หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2253

หลังจากที่หยดน้ำกระจายไปทั่วท้องฟ้าและตกลงสู่พื้นแล้ว

คนที่อยู่ด้านหลังชายร่างกำยำที่หยุดเขาเมื่อครู่นี้ บัดนี้ก็ไม่ได้เอ่ยอะไรต่อ

เขาถือดาบคมเขียวหันหลังกลับเข้าไปในป่า

และห่างออกไปหลายกิโลเมตร

โคโมโตะ โยมูระที่ซ่อนตัวอยู่ในโพรงต้นไม้ กำลังพยายามระงับอาการบาดเจ็บในร่างกายของเขา

บาดแผลที่เกิดจากพลังดาบอันหนักหน่วงบนร่างกายของเขา ยังคงมีเลือดไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง

จนกระทั่งลมหายใจอันน่าสะพรึงทั้งสองนั้นจากไป

เขาจึงค่อยรู้สึกผ่อนคลายด้วยความโล่งใจ

แต่ยังคงไอออกมาอย่างรุนแรงและเป็นเลือดอีกครั้ง

พลังกายของเขาเริ่มอ่อนแอลง

หลังจากหยิบยาอายุวัฒนะออกมาจากตัว เพื่อระงับอาการบาดเจ็บแล้ว

เขาก็หยิบยาห้ามเลือดออกมา ทาลงบนบาดแผลทั้งหมด จากนั้นก็ประคองหน้าอกตนเองเอาไว้ แล้วรีบวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้าหวาดกลัว

.........

รุ่งสางของวันรุ่งขึ้น

การแข่งขันสุดยอดหมอเทวดารอบชิงชนะเลิศจัดขึ้นตามกำหนดการ

บรรยากาศในโถงสองของสนามกีฬาฉวนหมิงกลับมาสู่ความคึกคักคราคร่ำไปด้วยผู้คนอีกครั้ง

ที่ห้องสังเกตการณ์วีไอพี

ผู้อำนวยการกวาเถียนมองไปที่โคโมโตะ โยมูระที่ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลตรงหน้าเขา

เขาขมวดคิ้วทันที

"ล้มเหลวอย่างนั้นหรือ"

แม้ว่าจะมีการคาดการณ์ไว้อยู่แล้วว่า ภารกิจนี้มีแนวโน้มที่จะล้มเหลวสูง

แต่เมื่อเขาเผชิญกับผลลัพธ์เช่นนี้เข้าจริงๆ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมาก

นี่คือทีมสายลับที่เขาทุ่มเทแรงกาย และใช้เวลาฝึกฝนมากกว่าสิบปี

นอกจากนี้ เขายังลงทุนทรัพยากรจำนวนมหาศาลไปกับคนหลายร้อยคน

เดิมที แผนของเขาเป็นเพียงการเข้าไปสอดแนมความลับภายในสมาคมแพทย์สภาอาวุโส

แน่นอน แม้ว่าการดำเนินการจะล้มเหลวก็ตาม

แต่อย่างน้อยได้ก่อกวนให้พวกเขาเสียสมาธิได้ก็นับว่ายังดี

แต่ผลลัพธ์ก็คือ ใบบรรดาสมาชิกชั้นยอดหลายร้อยคน มีเพียงหัวหน้าทีมสายลับเท่านั้นที่มีชีวิตรอดกลับมาได้

“เอาล่ะ นายลงไปรักษาบาดแผลก่อน

เป็นเพราะฉันหุนหันพลันแล่นเอง"

เมื่อได้ยินดังนั้น โคโมโตะ โยมูระก็รู้สึกผ่อนคลายลง

แต่เมื่อขณะที่เขากำลังหันหลังกลับ

จู่ๆ ท่าทีที่สงบแต่เดิมของผู้อำนวยการกวาเถียนที่อยู่ข้างหลัง ก็แสดงสายตาดุร้ายออกมาทันที

จากนั้นเขาก็ส่งสัญญาณมือทำท่าทางเชือดคอให้ลูกน้องอีกคน

หลังจากที่ลูกน้องคนนั้นติดตามโคโมโตะ โยมูระเดินออกไป