หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2412

หลินมั่วย่อมรู้นิสัยดื้อรั้นของจู๋เยี่ยชิงเป็นอย่างดี

และดูจากที่ได้ติดต่อสัมผัสกันเมื่อครู่

นาล่าซิงชั่นคนนั้นก็ดูเหมือนเป็นคนหยิ่ง

หากพวกเขาทั้งสองพบกัน ไม่รับประกันว่าจะก่อให้เกิดความขัดแย้งอะไรยังไง

แน่นอนว่าเมื่อเห็นว่าจู๋เยี่ยชิงมีแรงด่าคน

หลินมั่วย่อมโล่งใจไม่น้อย

แค่ว่าเมื่อเขาพาคนหน้าไปที่ห้องรับรอง

ตรวจบาดแผลอย่างง่ายๆ สีหน้าก็อดเคร่งขรึมลงไปไม่ได้

นี่เป็นพลังหยินที่ชั่วร้ายที่หลินมั่วไม่เคยพบเห็นมาก่อน

และจากมุมมองของวิธีการล้างพิษในความทรงจำที่สืบทอดมา

ต้องการขับไล่พลังหยินที่ชั่วร้าย จำเป็นต้องใช้หยางบริสุทธิ์ขับไล่มันออกจากร่างกาย

บาดแผลดังกล่าวจะต้องได้รับการรักษาโดยเร็ว

มิฉะนั้นเมื่อพลังหยินกัดกร่อนอวัยวะภายใน ต่อให้เง็กเซียนลงมา ก็ช่วยไม่ได้แล้ว

แม้ว่าจู๋เยี่ยชิงจะมีบุคลิกห้าวหาญ แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอโง่

เธอได้สัมผัสประสบการณ์ทักษะทางการแพทย์ และการหลอมยาอมฤต

ตอนนี้ท่าทางของหลินมั่วดูลำบากใจ คิ้วขมวดแน่น

จู่ๆจู๋เยี่ยชิงก็เอ่ยปากถาม

“ร้ายแรงมากเหรอ”

ตามจากที่เธอได้ถาม

หลินมั่วได้ยิ้มอย่างเข้มแข็งและสงบ

“ร้ายแรงทีเดียว แต่ว่าคุณไม่ต้องกังวลใจ

ผมเป็นหมอเทวดาของประเทศจีน”

“ขอแค่ผมยังอยู่ รับประกันว่าอาการป่วยของคุณหายขาด”

แม้จะพูดเช่นนี้

แต่ว่าหยางบริสุทธิ์นี้เป็นของที่หายาก

จะไปขอความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วนนี้ได้จากที่ไหน

อย่างไรก็ตามคำพูดปลอบใจของหลินมั่ว ไม่สามารถทำให้จู๋เยี่ยชิงวางใจได้จริงๆ

มองดูชายหนุ่มตรงหน้าอย่างเงียบๆ

จู๋เยี่ยชิงได้เอ่ยปากพูดอย่างช้าๆ

“ถ้าฉันตาย จำไว้จะต้องช่วยฉันฆ่าหมาขโมยประเทศญี่ปุ่นหลายคนนั่น

จากนั้นมีคำพูด ที่ฉันอยากบอกคุณเสมอมา”

บางทีอาจตระหนักว่าตัวเองไม่มีทางรอดแล้ว

จู๋เยี่ยชิงจึงได้ตัดสินใจ วางแผนพูดความในใจออกมา

อย่างไรก็ตามตอนที่เธอสบตากับหลินมั่ว

มองใบหน้าที่รอคอยฟังอย่างจริงจัง ดวงตาลึกคู่นั้น

จู๋เยี่ยชิงก็หยุดพูดอย่างกระทันหัน

“ฉัน…ฉัน…ความจริง…ความจริงฉัน…ชอบ…”

เมื่อเห็นพูดตะกุกตะกัก