หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2739

หลังจากที่ต้นขาของติงลี่ถูกเข็มเงินสามเล่มแทงเข้าไป ความเจ็บปวดแสบร้อนก็หายไปทันที และหลินมั่วที่อยู่ข้างหน้าก็ตบโซฟาเป็นสัญญาณ

“นั่งลง! แม้ว่าจะมีความกล้า แต่สติปัญญายังห่วยอยู่ วันนี้ครูหลินจะสอนบทเรียนให้นายฟรีๆ!”

ติงลี่ไม่กล้าเถียงอะไรได้แต่ปีนขึ้นไปบนโซฟา

“ก่อนทำอะไรคิดก่อนให้ดี ถ้าฉันอยากขโมยผลงานของนายจริงๆ ไม่จำเป็นต้องใส่หน้ากากเลย”

เพื่อที่จะปกปิดสถานะหลินมั่วไม่ได้พาไท่จื่อไปด้วยกันด้วยซ้ำ ตอนที่ฆ่าคนก็ใช้แค่เข็มเงินเก้าเล่มเท่านั้นเอง

ตอนนี้ติงลี่เริ่มคิดตาม พยักหน้ารับโดยไม่รู้จะพูดอะไร ได้แต่เงียบฟังการวิเคราะห์ของหลินมั่ว

“คนที่เปิดเผยเรื่องราวของฉัน เป้าหมายของพวกเขาคงไม่ใช่เพื่อเรียกร้องความยุติธรรมให้กับวิญญาณที่ตายไป

ขอแค่ตระกูลหลักของนายโจมตีสาขาเหอเน่ย ข่าวลือพวกนี้ก็จะสลายไปเอง ความยุ่งยากขนาดนี้เป้าหมายของมันก็น่าจะเป็นนาย?”

“ฉัน?”

หลังจากติงลี่ได้ยินคำพูดนี้ ก็มองหลินมั่วเต็มไปด้วยความสงสัย ข่าวพาดหัวของหนังสือพิมพ์ฉบับนี้พูดถึงหลินมั่วอย่างชัดเจน ทำไมถึงโยงมาที่เขาได้

หลินมั่วเห็นท่าทางโง่เขลาของเขา ก็อดส่ายหน้าไม่ได้

“มองข้ามสิ่งที่ปรากฏ มองหาแก่นแท้ เรื่องนี้สำเร็จใครจะได้รับผลประโยชน์มากที่สุด เปิดเผยเรื่องของฉันออกมา ใครเสียหายหนักที่สุด”

ดังนั้นนายคิดให้ดีๆ ใครที่ไม่อยากเห็นนายได้ดีที่สุด…”

“MMP ถ้านายกล้ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นอีก ข้าจะควักลูกกะตานายออกมา”

หลินมั่วลุกขึ้นยืนและดึงแขนเสื้อขึ้น

ติงลี่รีบยกมือขึ้นทั้งสองข้าง “ไม่ต้องขนาดนั้น ไม่ต้องขนาดนั้น!”

เขาถูกกระตุ้นให้คิด ย่อมมีปฏิกิริยาสนองตามธรรมชาติ แต่พอคิดอย่างละเอียดรอบคอบ คนที่เขามีเรื่องบาดหมางที่สุดก็ดูเหมือนจะมีแค่หลินมั่วเพียงคนเดียวเท่านั้น

“หลินมั่ว งั้นคุณลองบอกหน่อย ยังมีใครที่ไม่อยากเห็นฉันได้ดีอีก”

“ไม่ต้องถามว่าเพราะอะไรให้มากความ ทำตามที่บอกก็แล้วกัน”

หลินมั่วพูดไปๆก็หลับตาทั้งคู่ลง “หนุ่มน้อยโลกใบนี้ช่างกว้างใหญ่ ตระกูลติงแม้จะแข็งแกร่ง แต่ก็แค่ในต้าฉวีเท่านั้นเอง”

“เก็บตัวให้เงียบๆก่อน พัฒนากำลังของตัวเองให้แข็งแกร่ง ถ้าวันหนึ่งนายสามารถพิสูจน์คุณค่าของตัวเองได้ ฉันจะให้ของขวัญชิ้นใหญ่แก่นาย”

“จำไว้ หลังจากก้าวออกจากประตูนี้ไป พวกเราก็จะเป็นศัตรูกัน ไท่จื่อส่งเขาออกไป”

ก่อนที่ติงลี่จะทันได้ตั้งสติจากคำพูดที่กำกวมของหลินมั่ว ก็รู้สึกมีคนดึงคอเสื้อจากด้านหลังของเขาขึ้น และตัวเขาก็ลอยขึ้นไปในอากาศ

คนภายนอกไม่มีทางรู้ ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่ติงลี่มาตามหาหลินมั่ว พวกเขาเห็นแค่ติงลี่ถูกหักขา และถูกโยนออกมาจากห้อง

“เชี่ย หลินมั่วแกแย่งผลงานของข้า หน้าไหว้หลังหลอก ข้าจะเอาคืนแกให้ตายเลย!”

หลินมั่วรู้สึกง่วงมาก พอได้ยินเสียงข้างนอก มุมปากกยกขึ้นทันที

“ไอ้ติงลี่นี่มันก็ไม่นับว่าโง่เกินไป!”