หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2758

เสื้อผ้าของ หลินมั่ว ดูไม่เข้ากับในหมู่คนดังหลายพันคน และเขาก็ไม่เข้ากันโดยสิ้นเชิง

ไป๋เฉียนเอ๋อร์เห็นว่าหลินมั่วถูกพวกเขาเยาะเย้ย จึงเป็นเรื่องยากที่เขาจะเป็นคนชอบธรรมและช่วยให้หลินมั่วพูดออกมา

“ไม่ใช่เรื่องของพวกแก ! ว่างมากก็ดูแลผิวที่หย่อนคล้อยของคุณเถอะ รอยย่นคุณมีกี่เส้นแล้ว”

หลังจากที่ไป๋เฉียนเอ๋อร์โกรธ ก็นึกบางอย่างขึ้นได้อย่างฉับพลันเลยหันไปถามหลินมั่วด้วยเสียงเบาทันที

“นายคงไม่ได้แอบเข้ามาจริงๆ ใช่มั้ย ?”

หลินมั่วได้แต่กลอกตา ฉันน่าสังเวชขนาดนั้นเลยเหรอ ? ของแบรนด์เนมที่ฉันใส่อยู่แต่ละชิ้นมีมูลค่าพันกว่าหยวนเลยนะ

ผ่านไปไม่นาน มาน่ากลับมาก็เรียกยามที่ดูแลลำดับขั้นตอนของงานเลี้ยง

“นี่ คนนี้นี่แหละ ฉันว่าเขาไม่ได้เป็นแขกที่ได้รับเชิญ พวกนายตรวจสอบให้ดีหน่อยล่ะ”

“อยากรู้จริงๆ ว่าใครกันที่กล้าป่วนงานเลี้ยงของราชวงศ์”

แมนเดลถูกไล่ออกจากตำแหน่งอดีตกัปตันองครักษ์ เขาจึงเข้ามารับหน้าที่แทน ตอนนี้เจ้าหน้าที่คนใหม่เข้ารับตำแหน่งแล้ว เมื่อเขาได้ยินว่ามีผู้ต้องสงสัยแอบเข้าไปในงานเลี้ยง เขาก็เข้ามาด้วยตนเองทันที โดยตั้งใจว่าจะทำหน้าที่ให้ดี

เขาตะโกนเสียงดังพลางเดินฝ่าฝูงชน สาบานในใจว่าตนจะสอนบทเรียนให้กับผู้ก่อกวนคนนี้ให้ได้

“คุณครับ รบกวน…”

แมนเดลคิดที่จะขอบัตรเชิญจากชายหนุ่มธรรมดาๆ ที่อยู่ตรงหน้าเขา แต่เมื่ออีกฝ่ายเงยหน้าขึ้นมองเขา แมนเดลก็รู้สึกว่าเท้าของเขาอ่อนแรง จากนั้นก็รู้สึกเหมือนกระแสไฟฟ้าชาก็พุ่งออกมาจากฝ่าเท้า มาสู่ทั่วร่างจนำทให้เขาตัวสั่นในทันที

หลินมั่วเคี้ยวอาหารในปากอีกครั้งและถามเบาๆ “รบกวนอะไร ?”

แมนเดลที่เดิมทีสีหน้าจริงจังกลายเป็นรอยยิ้มอันอบอุ่นไปแล้ว

“เปล่าครับ ผมแค่อยากรบกวนคุณให้ชิมอาหารที่เราเตรียมในงานเลี้ยงเยอะหน่อย ถ้ามีอะไรที่คุณไม่ชอบก็บอกผมได้”

“ผมจะให้พ่อครัวทำให้ใหม่เดี๋ยวนี้เลย !”

“ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาจริงๆ รปภ.ตัวเล็กๆ อย่างนายคงรับมือเรื่องนี้ไม่ไหว”

จุดประสงค์ในการขวางแมนเดลชัดเจนมาก นั่นคือให้เขาตรวจสอบหลินมั่วกับไป๋เฉียนเอ๋อร์ แม้ว่าพวกเขาจะได้รับจดหมายเชิญจริงๆ พวกเขาก็เสียหน้าที่ถูกตรวจสอบเช่นนี้

แต่แมนเดลได้ยินชื่อเรียกที่อีกฝ่ายใช้เรียกตน สีหน้าของเขาก็ดำมืดลง รปภ.ตัวเล็กๆ เหรอ ?

“คุณผู้หญิง เราเป็นมนุษย์ที่มีหัวและตัวเหมือนกัน ถอยไปซะเถอะ ไม่งั้นคนที่อับอายอาจเป็นตัวคุณเอง”

แต่ผู้หญิงพวกนี้เคยชินกับการจิกกัดเป็นเรื่องปกติมาตั้งนานแล้ว วันนี้ถ้าทำให้ไป๋เฉียนเอ๋อร์ชดใช้ไม่ได้ พวกเธอจะยอมจบง่ายๆ ได้ไง

“เราจะอับอายเหรอ ? น่าขำสิ้นดี

เรามาเพื่อร่วมงานเลี้ยงของฝ่าบาท ไม่ได้มีความเสี่ย ถ้าวันนี้ไม่พบตัวตนของคนสองคนนี้เราก็จะไปกันเลย”

“ถ้าทำให้ฝ่าบาทขุ่นเคืองใจ ฉันจะคอยดูว่าพวกนายจะอธิบายให้เขาฟังยังไง”