หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1584

เมื่อเห็นจ้าวอวี่หลิงหน้าแตก หญิงสาวเหล่านั้นก็แอบหัวเราะกันคิกคัก

แน่นอนว่า เมื่อทุกคนมองไปที่ดวงตาของคุณชายวั่นอีกครั้ง พวกเธอก็รู้สึกเคารพยำเกรงเล็กน้อย

บรรดาสาวๆ ที่ก่อนหน้านี้มีท่าทางระริกระรี้ ขณะนี้พวกเธอเหล่านั้นก็ไม่กล้าเข้าไปใกล้เขาอีก

ท้ายที่สุด ก็เป็นวั่นจื้อ ที่ช่วยแก้หน้าให้จ้าวอวี่หลิง

เธอเข้ามาจับมือของจ้าวอวี่หลิงด้วยรอยยิ้ม เป็นการทักทาย

เมื่อเห็นวั่นจื้อเป็นคนสบายๆ คนหนุ่มสาวเหล่านั้นก็รีบเข้ามาห้อมล้อมเธอ เพื่อแย่งกันทำความรู้จักวั่นจื้อทันที

วั่นจื้อเองก็เป็นคนง่ายๆ ไม่ว่าชายหรือหญิง เธอก็จะปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างเท่าเทียมกัน พร้อมกับจับมือทีละคน ราวกับว่าคุ้นเคยกับพวกเขาเหล่านี้เป็นอย่างดี

แม้แต่เฉียนเหลียงเหวินเอง ก็อดไม่ได้ที่จะรีบเข้ามาทำความรู้จักกับวั่นจื้อ พร้อมกับจับมืออันอ่อนนุ่มของเธอ

เมื่อวั่นจื้อได้รู้ว่าเฉียนเหลียงเหวินเป็นหลานชายของเฉียนหย่งอัน แววตาของเธอก็เป็นประกาย

“ที่แท้ก็หลานชายของคุณหมอเทวดาเฉียนนี่เอง!”

ถ้าอย่างนั้น ทักษะทางการแพทย์ของพี่เฉียน ก็คงจะเยี่ยมยอดเลยใช่ไหมคะ”

วั่นจื้อถามเขาด้วยความสนอกสนใจเป็นอย่างมาก

เฉียนเหลียงเหวินไม่คิดว่า วั่นจื้อจะให้ความสนใจเขาเป็นพิเศษ

เขาหัวเราะทันที “ยังไม่ถึงกับยอดเยี่ยมหรอกครับ แต่ว่าหลายปีมานี้ คุณอาของผมได้ปลูกฝังผมมามากพอสมควร”

“ฝีมือแพทย์ของลุง ผมเรียนรู้ไปแล้วประมาณเจ็ดสิบเปอร์เซนต์”

“โรคที่ซับซ้อนส่วนมาก สำหรับผมแล้วไม่ใช่เรื่องยากอะไร!”

วั่นจื้อแสร้งทำเป็นอ่อนแอทันที "จริงหรือคะ"

“โอ้ พี่เฉียน ถ้าอย่างนั้นคุณช่วยจื้อเอ๋อร์ดูหน่อยได้ไหม”

"ช่วงนี้ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายตัวเลย~~"

วั่นจื้อพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ทำให้หัวใจของเฉียนเหลียงเหวินเต้นแรงไม่เป็นจังหวะหลังจากที่ได้ยิน

เฉียนเหลียงเหวินไม่คาดคิดว่า เขาจะได้รับความสนอกสนใจจากหญิงสาวเช่นนี้

ที่ด้านหลัง เซวียอวี่ถิงกำลังมองด้วยสายตาโกรธเกรี้ยว

เขาคือแฟนของเธอ แต่เวลานี้เขากลับไปเกี้ยวพาราสีอยู่กับผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าเธอเช่นนี้

เธอกระแอมออกมาอย่างขุ่นเคือง เพื่อแสดงเป็นนัยๆ ให้เฉียนเหลียงเหวินรู้ตัว

ทุกคนมองไปที่ดวงตาของเซวียอวี่ถิง สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยการเย้ยหยัน

เซวียอวี่ถิงตอนนี้โกรธแทบบ้า เธอไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่า การที่เธอต้องทนแบกรับการตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี เพราะทรยศเฉินไป๋อวี่มาคบหากับเฉียนเหลียงเหวิน สุดท้าย มันกลับจบลงแบบนี้

ที่สำคัญคือ เฉียนเหลียงเหวินเดินออกไปกับผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าต่อตาเธอ นี่ถือเป็นการดูถูกเธออย่างยิ่ง!

อย่างไรก็ตาม เธอไม่กล้าพูดอะไร

เนื่องจากความแข็งแกร่งของตระกูลเซวียนั้นด้อยกว่าตระกูลเฉียนมาก

และเธอก็เทียบวั่นจื้อไม่ได้เลยเช่นกัน ดังนั้น เธอจึงได้แต่ข่มความโกรธเอาไว้ในใจ!

ใจของเธอตอนนี้ รู้สึกสำนึกผิดและเสียใจเป็นอย่างยิ่ง

หากเธอรู้ว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นเช่นนี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เธอก็จะไม่คบหากับเฉียนเหลียงเหวิน นี่เป็นเรื่องน่าอายจริงๆ!

หลังจากวั่นจื้อออกไป บรรยากาศในห้องก็เย็นลง

คุณชายวั่นกำลังนั่งอยู่บนโซฟา และไม่มีใครกล้าทักทายเขา

ขณะที่เขานั่งอยู่ที่นี่ บรรดาลูกเศรษฐีจากตระกูลหลักทั้งสิบก็ไม่กล้าที่จะอาจเอื้อมไปพูดคุยกับเขา สภาวการณ์นี้น่าอึดอัดใจอย่างมาก

โชคดีที่คุณชายวั่นนั่งได้ไม่นาน ก็ลุกขึ้นแล้วเดินลงไปข้างล่าง