หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1620

เฉียนหย่งอันพูดแบบนี้ออกมา ทุกคนตกอยู่ในห้วงแห่งความเงียบสงบ

ผ่านไปชั่วครู่ เฮ่อเชียนเสวี่ยหัวเราะออกมา “หมอเทวดาเฉียน คุณยังมีหน้ามาพูดอีกนะ ! ”

“ตำราการปรุงยาของหลินมั่ว ขโมยไปจากว่านชุนถังของคุณ? ”

“พูดออกมาแบบนี้ ไม่อายบ้างเหรอ”

“ยาฟื้นฟูของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ ดีกว่าของว่านชุนถังหลายหมื่นเท่า”

“คุณมีสิทธิอะไรมาบอกว่าตำราปรุงยาของหลินมั่วขโมยมาจากพวกคุณ”

“ทำไม หรือนี่เป็นคติที่ว่าศิษย์ย่อมเหนือกว่าครู คนรุ่นหลังย่อมเหนือกว่าคนรุ่นก่อน? ห้าๆๆ ช่างน่าตลกเสียจริง...”

คนอื่นก็พากันหัวเราะตาม

คนของสิบตระกูลใหญ่ ก็มองมาทางเฉียนหย่งอัน แม้แต่คนของตระกูลเฉียนก็ล้วนขมวดคิ้ว

ในสายตาพวกเขา เฉียนหย่งอันตื่นตระหนกจนไม่มีทางเลือก

คำพูดแบบนี้ พูดออกมาได้ยังไง

ยาฟื้นฟูของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ ดีกว่าของว่านชุนถังมาก

แม้ว่ามีคนขโมยตำราการปรุงยา คนอื่นมีแต่คิดว่าว่านชุนถังขโมยตำราของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ จะเป็นอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อขโมยตำราไปจากว่านชุนถังได้ยังไง

ประโยคนี้พูดออกมา สู้ไม่พูดดีกว่า มีเพียงขายขี้หน้า

คุณชายวั่นเบ้ปาก และพูดเสียงต่ำ “โง่ ! ”

วั่นจื่อเฟิงก็ขมวดคิ้วตาม “บ้าไปแล้วเหรอ”

เขาตั้งใจจะสนับสนุนเฉียนหย่งอันเต็มที่ แต่เฉียนหย่งอันพูดออกมาแบนี้ เขาไม่สามารถช่วยพูดแทนเฉียนหย่งอันได้ !

กลับกัน เฉียนหย่งอันไม่มีความละลายสักนิด

เขามีสีหน้าเคร่งขรึม รอให้เสียงหัวเราะของทุกคนจบลง ถึงพูดด้วยเสียงทุ้ม “ผมรู้ว่าพวกคุณไม่เชื่อ ! ”

“ความจริงแล้ว หากวันนี้ไม่ได้เห็นข้อมูลฉบับนี้ของหลินมั่ว ผมก็ไม่อยากพูดเรื่องนี้”

“แต่นายแซ่หลินคนนี้รังแกกันเกินไปแล้ว ผมจึงทนไม่ไหวแล้ว”

“วันนี้ ผมเปิดเผยความจริงทุกอย่างต่อหน้าสาธารณชน ! ”

ผู้คนในงานมองไปทางเฉียนหย่งอัน และเกิดความประหลาดใจ หรือว่ามีอะไรซ่อนอยู่เบื้องลึก?