หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2718

หลินมั่วพูดต่อหน้ากล้องพร้อมกับนำวิดีโอและรูปภาพสถานที่เกิดเหตุฆาตกรรมบนเรืออัปโหลดลงบนโลกอินเทอร์เน็ต

ในตอนแรกชิโอเปลโลคิดว่ายังไงหลินมั่วก็ไม่รอดแล้ว แถมเขายังประกาศตัวต่อสาธารณชนว่าตัวเองเป็นฆาตกรตัวจริงของคดีฆาตกรรมบนเรือรบหลงลี่

แต่ทว่าเมื่อเธอยิ่งฟังคำอธิบายของหลินมั่ว ระหว่างคิ้วของเธอก็ยิ่งขมวดเข้าหากันแน่น

ชาวเน็ตที่กำลังรับชมการถ่ายทอดสดงุนงงไปตามๆ กัน นี่หลินมั่วต้องการจะพูดอะไรกันแน่ ครึ่งชั่วโมงสี่ร้อยไมล์? ต้องใช้ความเร็วแปดร้อย? หนึ่งนาทีสังหารสองพันกว่าชีวิต นี่เขาพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่

แต่หลังจากที่ทุกคนได้ดูรูปภาพและวิดีโอที่ถูกอัปโหลดลงบนโลกอินเทอร์เน็ตแล้ว พวกเขาก็ต้องอึ้งจนตาค้าง นี่มันเรื่องจริง!

ศพเกลื่อนกลาดมากมายล้วนเป็นเศรษฐีที่มีชื่อเสียงทั่วโลก

ผู้ชมหลายล้านชีวิตเหมือนกับคนบ้า เนื้อหาการถ่ายทอดสดถูกเผยแพร่ออกไปอย่างรวดเร็ว

ยิ่งไปกว่านั้นคนที่อาศัยอยู่ใกล้ๆ ท่าเรือรบหลงลี่ก็ทยอยเตรียมเรือของตัวเองเพื่อออกไปสืบหาความจริง

เดิมทีนี่เป็นเพียงข่าวที่เป็นที่นิยมภายในคนกลุ่มเดียว แต่ในตอนนี้มันกลับกระจายออกไปจนรู้ทั่วทุกคน

รายงานการตรวจสอบ:

“คดีฆาตกรรมเรือรบหลงลี่!

เวลาเกิดเหตุ ระหว่างสิบโมงครึ่งถึงสิบโมงสามสิบห้า สมาชิกบนเรือสองพันหนึ่งร้อยชีวิตมีเพียงติงลี่คนเดียวที่รอดชีวิต

จากข้อมูลกล้องวงจรปิดที่ท่าเรือเมืองเหอซานยืนยันแล้วว่าเวลาที่หลินมั่วออกทะเลคือเก้าโมงห้าสิบเจ็ดนาที

เวลาเกิดเหตุ ระยะทางจากท่าเรือเมืองเหอซานจนถึงท่าเรือทะเลหลวงที่ใช้จอดเรือรบหลงลี่คือสี่ร้อยหกสิบเจ็ดไมล์

รายชื่อผู้เสียชีวิตมีดังนี้:

....”

“ความคืบหน้าของการตรวจสอบหาข้อเท็จจริงจะอัปเดตบนเว็บไซต์อินเทอร์เน็ต”

การรายงานข่าวในครั้งนี้มีสมาคมความมั่นคงโลกเป็นผู้ดูแล จึงไม่มีอะไรต้องสงสัย

หากจะเทียบกับเรื่องที่หลินมั่วจับตัวติงลี่ไป คดีฆาตกรรมบนเรือรบดึงดูดผู้คนให้สนใจได้มากกว่า เรื่องนี้กลายเป็นประเด็นร้อนไปทั่วโลก

ภายใต้การบอกเล่าต่อปากต่อปาก เดิมทีข่าวที่มีเพียงกลุ่มสังคมเดียวให้ความสนใจก็กลายเป็นเรื่องที่รู้ทั่วทุกคน

ชิโอเปลโลจ้องเนื้อหารายงานข่าว เธอขบฟันแน่นจนเกิดเสียง

“หลินมั่วสมควรตาย มันหลอกใช้ฉันเพื่อสร้างกระแสให้คดีเรือรบหลงลี่!”

“ไม่ต้องจ้องแล้ว คุณจ้องผมไปมันจะมีประโยชน์อะไร

ตอนนี้ผมได้พาตัวเองออกมาจากพายุแล้ว นอกจากการช่วยคุณ เรื่องเรือรบหลงลี่ก็ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับผม

แต่คุณแย่แล้วล่ะ แทนที่จะโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยงเพราะทำอะไรไม่ได้ สู้เอาเวลาไปคิดดีกว่าว่าจะรับมือกับพวกของผู้ทรงอิทธิพลยังไง”

ติงลี่อึ้งไป ก่อนจะหันหน้ามามองหลินมั่ว “หมายความว่าอะไร”

หลินมั่วยิ้มเบาๆ ก่อนจะหยิบมีดปอกผลไม้ขึ้นมา เขานั่งลงบนโซฟาพร้อมกับปอกเปลือกแอปเปิล

“ผมล้างมลทินให้ตัวเองได้แล้ว ส่วนผู้โชคดีที่มีชีวิตรอดเพียงหนึ่งเดียวแบบคุณก็คงแย่แล้วล่ะ”

“ห้ะ ผมเป็นเหยื่อนะ ดูสิร่างกายผมเต็มไปด้วยบาดแผลมากมาย ผมเกือบเอาชีวิตไม่รอด พวกเขายังจะมาคิดบัญชีกับผมงั้นเหรอ”

“จะพูดแบบนั้นก็ไม่ถูก ถ้าคุณไม่มีหลักฐานมาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองว่าคุณไม่ใช่ฆาตกร ต่อให้คุณจะกระโดดแม่น้ำเหลืองก็ล้างมลทินให้ตัวเองไม่ได้หรอก

ช่วยไม่ได้ ใครใช้ให้คุณกลายเป็นผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวบนเรือล่ะ”

หลังจากที่หลินมั่วทิ้งเปลือกแอปเปิลลงในถังขยะแล้ว เขาก็กัดเข้าไปคำใหญ่

“อืม หวานจริงๆ !”