หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2414

รอจนหลินมั่วกลับมาที่สนามประลอง

เฮิงอู่ผิงจื้อจินกำลังกระอักเลือด ซี่โครงใต้รักแร้ยุบตัว ดูแล้วน่าเวทนาสมเพช

สิ่งที่ทำให้หลินมั่วประหลาดใจก็คือ แม้จะได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ เฮิงอู่ผิงจื้อจินก็ยังเหมือนคนปกติ

และในที่นั่งของผู้ชม นักพรตฮาจิมันไม่ได้มีปฏิกิริยาใดๆสักนิดเดียว ต่อสภาพน่าสังเวชของคนผู้นี้

เพราะในใจของเขารู้ชัดเจน ไอ้หนุ่มโรคจิตผู้นี้ ยังไม่ถึงขีดจำกัดสุด

บนเวทีแสดงศิลปะการต่อสู้ เฮิงอู่ผิงจื้อจินจ้องเขม็งไปที่นาล่าซิงชั่น

แม้ว่าใบหน้าจะขาวซีด แต่นัยน์ตาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง

เขาบิดคอเสียงเอี๊ยดอ๊าด เลียริมฝีปากด้วยลิ้นสีแดงยาว

“เสียดายเลือดดีๆขนาดนี้”

หลังเสียงถอนหายใจ

ผิวหนังรอบๆโทเท็มสัตว์ดุร้ายบนหน้าอกของเขาเริ่มบิดผิดปกติอีกครั้ง

เส้นสีดำโทเท็มที่เป็นริ้วๆเหล่านั้น เริ่มกระจัดกระจายไปทั่วร่างกายอย่างรวดเร็ว

ภายใต้สายตาของผู้ชมนับแสน

กล้ามเนื้อในร่างกายของเขาเริ่มขยับขยายอย่างต่อเนื่อง

และบาดแผลเดิมใต้รักแร้ ที่มีเส้นสีดำเป็นริ้วปกคลุม ก็เริ่มจางหายอย่างรวดเร็วมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

เมื่อมองดูฉากผิดปกตินี้ ผู้ชมที่สนามก็ขนหัวลุก

“แม่เจ้าโว้ย นี่ยังเป็นคนอยู่เหรอ”

“จะไปรู้ได้ไงล่ะ ดูแล้วน่าขนลุก”

สำหรับความกังวลของพวกเขา

ทันใดนั้นเด็กสาวหลายคนรอบๆตัวก็มองด้วยสายตาที่ดูถูก

“ตาแก่กลุ่มหนึ่ง ขี้ขลาดขนาดนี้

ทำไมไม่หัดจากพ่อไอดอลเทพบุตรของฉัน มองดูคนอื่น

แล้วมองดูพวกนายอีกที”

“นั่นซิ นั่นซิ คนนนอกรีตใดๆ อยู่ต่อหน้าดวงดาวจรัสแสงของฉัน ก็กลายเป็นขี้เถ้าจ้า”

“ผัวจ๋าสู้ๆ ผัวขาสู้ๆ”

ขณะที่ดูหมิ่นเพื่อนร่วมชาติชายที่อยู่รอบๆ เหล่าบรรดาแฟนตัวน้อยสาวๆกลุ่มนี้ ได้เข้าสู่โหมดคลั่งไคล้อีกครั้ง

เนื่องจากระยะห่างระหว่านาล่าซิงชั่นกับเฮิงอู่ผิงจื้อจินอยู่ใกล้ที่สุด จึงกระตุ้นความรู้สึกได้ตรงใกล้ที่สุด

รู้สึกถึงพลังอำนาจที่เพิ่มขึ้นของคู่ต่อสู้

เขาก็ได้เลิกดูถูกเช่นกัน