หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2730

การต่อสู้ดำเนินไปเกือบครึ่งชั่วโมง ทั้งสองฝ่ายกระสุนหมด มันเป็นจุดเริ่มต้นของการสู้แบบประชิดตัว ฝ่ายของติงลี่ที่มีความกล้าหาญ แม้จะต้องเผชิญหน้ากับศัตรูที่มากกว่าสี่ห้าเท่า แต่ก็ยังคงบุกโจมตี

ท่ามกลางสมรภูมิที่โหดร้าย เต็มไปด้วยศพนอนเรียงราย เลือดสาดกระจายย้อมน้ำทะเลให้กลายเป็นสีแดงฉาน เศษซากแขนขาถูกคลื่นซัดพัดไปมา

หลินมั่วปกป้องติงลี่ ฟันฝ่าเข้าไปในใจกลางข้าศึก แม้ติงลี่จะดูอ่อนแอเมื่อเทียบกับไท่จื่อและหลินมั่ว แต่เขาก็มีฝีมือการต่อสู้พอที่จะจัดการกับนักรบระดับล่างได้ เพียงแต่จำนวนศัตรูมีมากเกินไป

หลังจากที่ติงลี่ฟันลูกน้องของตระกูลข่งตายไปหนึ่งคน ก็รู้สึกชาไปทั่วตัว เขาลืมไปแล้วว่าฆ่าศัตรูไปกี่คน อาจจะสามสิบหรือห้าสิบ ตอนนี้ทั่วร่างกายของเขาเปื้อนไปด้วยเลือด โชคดีที่หลินมั่วช่วยปกป้อง เขาจึงไม่ได้รับบาดเจ็บ!

“หลินมั่ว ฉันหมดแรงแล้ว ทนไม่ไหวแล้ว!”

เขาสิ้นหวังเมื่อมองไปเห็นศัตรูที่รุดหน้าเข้ามาอย่างไม่หยุดยั้ง

“ไอ้บ้าเอ๊ย ฉันตายแน่ คุณตายคนเดียวยังพอว่า ทำไมต้องพาฉันมาตายด้วย”

เขาเสียใจแล้ว ที่ตัดสินใจโง่ๆบุกเข้าไปในใจกลางศัตรู ทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตราย

“ไม่พาคุณมาด้วย ฉันจะหาข้ออ้างฆ่าพวกมันอย่างชอบธรรมได้ยังไง โง่หรือเปล่า!”

ต่างจากติงลี่ที่อ่อนแรง หลินมั่วกลับดูสบายๆ เขามีเหตุผลของตัวเองที่พาติงลี่มาเป็นภาระ พูดตามตรงเขาก็เป็นแค่คนนอก เรื่องราวทั้งหมดนี้เป็นเรื่องภายในของตระกูลติง เขาไม่อยากเข้าไปเกี่ยวข้องโดยตรง

แต่ถ้าพาติงลี่มาด้วยก็ต่างกัน ฉันหลินมั่วแค่มาปกป้องติงลี่ พวกมันจะว่าอะไรได้!

ดังนั้นสรุปขึ้นมาแล้ว ติงลี่ก็เป็นเพียงแค่เครื่องมือที่ไร้ค่าเท่านั้น

หลินมั่วเหลือบมองดูนาฬิกา พึมพำออกมาประโยคหนึ่งว่า “ใกล้ถึงเวลาแล้ว”

ติงลี่ที่อยู่ข้างๆถามด้วยความสงสัย

“อะไรคือใกล้ถึงเวลาแล้ว”

“ช่างหัวมันเถอะ คุณแค่ต้องปกป้องตัวเองให้ดีๆ อดทนไว้ ถ้าคุณตายไปก็อย่ามาโทษฉัน!”

ติงลี่ยังไม่ทันมีปฏิกิริยาโต้ตอบ ก็รู้สึกถึงพลังกดดันมหาศาลที่ห่อหุ้มเขาไว้ทันที

ติงลี่ที่อยู่ในเงื้อมือของหลินมั่ว แม้ว่าร่างกายจะอ่อนเพลีย ใบหน้าซีดเผือด แต่ติงลี่ยังพยายามยกนิ้วกลางด้วยอ่อนแรง

“ดื้อด้าน!”

หลังจากที่หลินมั่วเห็นท่าทางของเขาแล้วก็อดไม่ได้ที่จะบ่น

“อดทนไว้ คุณติงลี่ชีวิตกำลังจะผลิกผันแล้ว!”

หลินมั่วพูดจบ ก็ยัดยาเม็ดหนึ่งใส่ปากของติงลี่ หลินมั่วพาติงลี่เหยียบน้ำทะเล มุ่งหน้าไปยังหอสังเกตุการณ์ด้วยความรวดเร็ว

ขณะที่ติงเกินจีและคนของเขาทั้งหมดตกตะลึง หลินมั่วและติงลี่ก็แตะเท้าของพวกเขาติดๆกันอย่างเบาๆ เหยียบบนพื้นผิวทะเลไปยังหอสังเกตุการณ์อย่างรวดเร็ว

ติงเกินจีเพิ่งจะเข้าใจจุดประสงค์ของหน้ากากผี สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล เขาตะโกนสุดเสียง

รีบแจ้งคนบนหอสังเกตุการณ์ รีบทำลายเอกสารทั้งหมด ห้ามให้พวกติงลี่ได้ไป!”