หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2245

ตามมาด้วยเสียงของหลินมั่วที่ตะโกนเสียงดังขึ้นมา

“เณรน้อยใช่วิชาลมหายใจเต่า และจุดไฟ!”

ตู้จี๋จึงใช้วิชาลมหายใจเต่าทันทีเพื่อกลั้นการหายใจ ในขณะเดียวกันก็ดึงตะบันไฟออกมาจากอกเสื้อของเขาหนึ่งอัน จากนั่นเขาก็ใช้ฝ่ามือดันมันขึ้น เปลวไฟเล็ก ๆ ที่แต่เดิมติดไฟริบหรี่ ทันใดนั้นก็ลุกเป็นไฟขึ้นมาทันที

ในตอนนั้นหลินมั่วก็ดึงเข็มเงินที่ฝั่งบนร่างกายของผู้ติดเชื้อออกมาทันที จากนั้นก็โยนมันเข้าไปในไฟที่กำลังลุกโชน ในขณะเดียวกันก็ทำการเคลื่อนย้ายพลังวิญญาณเพื่อเพิ่มประสาทสัมผัสทั้งห้าขึ้นให้ถึงขีดจำกัด

ในเวลานี้มีกลิ่นเหม็นคาวที่ฉุนเตะจมูกจาง ๆ ลอยเข้ามาในโพรงจมูกแวบหนึ่ง ด้านนอกห้องเมื่อได้เห็นการกระทำเช่นนี้ของหลินมั่ว ก็รู้สึกสับสนตงิด ๆ ยังไงไม่รู้ แต่ในใจก็อดไม่ได้ที่จะแอบกังวล

เพราะถึงยังไงเลือดที่กระจายออกมานี้ก็สามารถแพร่เชื้อให้ได้และในห้องทดลองแห่งนี้ก็เคยทำการทดลองกับสัตว์เล็กบางชนิดมาก่อนหน้านี้แล้ว ไม่มีข้อยกเว้นทุกตัวล้วนแต่ติดเชื้อ

“เจ้าหนูคนนี้คิดจะทำอะไรของเขากันแน่?”

ในเวลานี้กู่อู๋ซิวผู้มีนิสัยใจร้อนก็ถามออกมาด้วยอารมณ์ที่ฉุนเฉียว

“ไม่ต้องร้อนใจไป เขาทำแบบนี้จะต้องมีจุดประสงค์ของเขา พวกเรามารอฟังผลลัพธ์เงียบ ๆ กันเถอะ”

แม้ว่าจะพูดเช่นนี้แต่ในเวลานี้มือทั้งสองข้างของเนี่ยคงหมิงเริ่มสั่นขึ้นมาเล็กน้อยแล้ว ในตอนนั้นเองในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่าความไม่สบายใจเมื่อก่อนหน้านี้มาจากไหน ถ้าหากรู้ล่วงหน้าว่าจุดประสงค์ของหลินมั่วนั่นคืออะไร

ต่อให้เขาบอกว่าอะไรก็ตาม ตัวเองก็จะทำลายกระจกนิรภัยนี้ลงซะแต่ว่าตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว ตอนนี้ภายในห้องเต็มไปด้วยเลือดที่ฟุ้งกระจายออกมาจากร่างกายของผู้ที่ติดเชื้อแล้ว

หากยืนยันที่จะเปิดห้องทดลองออก และถ้าหากก๊าซนั้นพุ่งออกมา เช่นนั้นทั่วทั้งห้องทดลองจะได้รับผลกระทบทั้งหมด

สำหรับตอนนี้ทำได้เพียงต้องรออย่างเงียบ ๆ เท่านั้น ในขณะที่ระบบฟอกอากาศภายในห้องกำลังฟอกอากาศให้บริสุทธิ์อยู่

“เจ้าหนุ่มคนนี้ เธอคิดจะทำอะไรกันแน่นะ”

ทางด้านหลินมั่วที่อยู่ภายในห้อง หลังจากที่เขาใช้จมูกสูดดมเข้าไปแล้ว หลินมั่วก็ส่ายหัวด้วยความผิดหวัง

จากนั้นเขาก็ดึงเข็มเงินออกอีกครั้งแล้วโยนเข้าไปในเปลวไฟและในขณะที่เข็มเงินบนร่างกายของผู้ติดเชื้อค่อย ๆ เหลือน้อยลงเรื่อย ๆ กลิ่นที่รุนแรงและฉุนจมูกที่อยู่ในห้องก็แรงขึ้นเรื่อย ๆ เช่นกัน