หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2427

จากคำประกาศิตของนักพรตฮาจิมัน

เหล่าวัยรุ่นก็ออกจากห้องประชุมไปด้วยความมุ่งมั่นเต็มเปี่ยม

ในส่วนของผู้อาวุโสที่ยืนอยู่ ต่างเป็นคนที่รู้จักกันดีกับนักพรตฮาจิมันอยู่แล้ว

พวกเขายิ้มให้อย่างรู้กัน

หลังจากที่ลากันโดยไม่ได้พูดอะไร สถานที่นี้ก็กลับสภาพเดิมอีกครั้ง

“หลิวอิงคุง ให้คุณรอนานเลย”

นักพรตฮาจิมันเอ่ยทักทายกับรอบๆ ข้างที่ดูว่างเปล่า ก่อนที่จะลุกขึ้นยืน

และเมื่อได้รับการเสิร์ฟน้ำชาเรียบร้อยแล้วนั้น

เงาดำจากมุมหนึ่งก็ว้าปมายืนที่หน้าโต๊ะน้ำชาอย่างรวดเร็ว

“ไม่เป็นไรหรอกท่านนักพรต”

ขณะที่เขากำลังพูดเขาก็หยิบถ้วยน้ำชาขึ้นมาจิบ ก่อนที่จะยกดื่มให้หมดรวดเดียวอีกครั้ง

แล้วเขาก็ล้มตัวลงบนโซฟาพร้อมด้วยเหงื่อที่ท่วมตัว

“ถ้าเป็นไปได้ ผมไม่ได้อยากมาที่เมืองจีนเลยจริง นะ”

ได้ยินเขาบ่น

นักพรตฮาจิมันก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรออกไป

แค่เพียงพูดเยินยอเบาๆ

“หลิวอิงคุงลำบากแล้ว”

“แต่ที่ประเทศจีนมีคำนึงที่พูดได้ดี บอกว่าคนเก่งนั้นย่อมทำงานหนักกว่าคนอื่น

เมื่อมองดูที่ประเทศเทวาแล้ว มีเพียงไม่กี่คนที่จะสามารถต่อกรกับหลิวอิงคุงในเรื่องของนินจาได้”

“แต่ถ้าแม้แต่หลิวอิงคุงก็ไม่สามารถทำมันให้สำเร็จได้

สมาคมซามูไรของเราก็ไม่รู้จะไปหาใครได้แล้ว”

หลังจากพูดจบเขาก็เติมน้ำชาให้กับอีกฝ่ายอีกครั้ง

บางทีคนนอกอาจจะไม่รู้ว่า

แต่ท่านนักพรตรู้จักตัวตนของหลิวอิงคุงดีกว่าใครๆ

หลิวอิงคุงนั้นแท้จริงแล้วคือซึกิฟุ อูริตะ

คนนี้ไม่ใช่แค่เป็นเพียงผู้นำหน่วยรักษาความปลอดภัยของตระกูลอูริตะเท่านั้น แต่ยังเป็นรองประธานของสำนักข่าวกรองสมาคมซามูไรอีกด้วย

ภายใต้ตำแหน่งที่สำคัญนี้ เขามีความภักดีต่อตระกูลอูริตะเป็นอย่างมาก

แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ยังคงทำภารกิจให้กับสมาคมซามูไร

พูดง่ายๆ ก็คือ เขาเป็นหูเป็นตาให้กับสมาคมซามูไร ในขณะปฏิบัติงานเขาก็ยังรับผิดชอบในการติดตามชาวญี่ปุ่นคนอื่นๆ อีกด้วย

หลังจากที่ผู้อำนวยการอูริตะล้มเหลวในภารกิจของเขาและต้องได้รับโทษ

เขาก็เป็นคนนึงที่ได้รับผลกระทบนี้ด้วย