หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1488

ถังอวี่ชิงยังคงไม่ยอม “นี่คือโอกาสอะไร”

“ใครคิดว่านี่เป็นโอกาสดี ก็ให้คนนั้นไปเถอะ”

“เพราะถึงอย่างไร ฉันไม่ไปแน่นอน ! ”

ผู้นำตระกูลถังโกรธจนมองบน สุดท้าย จึงทำได้เพียงบ่ายมือด้วยความจำใจ

“พอเถอะ พอเถอะ”

“แล้วแต่เธอเลย ! ”

“ฉันบังคับอะไรเธอไม่ได้มาก เธออยากทำอะไรก็ทำ ! ”

“เพราะถึงอย่างไร เธอจำคำที่ปู่เคยพูด”

“ไม่ว่าเธอจะทำอะไร ห้ามลบหลู่คุณหลิน และเพื่อนของเขา”

“ไม่เช่นนั้น ฉันเป็นคนแรกที่จะไม่ปล่อยเธอไว้ ! ”

พูดจบ ผู้นำตระกูลถังก็เดินออกไปด้วยความโมโห

ถังอวี่ชิงเผยสีหน้าไม่ยอม และก็เดินลงไปด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด

ขับรถลัมโบร์กีนีรุ่นลิมิเต็ด ถังอวี่ชิงตรงมาที่ลานไควฟง

ที่นี่คือสถานที่ที่เธอต้องมาทุกวัน เป็นไนต์คลับที่หรูที่สุดในเมืองเอก ทุกคืนที่นี่เป็นแหล่งรวมลูกหลานตระกูลใหญ่มากมาย

ถังอวี่ชิงขับรถมาจอดที่ประตูทางเข้าลานไควฟงเหมือนเช่นเคย จากนั้นให้พนักงานของที่นี่มาช่วยเธอจอดรถ

ในฐานะคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลถัง ถังอวี่ชิงถือเป็นลูกท่านหลานเธออันดับสูงในมณฑลก่วง และมีหน้ามีตาที่ลานไควฟงมาก

แต่สถานการณ์ในวันนี้ กลับเกินความคาดหมายของเธอ

ตอนที่รถของเธออยู่ห่างจากลานไควฟงประมานสามร้อยเมตร ก็ถูกคนขวางไว้

พอมองไป คนที่ขวางเธอคือยามของลานไควฟง

ถังอวี่ชิงก็อดโมโหไม่ได้ แม้ว่าเถ้าแก่ของลานไควฟง เจอเธอยังต้องเรียกเธอคุณหนูใหญ่อย่างนอบน้อม

ยามกระจอกมีสิทธิ์อะไรมาขวางเธอ

ถังอวี่ชิงลดกระจกลง และตวาดใส่ยามคนนั้น “ทำอะไร”

“ไม่เห็นว่าเป็นรถของฉันเหรอ”

แน่นอนว่านามคนนั้นรู้จักถังอวี่ชิง เขาจึงยิ้มและเดินเข้ามา “คุณหนูถัง ต้องขอโทษจริงๆ ”

“ด้านหน้าปิดถนน เถ้าแก่สั่งไว้แล้ว รถที่มาทุกคันล้วนไม่สามารถขับเข้าไปได้”

“หรือไม่ คุณจอดไว้ที่นี่เถอะ ผมช่วยคุณจอดรถ? ”