หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2267

หลังจากหลินมั่วออกจากบริเวณตระกูลไป๋

เขาก็ตั้งใจได้ไปที่ฉือหังไจ วางแผนไปขอบคุณผู้บำเพ็ญพรตอวี้สู้ต่อหน้าสักครา

ท้ายที่สุดแล้วหลินมั่วอยู่ในวิกฤตความเป็นความตายหลายครั้ง และด้วยความช่วยเหลือจากอีกฝ่าย ถึงได้หนีจากความตายได้

น่าเสียดาย หลังจากหลินมั่วถึงที่หมาย

ได้รู้จากจิ้งเฉินถึงรู้ว่า ผู้บำเพ็ญพรตอวี้สู้ออกไปแล้ว และไม่รู้ไปทำอะไรที่ไหน

รู้ว่าผู้บำเพ็ญพรตชอบเดินทางท่องเที่ยวบนเมฆ

หลังจากหลินมั่วฝากคำขอบคุณไว้เพียงไม่กี่คำ และน้ำใจอีกเล็กน้อย ก็กลับมาอย่างเสียเที่ยว

ที่อีกด้าน

สำนักงานใหญ่พันธมิตรการต่อสู้ ภายในห้องประชุม

กลิ่นหอมของชาฟุ้งไปทั่ว

ผู้อาวุโสหลักหลายคนของพันธมิตรการต่อสู้เอนกายบนเก้าอี้อย่างเกียจคร้าน หลับตาลงแล้วผ่อนคลาย

ภายในห้องค่อนข้างเงียบสงบ

แต่บรรยากาศอันเงียบสงบนี้ ก็พังทลายลงด้วยเสียงฝีเท้า

หลังจากเข้าไปในห้องนั่งเล่น

หนานกงจิงเลวี่ยก็พูดทันที

“โอ้ พวกท่านผู้เฒ่า ไม่ได้เจอกันหลายปี พวกคุณยังมีชีวิตกันอยู่อีกเหรอ!

ฉันยังนึกว่าหลายปีที่อยู่ต่างประเทศ พลาดงานเลี้ยงอะไรไปเสียอีก!

ทำงานมาหลายปี ถ้าพวกคุณไม่อยู่แล้ว จำไว้ว่าต้องบอกให้ฉันรู้นะ!”

รอจนเขาพูดจบ ชายชราคนหนึ่งในห้อง ค่อยๆลืมตาทั้งคู่

“สามหาว!”

เขาคำรามเบาๆ ร่างสั่นเทิ้ม

ไม่เห็นเขาขยับตัวลุกขึ้น แต่วินาทีต่อมาก็มาอยู่ตรงหน้าหนานกงจิงเลวี่ยแล้ว

ชางซงโบกแขนขวาของเขา เหมือนคมมีดยาว และหันไปฟันที่คอของคนที่ตามหลังมา

หนานกงจิงเลวี่ยก็ใช่ย่อย

ไหล่ขวาสั่น เมื่อสัตว์เลี้ยงอันเป็นที่รักของเขาทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า

จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้น วางไว้ที่หน้าอกของตัวเอง

วินาทีต่อมา ทั้งสองคนก็ประมือกัน

บัณฑิตหน้าขาวที่อยู่ข้างหลังเขา ประหลาดใจกับความเร็วและความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวของชายชรา

ทันใดนั้น แรงผลักอันน่าสะพรึงกลัวก็พุ่งตรงมาหาเขา

มันเป็นผลพวงของการต่อสู้ ที่ดันบัณฑิตหน้าขาวให้เข้ามาใกล้อีกสิบก้าว

แข็งแกร่งมาก!

หนำซ้ำตั้งแต่ที่เขาเข้าไปในประตู ก็ค้นพบว่าผู้อาวุโสแซ่หู่ดูเหมือนจะเกลียดชังเขาเป็นอย่างมาก

และเมื่อชายชรากำลังจะลงมืออีกครั้ง ข้างหลังก็มีเสียงลอยมา