หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2668

ตั้งแต่ไท่จื่อมาที่เหอซาน ผู้เฒ่ากานและผู้เฒ่าเป่ยต้องทนทุกข์ทรมานมากมาย

เมื่อไหร่ก็ตามที่ไท่จื่อรู้สึกเบื่อ คนของเขาก็จะเข้ามาดื่มชาพร้อมกับปืนไรเฟิลในมือ

หัวหน้าของทั้งสองตระกูลกลัวปืนอันมืดมนของไท่จื่อ และในทางกลับกัน พวกเขากลัวตระกูลจ้าว ที่อยู่เบื้องหลังหลินมั่ว ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงให้ความบันเทิงกับเจ้าชายอย่างสุดใจเท่านั้น แน่นอน แม้ว่าภายนอกจะดูอบอุ่น แต่พวกเขาก็ด่าในใจแล้ว

ตระกูลติงและครอบครัวข่ง โปรดใช้กำลังของคุณสังหารสองคนนี้โดยเร็วที่สุดเถอะ อย่าปล่อยให้พวกเขามาทรมานเราอีก

บางทีความจริงใจของพวกเขาอาจส่งถึงพระเจ้า ไม่กี่วันต่อมา ในที่สุดหลินมั่วก็ได้รับจดหมายเชิญจากกวนเยียมันกล่าวถึงการประชุมประสานงาน แต่ใครก็ตามที่ไม่โง่ก็จะสามารถเดาได้ว่านี่จะต้องเป็นงานเลี้ยงหงเหมินแน่นอน

“นายว่าไง ไปมั้ย”

หลังจากที่ไท่จื่อได้รับคำเชิญ เขาก็เหลือบมองเพียงชั่วครู่แล้วโยนมันลงบนโต๊ะ

“ไปสิ ทำไมต้องไม่ไปด้วย เหอซานไม่มีอะไรน่าสนใจเลย ตอนแรกคิดว่าตระกูลกานตระกูลเป่ยจะมีปัญหาอะไร ไม่คิดว่าพอผมพาคนมา จะเชื่องเป็นเด็กขนาดนี้”

หลังจากสรุปง่ายๆ ทั้งสองก็นำลูกน้องกลุ่มหนึ่งและรีบไปที่เมืองไห่ฟางทันที

ทันทีที่พวกเขาจากไป ทันใดนั้นสองผู้เฒ่ากานและเป่ยก็ยิ้มแย้มแจ่มใสด้วยความดีใจ และในที่สุดเมฆดำมืดเหนือศีรษะก็สลายไปสักที

“ฮ่าฮ่าฮ่า ในที่สุดความหายนะนี้ก็หมดไป ในที่สุดตระกูลข่งก็ลงมือ ใครก็ได้ไปที่ตงซือซื้อดอกไม้ไฟให้ฉันที!”

“ท่านครับ มีเรื่องอะไรน่ายินดีที่ต้องฉลองขนาดนั้นหรอครับ”

“ไสหัวไป ฉันชอบ แล้วแกจะทำไม ใช่สิ ซื้อสำเนาสองฉบับและเมื่อได้รับข่าวการเสียชีวิตของไอเด็กสองคนนี้ฉันก็จะปล่อยอีกคลื่นหนึ่ง”

……

ในเวลาเที่ยงวัน หลินมั่วและพรรคพวกก็มาถึงที่หมายในที่สุด ต้องบอกว่าในฐานะเมืองระดับเดียวกัน เมืองมีความไห่ซานเจริญรุ่งเรืองมากกว่าเมือง เหอซาน ส่วนเมืองพานหยางนั้นมีความเจริญรุ่งเรืองยิ่งกว่านั้นอีก เปรียบเทียบไม่ได้เลย

บนถนนแปดเลนสองทางอันกว้างใหญ่ รถบรรทุกขนาดใหญ่และรถบรรทุกตู้คอนเทนเนอร์เข้าออกด้วยความเร็วสูง ซึ่งแสดงให้เห็นระดับการค้าในเมืองไห่ฟาง

ระหว่างทางก็ยังมีโรงงานทั้งใหญ่และเล็กและตึกสูงในเมืองอีกด้วย

มีเรื่องสำคัญอะไร จะคุยบ่ายหรือเย็นไม่ได้หรอ ต้องคุยตอนเขามาถึงแล้ว

หลังจากที่เขาเจอกันเมื่อครู่ก็มาไม้นี้ และทันใดนั้นไท่จื่อก็แสดงสีหน้าไม่ดีออกมา

“รอเพื่ออะไร จะให้ติงลี่และกวยเยียออกมาคุย หรือเราจะหันหลังกลับแล้วไป ธุระของฉันก็เยอะ ไม่มีเวลามาเล่นเกมเด็กน้อยกับพวกแกที่นี่”

หลินมั่วเองก็คิดแบบนี้เช่นกัน ในเมื่อเขาต้องการนั่งคุยกันเขาควรแสดงความจริงใจ แต่ทำเรื่องโง่ๆ แบบนี้ เพื่ออะไร

เหตุการณ์ที่ฉุกละหุกนี้ทำให้พนักงานต้อนรับเกิดความสับสนทันที

คำสั่งเดิมจากลูกพี่ติงคือให้หลินมั่วและพรรคพวกของเขาออกไปและฆ่ากองกำลังของพวกเขา

อย่างไรซะ ด้วยการข่มขู่ของตระกูลติงและความจริงที่ว่าสถานที่แห่งนี้เป็นค่ายหลักของกวยเยีย แม้แต่เด็กที่เพิ่งเกิดใหม่สองคนนี้ก็ไม่กล้าแสดงท่าทีอวดดี

ใครจะคิดว่าไท่จื่อคนนี้จะกล้าขนาดนี้!