หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1496

จนกระทั่งเซี่ยจื่อหมิงและหลี่หลินเดินไปไกลแล้ว ถังอวี่ชิงถึงเรียกสติกลับมาได้

เธอขอบตาแดง นี่คือผู้ชายที่แอบชอบมานานนะ กลับจูงมือผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าเธอ?

เธอแทบบ้าคลั่ง !

อู๋หลานสะท้อนใจ “เห้อ สู้คนอื่นไม่ได้นะ ! ”

“ครั้งนี้ หลินหลินคือนกฟีนิกซ์ที่ได้บินสู่กิ่งไม้แล้ว”

“อวี่ชิง ดูท่า คุณชายเซี่ยท่านนี้ของเรา อนาคตน่าจะมีคู่ครองเเล้ว”

ถังอวี่ชิงตอบด้วยน้ำเสียงไม่ยอม “มีสิทธิ์อะไร”

“หลี่หลินคนนี้ เกิดมาต้อยต่ำ หน้าตาก็ธรรมดา เซี่ยจื่อหมิง ทำไม...ทำไมถึงชอบเธอ”

“การแต่งงานต้องเป็นกิ่งทองใบหยก พวกเขาสองคนมีความต่างกันมากไปไหม”

อู๋หลานมองเธอ “อวี่ชิง เธอพูดอะไร”

“เมื่อสักครู่ฉันไม่ได้บอกเธอแล้วเหรอ ตอนนี้หลี่หลินคือคนสนิทของหลินมั่ว เธอไม่ใช่คนธรรมดาแล้ว”

“นอกจากนี้ แม่ยายของหลี่หลิน ได้ยินว่าชอบหลี่หลินมาก อยากได้เธอเป็นหลานสาว”

“นับดูแล้ว ก็เท่ากับว่าหลี่หลินคือน้องสาวของหลินมั่ว”

“ไม่ต้องพูดถึงเซี่ยจื่อหมิง เธอรู้ไหมว่าที่มณฑลก่วงมีคุณชายใหญ่กี่คนตามจีบเธอ”

ถังอวี่ชิงหัวใจแตกสลาย เธอกำหมัดแน่น และกัดฟัน “ฉัน...ฉันไม่เชื่อ ! ”

“ตระกูลเซี่ยคือตระกูลใหญ่ของมณฑลก่วง”

“ไม่มีตระกูลหวัง ตระกูลเซี่ยคืออันดับสามของมณฑลก่วง”

“เซี่ยจื่อหมิง อนาคตต้องเป็นผู้นำตระกูลเซี่ยแน่นอน เขา...เขาจำเป็นต้องทำเรื่องแบบนี้ไหม”

“เพื่อแค่ประจบหลินมั่ว แลกกับความสุขทั้งชีวิต? ฉัน...ฉันไม่เชื่อ ! ”

อู๋หลานรีบลากเธอมาด้านข้าง และพูดเสียงต่ำ “คุณหนูใหญ่ของฉัน เธอพูดจาเบาหน่อยได้ไหม”

“คำพูดที่เธอพูดเมื่อสักครู่ หากคนอื่นได้ยิน เธอรู้ไหมว่าจะเป็นเรื่องใหญ่”

“ที่นี่มีสายตาจับจ้องอยู่ เธออยากให้ตระกูลมาจบลงพร้อมเธอเหรอ”

พูดง่ายๆ ก็คือ เพราะหลินมั่ว !

วินาทีนี้ ถังอวี่ชิงน้ำตาแห่งความเสียใจก็ไหลริน

หากรู้เช่นนี้ตั้งแต่แรก เธอก็จะตอบตกลงไปทำงานที่ร้านยาของหลินมั่ว

แบบนี้ ไม่เพียงได้เป็นคนสนิทของหลินมั่ว ไม่แน่เซี่ยจื่อหมิงก็อาจตามจีบเธอ

นี่คือผู้ชายที่เธอแอบรักมานาน ความหวังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอคือการได้แต่งงานกับเซี่ยจื่อหมิง !

แต่ทว่า เพราะความหยิ่งยโส ปฏิเสธเรื่องนี้ สุดท้าย เธอสูญเสียทุกอย่าง

วินาทีนี้ เธอเข้าใจแล้วว่า ความหยิ่งยโสของตัวเองมันน่าตลกแค่ไหน !

แต่ทว่า โอกาสแบบนี้ ชาตินี้มีเพียงครั้งเดียว

พลาดแล้วก็คือพลาดเลย เสียใจไปแล้วได้อะไร

พูดได้แค่ว่า เธอทำลายความสุขทั้งชีวิตด้วยมือตัวเอง ต้องสมน้ำหน้าตัวเอง โทษใครไม่ได้ !