1477

เมื่อเห็นคนจากตระกูลตนเองวิ่งเข้ามา ใบหน้าของหวังซิ่งอวิ๋นก็เต็มไปด้วยความตื้นตัน

“คนแซ่หลิน เราตายกันไปข้างหนึ่ง!”

"วันนี้มีฉันไม่มีนาย มีนายไม่มีฉัน!"

“เข้ามา ฆ่ามัน!”

หวังซิ่งอวิ๋นตะโกนสั่งการ

คนของตระกูลหวังที่อยู่ด้านนอกรีบกรูเข้ามา เมื่อได้ยินคำสั่งของหัวหน้าตระกูล พวกเขาก็รีบเข้าไปล้อมตัวหลินมั่วทันที

คนมากมายจากตระกูลใหญ่มาที่นี่ เฉพาะแค่คนของตระกูลหวังก็หลายสิบคนแล้ว

รวมทั้งยังมีคนเร่งมาจากที่ไกลออกไป

เมื่อดูสถานการณ์เช่นนี้ เกรงว่าหลินมั่วจะต้องเผชิญหน้ากับคนนับร้อย

ถ้าต่อสู้กันจริง หลินมั่วจะหลบหนีโดยไม่ได้รับบาดเจ็บท่ามกลางการปิดล้อมของคนเกือบร้อยคนได้หรือไม่

หวังซิ่งอวิ๋นกัดฟัน เขารู้ว่าหากแมงมุมพิษลงมือเอง ครั้งนี้ตระกูลหวังจะต้องพินาศย่อยยับ

ต่อให้เขาจะรีบกลับไป แต่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร เขาไม่อาจต้านทานแมงมุมพิษได้!

เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพราะหลินมั่ว

เขาจึงไม่มีความตั้งใจที่จะกลับไปช่วยในตอนนี้ เขาคิดแต่จะฆ่าหลินมั่วล้างแค้น!

ฉวยโอกาสตอนที่หลินมั่วอยู่คนเดียวสังหารเขา นี่คือโอกาสงามที่สุด

ใบหน้าหลินมั่วเปื้อนยิ้ม ไม่ชายตามองคนของตระกูลหวังที่อยู่รอบๆ

ในเวลานี้คนจากตระกูลอื่นๆ ก็ทยอยเข้ามา

เมื่อเห็นแบบนี้ พวกเขาต่างก็ประหลาดใจ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

บัดนี้ สมาชิกคนหนึ่งของตระกูลหวงกระซิบถามหัวหน้าตระกูลหวง "ท่านหัวหน้า เราควรทำอะไรหน่อยไหมครับ"

หัวหน้าตระกูลหวงจ้องมองเขา "นายคิดว่ายังไงล่ะ"

ชายคนนั้นชะงักไปครู่หนึ่ง ไม่เข้าใจว่าหัวหน้าตระกูลหวงหมายความว่าอย่างไร

หัวหน้าตระกูลหวงเคาะหัวเขา พูดอย่างโมโห "มัวยืนเซ่ออะไรอยู่"

"รีบนำทุกคนไปช่วยคุณหลิน!"

ทันทีที่คำพูดนี้หลุดออกมา ทุกคนที่อยู่รอบๆ ก็ประหลาดใจ แม้แต่หัวหน้าตระกูลคนอื่นๆ ก็มองหัวหน้าตระกูลหวงประหลาดใจ