หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1498

หลินมั่วเก็บเอกสารเข้าซอง และยื่นให้หลี่หลิน

“หลินหลิน ลำบากเธอแล้ว ให้เธอมาดึกดื่นขนาดนี้ ! ”

หลินมั่วยิ้มพูด

หลี่หลินรีบตอบ “พี่หลิน อย่าเกรงใจไป”

“รับใช้พี่ คือหน้าที่ของฉัน ! ”

“อีกอย่าง พี่เห็นฉันเป็นคนในครอบครัว ฉัน...ฉันไม่รู้ว่าตอบแทนพี่ยังไงแล้ว...”

หลินมั่วยิ้ม “ในเมื่อเป็นคนในครอบครัว เช่นนั้นเธอก็ไม่ต้องคิดมากขนาดนั้น”

“ช่วงนี้ เรื่องที่ร้านยา ต้องรบกวนเธอแล้ว”

“รอให้ร้านยากลับมาอยู่ในสถานการณ์ปกติ เธอค่อยไปที่เมืองก่วงหยาง พาแม่ของฉันไปพักผ่อนจิตใจ”

หลี่หลินยิ้มตอบ “โอเคเลย”

“พี่หลิน ฉันอยากไปหาคุณน้าฟังเหมือนกัน”

“พี่วางใจได้ ทางร้านยา ฉันจะพยายามอย่างสุดความสามารถ ! ”

หลินมั่วพยักหน้า ทันใดนั้นก็พูดขึ้น “หลินหลิน เธอก็อายุไม่น้อยแล้ว”

“บางครั้ง ต้องหาผู้ชายที่เหมาะสม และต้องพิจารณาเรื่องสำคัญในชีวิตได้แล้ว”

ได้ยินประโยคนี้ หลี่หลินหน้าแดงขึ้นมาทันที แต่ในสายตามีความหดหู่

สองสามวันนี้ คุณชายใหญ่หลายคนของเมืองเอก จริงๆ แล้วตามจีบเธอ นี่คือผลพลอยได้ที่เธอไม่เคยคิดเคยฝันมาก่อน

และหนึ่งในคนเหล่านี้ คนที่เธอชอบที่สุดคือเซี่ยจื่อหมิง

แต่เธอรู้ตัวเองดี เธอแตกต่างกับเซี่ยจื่อหมิงเกินไป เธอไม่คู่ควรกับคุณชายใหญ่ประเภทนี้ !

เห็นสีหน้าของหลี่หลิน หลินมั่วรู้ว่าในใจเธอกำลังคิดอะไรอยู่

หลินมั่ว “หลินหลิน เธอไม่ต้องกังวลอะไรเลย”

“เธอเรียกฉันว่าพี่ ก็เท่ากับเป็นคนในครอบครัวของฉัน”

“ในมณฑลก่วง ไม่ว่าใคร สามารถคบกับเธอ ล้วนเป็นเกียรติแล้ว ! ”

“วางใจเถอะ ไม่ว่าเธอชอบใคร พวกเราจะสนับสนุนเธอ ! ”

ไท่จื่อชูมือ “พูดถูก”

“ออกไปแล้ว ใครรังแกเธอ เธอมาบอกฉัน”

หลินมั่วพยักหน้า พูดชื่อสามตระกูลที่คัดเลือกสำเร็จแล้ว

หนึ่งในนั้น มีตระกูลถัง

ได้ยินชื่อตระกูลถัง ผู้นำเจ็ดตระกูลไม่แปลกใจ

ทุกคนรู้ว่าคืนนี้หลินมั่วไปงานเลี้ยงค่ำคืนของตระกูลถังก่อน ดังนั้น ตระกูลถังสามารถเข้าร่วมสิบตระกูลใหญ่ เป็นเรื่องปกติมาก

แต่ทว่า อีกสองตระกูลยังคงเป็นที่โต้เถียง

เพราะผู้นำเจ็ดตระกูลนี้ มีความเห็นแก่ตัวเอง

พวกเขาอยากให้ตระกูลที่สนิทกับตัวเองเข้ามาเป็นหนึ่งในสิบตระกูล แบบนี้ ในสิบตระกูลใหญ่ พวกเขาก็มีพันธมิตร

เมื่อฟังหลินมั่วพูดจบ ก็มีคนคัดค้านขึ้นมาทันที อยากคัดค้านสองตระกูลนั้น

หลินมั่วสีหน้าเย็นชา และพูดเสียงแข็ง “ทุกท่าน ผมอยากให้ทุกท่านเข้าใจ”

“ผมเชิญพวกคุณมา คือแจ้งเพื่อทราบ ไม่ใช่ต่อรอง ! ”

“หากพวกคุณคิดว่า ยังมีตระกูลอื่นที่เหมาะสมเข้ามาเป็นสิบตระกูลใหญ่ก็ได้ ! ”

“พวกคุณออกจากสิบตระกูลใหญ่ ปล่อยที่ว่าง พวกเขาก็สามารถเข้ามาได้แล้ว ! ”