หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2778

หลังจากที่หลินมั่วใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงในที่สุดเขาก็เข้าใจข้อมูลทั้งหมดแล้ว เขาทำแบบนี้ก็เพื่อที่จะศึกษาให้ละเอียดเกี่ยวกับยาที่พระชายาเคยใช้มาก่อนหน้านี้

สิ่งที่ทำให้หลินมั่วจะขำก็ขำไม่ออก จะร้องไห้ก็ไม่ได้นั่นก็คือ ก่อนหน้านี้ตอนที่พระชายาได้รับการรักษาอยู่นั้น เธอเคยใช้ยาพื้นเมืองในปริมาณมาก ส่งผลต่อการทำงานของสภาวะชีพจร เลือดลมภายในส่วนต่าง ๆ ในร่างกายกระจัดกระจายแปรปรวน นั่นทำให้ยิ่งรักษาได้ยากไปกันใหญ่

ในขณะที่เขากำลังอ่านอยู่นั้นมีสิ่งหนึ่งที่ทำให้หลินมั่วสนใจเป็นพิเศษ

“ดึงเอาพลังหยางจากเลือดของของเด็กทารกชายแรกเกิดหนึ่งร้อยชีวิต หลังจากที่ใช้รักษาแล้วครบร้อยวันจะสามารถรักษาอาการของพระชายาได้”

หลินมั่วหยิบเอกสารฉบับนี้ออกมาก่อนจะถามอย่างแปลกใจ “ฝ่าบาท ทำไมไม่ลองใช้วิธีนี้ดูล่ะ”

เมื่อเจียเต๋อเลี่ยอ่านเนื้อหาในเอกสารแล้ว เขาก็ยิ้มออกมาอย่างเก้อเขิน

“นี่เป็นวิธีที่หมอผีแนะนำให้ผมทำ เขาบอกว่าพลังหยางที่ได้จากเลือดของของเด็กทารกชายแรกเกิดเป็นพลังที่มหาศาล

สามารถขจัดพลังหนาวเย็นภายในร่างกายของน่าน่าได้”

“แต่อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องผลลัพธ์ของวิธีนี้เลย เพราะต่อให้น่าน่าท้องจริง ๆ วิธีนี้ก็จะมีผลต่ออายุของทายาทให้สั้นลง

อีกอย่างถ้าผมใช้ยาตัวนี้จริง ๆ ประชาชนนับร้อยในว่านเซี่ยงจะมองผมยังไง

ผมไม่อยากกลายเป็นคนใจเหี้ยมไร้มนุษยธรรม”

นี่เป็นวิธีสำหรับผู้ที่ไร้ทายาทสืบสกุล หากไม่จนตรอกจริง ๆ เจียเต๋อเลี่ยก็จะไม่ใช่วิธีนี้แน่นอน

หลินมั่วเมื่อได้ยินคำอธิบายของเจ้าชายหกแล้ว เขาก็พยักหน้าเบา ๆ ถ้าเจ้าชายหกใช้วิธีนี้จริง ๆ พวกเขาก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องคุยกันแล้ว

“ข้อวินิจฉัยและวิธีการรักษาผมอ่านมันทั้งหมดแล้ว หากต้องการรักษาพระชายา ขั้นแรกต้องขจัดยาที่คั่งค้างอยู่ภายในร่างกายออกให้หมดก่อน”

“หลังจากที่ขั้นแรกสำเร็จแล้ว จากนั้นจะใช้หินภูเขาไฟที่มีอายุร้อยปีขึ้นไปมาเป็นตัวยาหลักในการรักษา”

ตัวยามากมายที่คั่งค้างอยู่ในร่างกายของป๋ายอีน่า ไม่เพียงแต่จะไม่สามารถช่วยรักษาอาการของเธอแล้ว หากปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต่อไป อาจอันตรายถึงชีวิต เพราะฉะนั้นหากต้องการรักษาอาการของป๋ายอีน่าจริง ๆ จึงจำเป็นต้องขยัดตัวยาไร้ประโยชน์เหล่านี้ออกไปก่อน

“ฝ่าบาท พวกเราลองมาหลายวิธีแล้ว ลองอีกวิธีหนึ่งจะเป็นอะไรไป

อีกอย่างฉันเชื่อในฝีมือการแพทย์ของหมอหลิน!”

ถึงแม้หลินมั่วอายุยังน้อย แต่ดูจากขั้นตอนการรักษาของเขาแล้ว ป๋ายอีน่าก็เห็นถึงทักษะทางการแพทย์ที่เก่งกาจ เขาไม่เพียงแต่จะสามารถวินิจฉัยสภาพร่างกายของเธอได้จากการวัดชีพจร ประกอบกับความรู้ในเรื่องยาของเขา คนแบบนี้พึ่งพาได้มากกว่าหมอผีพวกนั้นเสียอีก

คำพูดของป๋ายอีน่าทำให้เจียเต๋อเลี่ยมั่นใจมากขึ้น

“เพื่อนหลิน รบกวนด้วยครับ!”

ลองก่อนก็ไม่เสียหาย!

หลังจากที่เจียเต๋อเลี่ยตัดสินใจแล้วเขาก็สั่งให้ลูกน้องไปเตรียมอุปกรณ์ทันที