หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2202

รอจนหนานกงจิงเลวี่ยกลับมาที่เรือรบอีกครั้ง

ในมือก็หิ้วไป๋เหมี่ยนหลังที่ใบหน้าซีดเผือก

ไป๋เหมี่ยนหลังในตอนนี้ไม่เพียงแต่เนื้อตัวเปียกโชก สภาพจิตใจยังหดหู่เป็นอย่างยิ่งอีกด้วย

การต่อสู้ครั้งนี้เขาพ่ายแพ้แล้วจริง ๆ แต่เขากลับไม่ยินยอมเป็นอย่างยิ่ง

ถ้าไม่ใช่เพราะหนานกงจิงเลวี่ยใช้การควบคุมโดยธรรมชาติระหว่างสายพันธุ์

เขาก็คงจะไม่พ่ายแพ้อย่างรวดเร็วขนาดนี้

และเซี่ยเชียนซานที่อยู่ด้านข้างต่อให้ตีเขาจนตายก็คิดไม่ถึง

ในอดีตตัวเองคิดมาตลอดว่าไป๋เหมี่ยนหลังมีเพียงแค่วิชาพิษที่ไม่มีใครเทียบได้

ไม่คิดเลยว่าความสามารถของคน ๆ นี้จะต่อต้านกับราชันย์ทั้งหกได้

ตอนนี้คู่หูคนสำคัญถูกหนานกงจิงเลวี่ยจับตัวไป

เขาก็เอ่ยปากขอร้องอย่างช่วยไม่ได้

“ราชันย์หนานกงทุกเรื่องที่เกิดขึ้นล้วนมีเหตุปัจจัย

ก่อนอื่นท่านอาจารย์กู่เป็นฝ่ายลงมือก่อนและราชาตอนใต้ก็ฆ่าสัตว์เลี้ยงอันเป็นที่รักอีก

ความโกรธที่เกิดขึ้นในใจของคุณไป๋ก็เป็นเรื่องที่พอจะให้อภัยได้

ขอราชันย์หนานจิงได้โปรดเมตตาด้วย”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้เซวียอู่เยี่ยที่อยู่ด้านข้างก็หันเอนมาสนใจตัวเขา

เพียงแต่สิ่งที่เซี่ยเชียนซานพูดมาก็เป็นความจริง

หลังจากที่สบตากันแล้วเขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ

เซวียอู่เยี่ยก็หันไปมองที่หนานกงจิงเลวี่ยและไป๋เหมี่ยนหลังที่ตอนนี้ถูกเขาหิ้วอยู่

ในเวลานี้หนานกงจิงเลวี่ยครุ่นคิดอยุ่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เอ่ยปากขึ้น

“ไว้ชีวิตเขาก็ใช่ว่าจะทำไม่ได้”

เซี่ยเชียนซานสายตาเป็นประกายทันที

“ราชันย์หนานกงมีขอเรียกร้องสิ่งใดขอเพียงคุณเอ่ยมาก็พอ

ขอเพียงตระกูลเซี่ยของพวกเราพอใจมี ย่อมพอใจที่จะทำอย่างสุดความสามารถ”

หนานกงจิงเลวี่ยพูดอย่างจริงจัง

พอเพียงบัณฑิตพันอสรพิษคนนี้ตอบตกลงที่จะเข้าร่วมพันธมิตรศิลปะการต่อสู้

กลายเป็นสมาชิกของพันธมิตรฉันก็จะไว้ชีวิตเขา”

หากพูดถึงก่อนหน้านี้เขายังคงอยากรู้ความลับของถ้ำไป๋อวิ๋นต้ง

แต่หลังจากที่ต่อสู้กับไป๋เหมี่ยนหลังแล้วเขาก็เปลี่ยนความคิด

แผนการแรกเริ่มของหนานกงจิงเลวี่ยก็คืออยากใช้พลังเหยี่ยวในตัวเองกำราบพลังอสรพิษของอีกฝ่าย

จัดการไป๋เหมี่ยนหลังอย่างรวดเร็วเพื่อไม่ให้เซวียอู่เยี่ยทั้งสองฝ่ายต้องไปรับบาดเจ็บ