หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2389

เกี่ยวกับคำทักทายของหลินมั่ว

เซวียอู่เยี่ยเพียงยิ้มและส่ายหัว

“ไม่จำเป็นต้องมากพิธีมากมายขนาดนี้

เห็นไหมว่าเรามาที่นี่เพื่อกินและดื่มเท่านั้น"

หลังจากพูดจบ เขาก็กางมือเปล่าทั้งสองออก

แต่ยิ่งเขาเป็นกันเองความสัมพันธ์ของเขากับหลินมั่วก็ยิ่งดีขึ้นเท่านั้น

จากการออกเดินทางสู่ตำแหน่งตอนนี้

หนานกงจิงเลวี่ยเฝ้าดูท่าทีของเซวียอู่เยี่ยมาโดยตลอด

ในช่วงเวลานี้เซวียอู่เยี่ยเปลี่ยนไปมากจริงๆ

มันมากจนแม้แต่หนานกงจิงเลวี่ยก็ปรับตัวเข้าไม่ได้

จะพูดอย่างไรล่ะ?

แต่ก่อนเซวียอู่เยี่ยเป็นเหมือนจระเข้ดุร้ายที่ซุ่มซ่อนอยู่ในหนองน้ำ

ซ่อนตัว พร้อมที่จะโจมตีเหยื่ออย่างสาหัสได้ทุกเมื่อ

แต่ตอนนี้กลับเหมือนควายอ่อนโยนมากกว่า

ไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์และสัตว์ สามารถเข้าถึงได้

แม้แต่เสือยิ้มยากอย่างเซวียอู่เยี่ย ก็กลับกลายมาเป็นคนขี้เล่นมากขึ้นเรื่อยๆ

แน่นอนว่าทั้งสองรู้จักกันมาหลายปีแล้ว

แต่หนานกงจิงเลวี่ยไม่เคยเข้าใจอีกฝ่ายเลย

เนื่องจากไม่สามารถเข้าใจได้ก็อย่าได้กังวลกับมัน