หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2249

ผู้อาวุโสเนี่ยมองไปที่หลินมั่วที่อยู่บนเตียงผู้ป่วยและถามด้วยความเป็นห่วง

“รู้สึกเป็นยังไงบ้าง?”

หลินมั่วที่ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นได้แต่พยักหน้าเพื่อแสดงให้เห็นว่าตัวเองสบายดี

“บอกตามตรงพวกเราเองก็คิดไม่ถึงว่าคุณที่ติดเชื้อเข้าไปแล้วจะกลับมาฟื้นตัวเป็นปกติได้และที่น่าอัศจรรย์ก็คือไวรัสเหล่านี้กลับไม่กลืนกินส่วนสมองของคุณในทางตรงกันข้ามกลับเสริมสร้างร่างกายของคุณให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น ในขณะที่มีกำลังที่แข็งแกร่งขึ้นทางด้านการตอบสนอง ความว่องไวและความสามารถในการรักษาตัวเองล้วนแต่เพิ่มขึ้นไปอย่างมาก สรุปโดยรวมแล้ว ไวรัสเหล่านี้ไม่ได้เข้าทำร้ายร่างกายของคุณ ในทางตรงกันข้าม มันกลับทำการเปลี่ยนแปลงร่างกายของคุณให้สมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น”

เมื่อหลินมั่วได้ยินว่าตัวเขาเปลี่ยนไปแข็งแกร่งขึ้น ก็อดไม่ได้ที่จะกระตือรือร้นอยากจะลองของขึ้นมา

อย่างไรก็ตามในเวลานี้ร่างกายของเขาถูกแทงไปด้วยเข็มเงินทั่วร่างกาย หากอยากจะเคลื่อนไหวก็ไม่มีโอกาสที่จะทำได้ ผู้อาวุโสเนี่ยที่อยู่ข้าง ๆ เขาดูเหมือนจะมองทะลุความคิดของเขาได้

“ถ้าคุณอยากทดสอบกำลัง คงต้องรอไปก่อนนะ เพราะว่าตอนนี้ร่างกายของคุณยังอยู่ในช่วงฟื้นตัว อย่าเพิ่งใจร้อนขนาดนั้นเลย”

และเมื่อผู้อาวุโสเนี่ยพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา อารมณ์ของหลินมั่วเองก็เปลี่ยนตามไปด้วย เดิมทีเขาคิดว่าหลังจากตัวเองติดเชื้อแล้วก็คงไม่มีแรงกู้สถานการณ์กลับมาได้ ยาเก่าไม่สามารถรักษาโรคใหม่ได้

เขาคิดว่าหากไวรัสเกี่ยวข้องกับปัญหาทางพันธุกรรม แม้ว่าหลินมั่วจะเป็นผู้สืบทอดของหมอเทวดาศักดิ์สิทธิ์ของหลินฉงเซวียน

ก็ยังคงหาทางรับมือไม่ได้อยู่ดี แต่คาดคิดไม่ถึงว่าตอนนี้เขาไม่เพียงแต่จะไม่กลายเป็นเหมือนซอมบี้เหล่านั้นแต่กลับทำให้ร่างกายทุกส่วนได้รับการฟื้นฟูให้สมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้นไปอีก

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ อยู่ ๆ หลินมั่วก็คิดบางอย่างออก

“ดูจากสถานการณ์ในตอนนี้ ไวรัสชนิดนี้น่าจะถูกพัฒนาขึ้นจากฝีมือมนุษย์ หากมีใครสักคนต้องการผลิตไวรัสชีวเคมี...”

“หรือว่าไวรัส ‘ซอมบี้’ นี้ไม่ใช่ไวรัสทางชีวเคมี แต่เป็นยาชนิดหนึ่งที่ทดลองออกมาเพื่อช่วยในการปรับปรุงร่างกายให้สมบูรณ์แบบมากขึ้นหรือเปล่าครับ?”