หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2593

หลังจากที่ท่านจ้าวได้นำยาฟื้นพลังทั้งหมดออกจากร่างกาย

เขาก็ค่อยๆ เช็ดทำความสะอาด

ในเวลานี้พลังที่อยู่รอบๆ ตัวเขาหายวับไปทันที

ก่อนที่ลมปราณแห่งความตายจะพุ่งเข้ามาแทรกอย่างรวดเร็ว

ลมหายใจของท่านจ้าวก็ช้าลงอย่างเหนื่อยล้าด้วยเช่นกัน

เมื่อเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด หลินมั่วจึงทำได้เพียงลอบถอนหายใจเงียบๆ

ไม่คิดเลยว่าฝีมือการแสดงของจ้าวหนานเยว่จะดีขนาดนี้

แม้แต่เขายังถูกหลอกไปด้วย

ถึงแม้ตอนนี้สีหน้าของท่านจ้าวจะเต็มไปด้วยความเมื่อยล้า แต่เขายังคงยกยิ้มอย่างลำพองใจ

“เป็นไงล่ะ ฝีมือการแสดงของผมพอใช้ได้อยู่ไหม”

หลินมั่วทำได้เพียงพยักหน้าอย่างจนปัญญาให้กับคำโวราวกับเด็กๆ ของท่านจ้าว

แต่ในตอนนี้ เขาเองก็รู้สึกถึงพลังชีวิตของท่านจ้าวที่กำลังลดลงอย่างรวดเร็ว

ราวกับลูกโป่งที่มีรูรั่ว มันลดลงจนเห็นได้ชัด

และเมื่อท่านจ้าวเห็นว่าตัวเองแก่ลงอย่างรวดเร็ว

ต่อให้คนที่ไม่ได้อยู่ในวงการแพทย์เช่นเดียวกับจ้าวจื่อเยียนก็พอจะรู้ว่านี่ไม่ใช่สถานการณ์ที่ดีนัก

เธอกุมปากตัวเองเอาไว้และพยายามข่มใจไม่ให้ร้องไห้ออกมา