หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2458

แต่ดูจากสถานการณ์ในตอนนี้

ตู้เอ้อเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัด

การโจมตีระยะไกลของอีกฝ่าย ไม่เพียงแต่รุนแรงผิดปกติเท่านั้น

แต่ท่าร่างของอันเปโระ คิงส์ลีย์ยังโดดเด่นไม่เหมือนใคร

ตู้เอ้ออยากจะเข้าใกล้อีกฝ่ายสองามครั้ง แต่ถูกดึงระยะห่างออกไปเรื่อยๆ

ด้านล่างลานประลอง หลินมั่วที่กำลังดูการต่อสู้อยู่อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแน่น

การโจมตีของอันเปโระ คิงส์ลีย์สามารถคว้าน้ำเหลวได้นับครั้งไม่ถ้วน

แต่ตู้เอ้อมีโอกาสหลบหลีกและผิดพลาดได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น

เคียวแหลมเล่มนั้นส่องแสงสีเขียวน่ากลัว หากโดนมันข่วนเนื้อเพียงนิดเดียว ตู้เอ้ออาจจะพ่ายแพ้ได้

หลินมั่วเวลานี้ถึงขนาดเตรียมพร้อมเข้าไปช่วยเหลือตลอดเวลา

ถ้าหากไม่ใช่เพราะคาถาคำว่า ‘สงบเงียบ’ ของปรมาจารย์ขู่จื้อ

เขาหลินมั่วเมื่อวานมีความเป็นไปได้สูงที่จะจมดิ่งอยู่ในภาพมายา

และตอนที่เขาคอยจับตาดูสถานการณ์บนลานประลองด้วยความตึงเครียดนั้น

ร่างเงาที่อยู่ข้างๆ ค่อยๆ เดินเข้ามา

“ศิษย์พี่หลิน บังเอิญจัง”

พอสิ้นเสียง

หลินมั่วจึงหันไปมอง คนที่มาคือหลี่เจี้ยนเก๋อ

เมื่อเทียบกับเมื่อวานถึงแม้จะดูตกอบอยู่บ้าง แต่อารมณ์โกรธกลับเอ่อล้นออกมา

วันนี้ได้พบกันอีกครั้ง

หลี่เจี้ยนเก๋อแต่งตัวเรียบร้อย รัดเข็มขัดสีดำรวบผมเรียบร้อย ใส่เสื้อผ้าเรียบง่ายยิ่งทำให้ใบหน้ายิ่งดูหล่อเหลา

เขาในเวลานี้ไม่เพียงแต่มีบุคลิกที่องอาจผึ่งผายเท่านั้น ปราณกระบี่ที่น่ากลัวได้สะสมอยู่ในนั้นเช่นกัน

ถ้าหากเมื่อวานเขาเป็นเพียงคนฆ่าสัตว์ เช่นนั้นวันนี้เขาเหมือนเปลี่ยนเป็นคนใหม่ กลายเป็นบุรุษที่สง่างามมีมารยาทคนหนึ่ง

“ศิษย์พี่หลี่ คิดไม่ถึงว่าคุณก็มาร่วมการแข่งขันพันธมิตรศิลปะการต่อสู้เหมือนกัน”

จากนั้นจึงตามมาด้วยเสียงทักทายของหลินมั่ว

หลี่เจี้ยนเก๋อพยักหน้าขานรับ

แน่นอนว่าเขามองออกถึงใบหน้าที่ตื่นเต้นของหลินมั่ว

“ไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้น

พระนักรบแห่งพระพุทธศาสนาไม่ได้มีความสามารถแค่นี้เท่านั้น”

เมื่อเห็นสายตาที่แอบถามของหลินมั่ว

หลี่เจี้ยนเก๋อจึงยิ้มจางๆ จากนั้นจึงเอ่ยอธิบาย

“ตู้เอ้อคนนี้ ดูเหมือนจะโดนคู่ต่อสู้บีบคนทำตัวไม่ถูก

แต่เขาตั้งแต่ต้นจนจบ ยังไม่ได้ใช้ สุดยอดวิชาเจ็ดสิบสองกระบวนท่าของศาสนาพุทธ

กระทั่งท่าร่างก็ยังไม่ปรากฏ”

เมื่อเขาอธิบายเช่นนี้