หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2732

แผ่นดินจีนที่กว้างใหญ่ไพศาล ประชากรเกือบร้อยล้านคน กระจายอยู่บนผืนแผ่นดินกว่าเจ็ดสิบล้านตารางกิโลเมตร มีสหพันธรัฐและดินแดนในสังกัดกว่าหนึ่งล้านแห่ง กลุ่มอิทธิพลต่างๆสลับซับซ้อน ภายนอกดูสงบสุข แต่ภายในกลับเต็มไปด้วยคลื่นใต้น้ำ

หากเปรียบกลุ่มอิทธิพลต่างๆในต้าฉวีเป็นฝูงหมาป่าที่ดุร้าย สิบตระกูลใหญ่และหกราชันย์ก็เปรียบเหมือนมังกรยักษ์ที่เพิ่งเผยให้เห็นเขาสั้นๆที่ซ่อนเร้นพลังมหาศาลไว้

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ก็เข้าใจได้ เมื่อกลุ่มอิทธิพลต่างๆก้าวขึ้นสู่อำนาจสูงสุด โดยทั่วไปแล้วจะไม่มีวิกฤตการณ์การแข่งขันหรือความขัดแย้งที่รุนแรงเกิดขึ้น จึงไม่จำเป็นต้องแสดงพลังออกมาตลอดเวลาแต่เลือกที่จะเก็บงำพลังและรวบรวมกำลัง กลายเป็นแนวทางการพัฒนาที่เป็นเอกลักษณ์ของเหล่ากลุ่มอิทธิพลชั้นนำ

ในขณะที่หลินมั่วกำลังครุ่นคิด เสียงตะโกนของติงลี่ก็ดังมาจากข้างนอก

“หลินมั่ว พวกมันมาแล้ว พวกมันมากันแล้ว! คุณยังไม่เสร็จอีกเหรอ”

ติงลี่ร้อนลน ติงเกินจีเหลือลูกน้องไว้แค่จำนวนน้อย เพื่อต่อต้านการโจมตีของศัตรู ส่วนที่เหลือถูกเรียกตัวมาทั้งหมด กว่าหกพันคนล้อมรอบหอสังเกตุการณ์ไว้จนแน่น

“ติงลี่ ออกมาซะ ฉันจะให้แกตายอย่างครบส่วน!”

ติงเกินจีตอนนี้ก็ร้อนรนไม่แพ้ใคร ผ่านการสำรวจขุดเจาะมาหลายสิบครั้งในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เทคโนโลยีการขุดของพวกเขาพัฒนาขึ้นมาก การขุดสมบัติใต้ทะเลครั้งนี้สามารถพูดได้ว่าจะนำเอาสมบัติทั้งหมดของเจิ้งจือหลงที่ฝังไว้ที่นี่ออกมาทั้งหมด มูลค่าประมาณไม่ได้

แต่สิ่งที่เขาสนใจคือรายชื่อความร่วมมือของสาขาตระกูลติงในเหอเน่ยกับกองกำลังภายนอกเหล่านั้น ก็อยู่ในเอกสารด้วย ถ้าหากรั่วไหลออกไปล่ะ พวกเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกหรือไม่

บนแท่นสำรวจ ติงลี่เห็นติงเกินจีที่ท่าทางดุร้าย ก็ตกใจจนหน้าซีด

“หลินมั่ว คุณรีบคิดหาวิธีหน่อยซิ! แม่งเอ๊ย คุณยังมีเวลาเขียนข่าวประชาสัมพันธ์อยู่อีก”

เขาเห็นหลินมั่วกำลังพิมพ์แป้นพิมพ์อย่างรวดเร็ว ก็รู้สึกมึนงง ว่าตอนนี้มันเป็นเวลาอะไรแล้ว ยังมีอารมณ์มาแก้ไขเรื่องนี้อีก

“ไม่รีบ ทำทั้งสองอย่างพร้อมกันได้ไม่เสียเวลาหรอก”

หลังจากหลินมั่วพิมพ์เอกสารออกมาแล้วก็ยื่นให้

ติงลี่เหลือบมองหัวกระดาษเอกสารเพียงแวบเดียว หน้าผากของเขาเต็มไปด้วยเส้นดำ

“ใบรับรองการขอความช่วยเหลือ?”

“นี่มันเรื่องตลกอะไรฟะ”

หลินมั่วยักไหล่ ยิ้มบางๆ

หลังจากเขาเดินออกมาข้างนอก บนแท่นขุดเจาะเต็มไปด้วยของลูกน้องติงเกินจีและลูกน้องของข่งลิ่ง!

ใบมีดคมกริบของพวกเขา ล้อมรอบอาคารที่หลินมั่วอยู่ เมื่อเขาปรากฏตัว บรรยากาศก็วุ่นวายขึ้นมาทันที

“ไอ้ผู้ชายหน้ากากนั่นไง ที่ฆ่าคนของพวกเราไปหลายคน”

“คุณชายติง พวกเราสับมัน!”

“ใช่ สับมัน!”

ติงเกินจียกมือขึ้นเพื่อเป็นสัญญาณให้ลูกน้องนิ่งไว้ เขาเดินขึ้นไปข้างหน้า แล้วหัวเราะใส่หลินมั่ว

“ไอ้หนู ฉันว่าฝีมือนายไม่เลว ถ้าไงมาเป็นลูกน้องทำงานกับฉันไหม”

“ติงลี่แม้จะเป็นเจ้านาย แต่ก็เป็นเพียงขยะที่ขึ้นมาด้วยการอาศัยแม่เลี้ยง ติดตามเขาไม่มีอนาคตหรอก”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทุกคนก็มองไปที่ติงเกินจีด้วยความงุนงง คิดไม่ถึงว่าในเวลานี้ เขาก็ยังจะเกลี้ยกล่อมอีกฝ่าย