หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1740

คุณท่านหงสนทนากับทุกคนพักหนึ่งแล้ว ก็เดินไปหาหลินมั่ว

“หมอเทวดาหลิน คุณวางแผนจะจัดการกับจ้าวเทียนหยวนยังไง”

"ขอแค่คุณบอกมา เราจะสนับสนุนคุณเต็มที่แน่นอน!"

คนอื่นๆ ก็จ้องมองหลินมั่วรอคำตอบ

หลินมั่วพูดเบาๆ "ผมไม่มีความแค้นหนักหนากับสิบตระกูลใหญ่มณฑลซู"

“ปัญหาสำคัญมาจากจ้าวเทียนหยวนกับเฉียนหย่งอันสองคนนี้”

“แต่ตอนนี้สถานการณ์ในมณฑลซูค่อนข้างพิเศษ”

“หลายตระกูลในสิบตระกูลใหญ่มณฑลซูเข้าพวกกับจ้าวเทียนหยวนแล้ว กลายเป็นลูกกะจ๊อกของจ้าวเทียนหยวน”

“หลายตระกูลเป็นตระกูลของพวกคุณ”

“ผมหมายความว่า ถ้าพวกคุณทำให้ครอบครัวเปลี่ยนใจ ไม่ช่วยคนชั่วก่อกรรมทำเข็ญอีก ครอบครัวของพวกคุณก็จะอยู่ต่อไปได้”

“ส่วนสุนัขรับใช้คนอื่นของจ้าวเทียนหยวนก็ไม่มีความจำเป็นต้องเก็บไว้อีก”

“ถึงเวลาแล้วที่สิบตระกูลใหญ่มณฑลซูจะถ่ายเลือดใหม่”

“ทุกท่านคิดเห็นอย่างไร”

ทุกคนมองหน้ากันและพยักหน้าในที่สุด

สำหรับพวกเขา ขอแค่รักษาครอบครัวของพวกเขาไว้ได้ มันไม่สำคัญว่าครอบครัวอื่นจะเปลี่ยนแปลงหรือไม่

ในที่สุด หลังจากหารือกันแล้ว ทุกคนก็ตัดสินใจขับไล่สามในสิบตระกูลใหญ่มณฑลซูออกไป

ทั้งสามตระกูลนี้กลายเป็นลูกไล่ของจ้าวเทียนหยวนแล้ว

อีกทั้งหลายคนในกลุ่มเฉินอู่หยวนไม่มีใครมาจากทั้งสามตระกูลนี้

ดังนั้น ทั้งสามตระกูลนี้จึงกลายเป็นคนนอกรีต

ต่อไป ทุกคนกำหนดสามตระกูลใหญ่ในมณฑลซูใหม่ เพื่อให้พวกเขาเป็นสมาชิกใหม่ของสิบตระกูลใหญ่

ด้วยวิธีนี้ แน่นอนว่าทั้งสามตระกูลนี้จะกลายเป็นผู้ช่วยทุกคนรับมือตระกูลจ้าว

หลังจากจัดการวางแผนโดยรวมเรียบร้อยแล้ว หลินมั่วก็กลับไปก่อน

เป็นเรื่องปกติที่ผู้จัดการจะมาเฝ้าดูแลที่นี่

หญิงสาวร่างสูงโปร่งนามถังอวี่ชิงจากตระกูลถังอยู่ในห้องส่วนตัวด้วย

หลังจากที่ตระกูลถังกลายเป็นสมาชิกของสิบตระกูลใหญ่มณฑลก่วง สถานะของถังอวี่ชิง ก็ยกระดับขึ้นอย่างรวดเร็ว

ถ้าไม่ใช่เพราะมีปัญหากับหลินมั่วมาก่อน ถังอวี่ชิงจะได้เป็นเศรษฐินีอันดับต้นๆ ในมณฑลก่วงแน่

ในเวลานี้ ชายคนหนึ่งโฉบเข้ามาใกล้ถังอวี่ชิง ลูบผมของถังอวี่ชิงหยอกล้อ พูดจายิ้มแย้ม "คุณถัง เพื่อนจากมณฑลซูเมื่อไหร่จะมาถึง"

“เรารู้ตำแหน่งของเสือแล้ว ถ้าเพื่อนคุณยังไม่มา เราจะลงมือเอง!”

ถังอวี่ชิงชำเลืองมองเขา "รีบร้อนไปทำไม"

“คนมณฑลซูพวกนั้นเป็นทายาทของสิบตระกูลใหญ่มณฑลซูทั้งนั้น”

“สิบตระกูลใหญ่มณฑลซูแข็งแกร่งกว่าพวกเรามณฑลก่วงมาก”

“คนใหญ่คนโตแบบนี้จะมาช้านิดช้าหน่อยก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ”

"ถ้านายรอไม่ไหวก็ไปก่อนได้ ไม่มีใครห้าม!!"