หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1778

เมื่อจ้าวเทียนหยวนเห็นสถานการณ์นี้ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที เขาตะโกนด้วยความโมโห "ไอ่แซ่หลิน แกกล้าดียังไงมาลอบโจมตีตระกูลของเรา"

“ฉันจะไม่ขออยู่ร่วมโลกกับแก!”

“วันนี้ตระกูลจ้าวของเราจะสู้กับแกให้ตายกันไปข้าง!”

สมาชิกตระกูลจ้าวคนอื่นมองหลินมั่วด้วยความโกรธดวงตาของพวกเขาแดงก่ำ

หลินมั่วหัวเราะเยาะ "จ้าวเทียนหยวน ไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้นก็ได้"

“แม้ว่าคนของผมจะเข้ามาถึงลานตระกูลจ้าวแล้ว แต่ผมรับประกันได้ว่าตอนนี้คนตระกูลจ้าวจะไม่มีคนต้องตาย!”

“พวกผมแค่อยากเข้ามาพิสูจน์บางอย่างให้ทุกคนเห็น เราไม่ได้มีเจตนาจะทำร้ายใคร”

จ้าวเทียนหยวนพูดด้วยความโกรธ "ที่นี่คือตระกูลจ้าวของฉัน ฉันไม่อนุญาตให้คนนอกเข้าออกตามอำเภอใจ"

“ไอ้แซ่หลิน แกกำลังดูถูกตระกูลจ้าวของฉัน”

“เรื่องนี้ฉันจะต้องล้างแค้น”

แล้วคนตระกูลจ้าวก็พากันเห็นด้วย ส่วนจ้าวจงเจ๋อก็ลุกหือขึ้นมา"ฉันจะไม่ขออยู่ร่วมโลกกับศัตรู!"

“เพื่อเป็นการล้างความอับอายให้กับตระกูลของเรา จงฆ่าหลินมั่วซะ!”

หลังจากเสียงคำรามของจ้าวจงเจ๋อ คนตระกูลจ้าวที่เหลือก็ล้อมหลินมั่วอย่างดุเดือดยิ่งขึ้น การตะลุมบอลกำลังจะเริ่มขึ้น

เมื่อเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ หลินมั่วไม่ได้ตื่นตระหนกเลย เขากลับยิ้มอย่างเย็นยา "ไอ่พวกสวะ ไม่ละอายใจกันบ้างเลยใช่ไหม"

“พวกแกอยากสู้กับฉันให้ตายกันไปข้างหนึ่งเลยใช่ไหมห้ะ”

“ได้ วันนี้ฉันจะให้โอกาสพวกแก!”

“เหลาหู่ ปิดล้อมโรงแรมฉือไต้ให้ผมที!”

“วันนี้ถ้าไม่ใช่พวกมันที่ตายก็เป็นพวกเราที่ตาย!”

ทุกคนในตระกูลจ้าวมองเขาด้วยความขยะแขยงและจ้าวจงเจ๋อก็ตะโกน "ไอ่แซ่หลิน แกกำลังขู่ใครกันห้ะ"

“แกไม่แหกตาดูบ้างว่าที่นี่มีคนตระกูลจ้าวอยู่ตั้งกี่คน!”

“ถ้าสู้กันจริงๆ ไอ้สวะพวกนั้นของแกคงไม่เหมาะที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของพวกฉันหรอก”

แล้วคนตระกูลจ้าวคนอื่นก็แสดงสีหน้าเหยียดเช่นกัน ตระกูลจ้าวมีอำนาจมากจนพวกเขาไม่เคยที่จะสนใจพวกของหลินมั่ว