หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1483

หลินมั่วไม่ใช่เจอแมงมุมพิษเป็นครั้งแรก

แต่วินาทีที่เจอเธอ หลินมั่วยังคงมีความตะลึง

หรือว่า ความงามของเธอพอๆ กับสวี่ปั้นซย่า ซ่งจื่อหลาน และอาหม่าน

แต่ออร่าบนตัวเธอสามารถสยบทุกคนได้

เธอเพียงยืนนิ่งๆ อยู่ตรงนั้น กลับมีกลิ่นอายของราชินีที่หยิ่งผยอง

เหมือนกับว่าเธอคือราชินีที่ควบคุมทุกอย่าง ทุกคนล้วนต้องสยบอยู่แทบเท้าของเธออย่างไรอย่างนั้น !

เพราะอย่างไร เธอคือแมงมุมพิษแห่งเมืองไห่ คือราชินีหนึ่งเดียวของเมืองไห่ !

หลินมั่วรีบประสานมือเคารพ “ขอโทษครับ ผม...ผมเป็นเพื่อนของไท่จื่อ ดังนั้นถึงเรียกท่านว่าคุณป้า...”

แมงมุมพิษตัดบทพูดของหลินมั่ว “หุบปาก ! ”

“ฉันไม่สนว่านายเป็นเพื่อนของไท่จื่อหรือไม่ นายก็ห้ามเรียกฉันว่าป้า ! ”

พูดจบ แมงมุมพิษเดินมาหน้าหลินมั่ว กระชากคอเสื้อของหลินมั่วและจ้องหลินมั่ว “เพราะไม่แน่วันหนึ่งนายตกหลุมรักฉัน ฉันต้องให้โอกาสนายไหม”

หลินมั่วเผยสีหน้าอ้ำอึ้ง แมงมุมพิษคนนี้ พูดจากำเริบเสิบสานมาก

ส่วนไท่จื่อกลับมีสีหน้าแน่นิ่ง ราวกับว่าเคยชินกับอะไรแบบนี้นานแล้ว

หลินมั่วก้าวถอยหลัง และประสานมือคำนับ “ไม่ว่ายังไง เรื่องในครั้งนี้ ต้องขอบคุณท่านมาก”

“ผมให้คนไปยึดทรัพย์สินของตระกูลหวังแล้ว ถึงตอนนั้น ผมจะมอบทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของตระกูลหวังให้ท่าน ! ”

แมงมุมพิษบ่ายมือ “ของเหล่านี้ นายจัดการเองเถอะ”

“หากไม่มีอะไร ฉันกลับก่อนแล้ว”

หลินมั่วประหลาดใจ “ท่านเพิ่งมาถึงเมืองเอกเมื่อเช้าก็จะกลับแล้วเหรอ”

แมงมุมพิษ “เรื่องตระกูลหวัง ฉันช่วยนายจัดการแล้ว ภารกิจของฉันสำเร็จแล้ว”

“อยู่ที่นี่ต่อ ตอนกลางคืนนายก็ไม่มาอยู่เป็นเพื่อนฉัน หรือต้องให้ฉันเฝ้าห้องเปล่าคนเดียว? ”

หลินมั่วหมดคำพูด ประโยคนี้เขาไม่รู้จะตอบยังไง

แมงมุมพิษกลับหัวเราะ ราวกับกลั่นแกล้งอย่างสะใจ และจากไปด้วยท่าทางพึงพอใจ