หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2581

ค่อยๆ เดินเข้าไปในเมือง

ตึกอาคารของถนนสองข้างยังคงรักษาสไตล์ตึกแบบโบราณ

กระทั่งผู้คนที่เดินสัญจรไปมา ผู้คนมากมายล้วนแต่งกายสไตล์โบราณ

ทั่วทั้งเมืองเหมือนพาผู้คนย้อนเวลากลับไปยุคโบราณ

ทว่าสไตล์ตึกอาคารที่สลับซับซ้อนแบบนี้ กลับทำให้หลินมั่วหนังศีรษะชา

เขาไม่รู้ว่า บ้านตระกูลจ้าวอยู่ที่ไหน!

ช่วงที่กำลังมึนงงอยู่นั้น เขายื่นมือเรียกคนที่เดินสัญจรไปมา

“สวัสดีครับ คุณน้า! ไม่ทราบว่า บ้านตระกูลจ้าวไปทางไหนครับ”

หญิงวัยกลางคนที่โดนเรียก เมื่อโดนเรียกว่าคุณน้าเธอจึงทำหน้าบึ้งตึง

“ทางโน้น!”

หลังจากยกมือชี้ทางแบบรำคาญแล้ว เธอจึงเดินไปเลย ถ้าหากไม่เห็นว่าหลินมั่วหน้าตาหล่อเหลาเธอคงขี้เกียจที่จะตอบ

หลินมั่วมองฝีเท้าที่เดินออกไปของอีกฝ่าย อดไม่ได้ที่จะเกาศีรษะแกรกๆ

“ผู้อยู่อาศัยในเมืองกู่เน่ย หยิ่งขนาดนี้เลยเหรอ”

เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้ตระหนักถึงอีคิวที่ต่ำของตัวเองเขาเลยสักนิด

เมื่อคิดเช่นนี้ เขาพลางมองทิวทัศน์ไปตามทางเดิน พร้อมกับเดินเรื่อยๆ ไปยังบ้านตระกูลจ้าว

เขาเสียเวลาเกือบสองชั่วโมง

หลินมั่วในที่สุดจึงมาถึงที่หมายของตัวเองแล้ว

และตอนที่เขากำลังจะเดินเข้าประตู