หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2613

พอเป็นแบบนี้ หลินมั่วก็ได้แต่อุ้มลู่อิ่งเดินไปตามทางอย่างช้าๆ ตั้งใจที่จะเสี่ยงโชค

เขาเองก็ทําอะไรไม่ถูกเหมือนกัน

เมื่อใดก็ตามที่หลินมั่วถามถึงสถานการณ์ของพ่อแม่อีกฝ่าย ลู่อิ่งก็จะซุกหัวไว้ตรงหน้าอกและไม่ตอบแม้แต่คําเดียว

ส่วนฝั่งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้เมืองเหอซาน... ไม่สามารถพูดได้ว่าเงียบเชียบ ปู่ใหญ่ที่ดูแลประตูคนเดียวไม่มีคนอื่นเลย

เช่นนั้นจึงได้แต่ลองเสี่ยงโชคชะตาเท่านั้น

ขณะที่เดินผ่านแผงขายหมู

จู่ๆ เหลียงคนขายเนื้อก็มีสีหน้าเย็นตาลงทันที

ไอ้หนูคนนี้ไม่ใช่คนดีจริงๆ ดูเหมือนเป็นพ่อค้าที่ค้ามนุษย์

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้เขาก็ตะโกนด้วยความโกรธ

"เฮ้ย ไอ้หนู กล้ามาขโมยเด็กเมืองอันของพวกเรา..."

เสียงที่หยาบกร้านทําให้หลินมั่วตกใจตื่น

แต่เมื่อเขาหันไปในทางที่อุ้มลู่อิ่งก็ไม่พบว่ามีใครเรียกเขา

หลังจากที่เข้าใจผิด หลินมั่วไม่สนใจอีกต่อไปและเดินต่อ

ส่วนใต้แผงร้านขายหมูที่เดิม

เหลียงคนขายเนื้อก็ตัวหดลง เหงื่อเย็นๆ ก็ออกทั้งตัว

"สาวน้อย วันนี้ออกจากบ้านไม่ดูฤกษ์ยาม"