หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1853

ณ สวนวั่งเจียง เวลาตีหนึ่ง

เวลานี้ ตามหลักสรีรวิทยาเป็นเวลาที่คนง่วงนอนที่สุด

รถโดยสารคันหนึ่งขับไปที่ริมแม่น้ำซึ่งอยู่ห่างจากสวนวั่งเจียงสามไมล์

มีคนยี่สิบกว่าคนลงจากรถ ล้วนสวมชุดดำ นั่นคือคนของตระกูลเซี่ย

คนที่นำหน้าคือเซี่ยเชียนซาน

และคนที่อยู่ในที่นี่ มีหลายคนเป็นผู้บริหารระดับสูงของตระกูลเซี่ยที่ติดตามเขามาด้วย คนอื่นๆ ล้วนเป็นผู้มากฝีมือที่นั่งเครื่องบินตรงมาจากปักกิ่ง !

หนึ่งคนในนี้ ความสามารถแข็งแกร่ง ถือได้ว่าเป็นอัจฉริยะของตระกูลเซี่ย

เซี่ยเชียนซานมองคนเหล่านั้น และพูดเสียงต่ำ “แผนที่ของสวนวั่งเจียง พวกนายจำขึ้นใจแล้วใช่ไหม”

“หลินมั่วพักอยู่ในคฤหาสน์บนสุด”

“ในสวนสวนวั่งเจียงแห่งนี้ ไม่เพียงมีแค่หลินมั่วอาศัยอยู่ และยังมีผู้มากฝีมือจากหลายมณฑล มีจำนวนคนมากมาย”

“ดังนั้น เราต้องจัดการอย่างรวดเร็ว จัดการหลินมั่วให้ได้ในเวลาอันสั้น พาตัวเขาออกไปจากสวนวั่งเจียง”

“หากไม่จำเป็น อย่าทำให้คนอื่นแตกตื่น เข้าใจไหม”

ทุกคนในที่นี่พากันพยักหน้า

เซี่ยเชียนซานใช้ผ้าดำปิดหน้า และพูดเสียงต่ำ “โอเค ลงมือ ! ”

ทุกคนกระจายตัว และมุ่งหน้าไปตามจุดต่างๆ ของสวนวั่งเจียง

เซี่ยเชียนซานคือแกนนำหลักของคนเหล่านี้ เขาเลือกเข้าทางประตูหลัง

สวนวั่งเจียงในตอนนี้ ไม่เพียงมีคนเดินลาดตระเวนอยู่บริเวณคฤหาสน์จำนวนมาก แม้แต่ด้านนอก ก็ยังมีคนเดินตรวจตรา

แต่ทว่า คนที่เดินตรวจตราเหล่านี้ เมื่อเทียบกับเซี่ยเชียนซานแล้ว ความสามารถด้อยกว่ามาก

เซี่ยเชียนซานเดินหลบหลีกคนเหล่านี้อย่างเงียบสงัด ราวกับเสือดาวที่ไล่ตระคลุบเหยื่อยามกลางคืน และย่องเข้าไปในสวนวั่งเจียง

สวนวั่งเจียงพื้นที่อาณาเขตกว้างใหญ่ คนที่เดินลาดตระเวนด้านในก็เยอะกว่าด้านนอก