หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2198

“ศิลปะการต่อสู้ซั่นโส่วของตระกูลไป๋ยากที่จะเปรียบได้และหมัดสายฟ้าสามารถกำจัดศัตรูได้ในพริบตา”

ลือกันว่าศิลปะการต่อสู้ซั่นโส่วของตระกูลไป๋ได้ฝึกตนจนมาถึงระดับปรมาจารย์ขั้นสูงสุดแล้วสามารถทำลายหินและกำจัดปีศาจได้

แต่ช่วงเวลากลับมีช่องว่างที่ยากจะก้าวข้ามผ่านทำให้พลังที่ติดขัด

ช่วงแรกที่ฝึกซั่นโส่วก็ไม่ได้มีผลกระทบอะไร

แต่เมื่อระดับขอบเขตเพิ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆ พลังที่ติดขัดก็เริ่มเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น

หากไม่สามารถแก้ไขโรคนี้ได้การฝึกตนก็จะก้าวหน้าได้ยากขึ้น

ยิ่งไปกว่านั้นถึงแม้ว่าโดยปกติแล้วจะใช้ซั่นโส่วกับศัตรูแต่เป็นเพราะพลังที่ติดขัดทำให้อวัยวะตันทั้งห้าเกิดความเสียหาย

ซึ่งก็คือจัดการศัตรูได้หนึ่งพัน ฝั่งตนสูญเสียไปแปดร้อย

ด้วยเหตุผลนี้ไป๋เหมี่ยนหลังประกอบกับความบังเอิญของโชคชะตาบางอย่างจึงฝึกตนบนหนทางพิษอีกครั้ง

ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่เขาค้นพบเกาะงูชุมก็เริ่มศึกษาเพาะพันธุ์งูพิษอีกครั้งและอุทิศตนให้กับการฝึกฝนงูพิษ

และที่บ้าไปกว่านั้นก็คือ

เพื่อที่จะบรรลุผลหลอมรวมระหว่างโครงสร้างร่างกายของตนเองกับงูพิษได้อย่างผลสมบูรณ์แบบและเพื่อปล่อยพลังของพิษงูให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น

เขายังพยายามลองปรับเปลี่ยนลำดับยีนของตนเองเพื่อให้ลำดับยีนของงูพิษข้ามสายพันธุ์เข้ากับตัวเองได้

สิ่งนี้เป็นเหตุผลที่ทำให้ไป๋เหมี่ยนหลังถึงแม้จะรูปร่างเป็นคนทว่ามีลักษณะของงูโผล่ออกมาด้วย

เซวียอู่เยี่ยก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่างูไฟนรกตัวนี้จะร้ายกาจมากขนาดนี้

สิ่งที่ทำให้เขายิ่งประหลาดใจมากก็คือรูปร่างของไป๋เหมี่ยนหลังในเวลานี้