หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2784

หลังจากเจียไป่เลวี่ยฟังคำกำชับของหลินมั่วแล้ว จึงได้แต่ฝืนเก็บไฟโกรธในใจ ค่อยๆ หลับตาจากนั้นไม่นาน เขาสัมผัสได้ถึงกระแสอุ่นๆ ในร่างกายพุ่งไปส่วนล่างของร่างกาย

จากนั้นความเย็นจึงกระจายไปทั่วร่าง เขาอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นขึ้นมา ต่อจากนั้นสัมผัสได้ถึงจิตที่หดหู่ก่อนหน้านั้นรู้สึกกระฉับกระเฉงขึ้นมาทันที รู้สึกสดชื่น มองพระชายาใส่ชุดเบาบางที่อยู่ข้างๆ เจียเต๋อเลี่ยน้อยจึงผงาดขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้

นี่คือความหุนหันพลันแล่นที่ไม่เคยมีมานาน และรุนแรงเป็นพิเศษ แต่วันนี้มีคนนอกอยู่ เขาจึงได้แต่หัวเราะฮ่าๆๆ กลบเกลื่อนความใจหวิวที่ไม่เคยมีมานาน

“น้องหลินฝีมือไม่เลว!”

ไป่อีน่าที่อยู่ข้างๆ เห็นความเปลี่ยนแปลงของเจ้าชายหกเหมือนกัน หลังจากไล่สายตามองลงไปตามร่างกายที่กำยำของเขา หลังจากเห็นเจียเต๋อเลี่ยน้อยผงาดขึ้นมา ไป่อีน่าจึงหน้าแดงเล็กน้อย

วันนี้สุขภาพร่างกายของเธอหายดีแล้ว ความหนาวเย็นทรมานที่อยู่ภายในร่างกายของตัวเองมานานหายไปหมดสิ้น ความร้อนรนของสามีที่อยู่ตรงหน้ได้กระตุ้นเธออย่างลับๆ ชั่วเวลาเดียว เธอเริ่มทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน

เวลานี้ในใจของเจียเต๋อเลี่ยรู้สึกทึ่งในวิชาการแพทย์ของหลินมั่ว ตัวเองเสียเงินไปตั้งมากมายยังไม่สามารถรักษาโรคที่บอกใครไม่ได้ แต่หลินมั่วกลับรักษาได้อย่างสบาย

หลินมั่วมองความร้อนรนอยู่ไม่สุขของสามีภรรยาที่อยู่ตรงหน้า จึงไม่พูดเยอะ ไม่ว่าอย่างไรเมื่อผ่านการปรับสภาพร่างกายด้วยมือของเขาเอง หลินมั่วจึงรู้ดีถึงการตอบสนองของร่างกาย

“ฝ่าบาท การรักษาจบลงแล้ว พวกคุณลองปรึกษาพูดคุยเกี่ยวกับอาการป่าวยด้วยกันนะครับกระหม่อมขอตัวไปพักผ่อนก่อน”

พอสิ้นเสียง เจียเต๋อเลี่ยกับหลินมั่วสบตากันหนึ่งที จากนั้นทั้งสองคนจึงพยักหน้าหัวเราะอย่างร้ายกาจแบบที่ผู้ชายด้วยกันนั้นเข้าใจ

“น้องหลิน เดี๋ยวฉันค่อยไปขอบคุณนายด้วยตัวเองนะ!”

สิ่งที่ขานตอบเขาคือเงาหลังที่เดินโบกมือออกไปของหลินมั่ว

“ที่รัก อย่างนั้นพวกเรา...”

ตอนนี้เจียเต๋อเลี่ยไม่เพียงแต่มีร่างกายที่แข็งแรงเท่านั้น แต่ยังมีพลังมากขึ้น กระทั่งนึกถึงภาพหลังจากไป่อีน่าตั้งครรภ์แล้ว เขายิ่งตื่นเต้นไม่หยุด

“น่าเกลียด สถานที่แบบนี้ จะทำแบบนี้ได้ยังไง”

นอกตำหนักบ่อน้ำพุร้อน องค์รักษ์ที่ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวตาแดงทั้งสองข้างทันที คิดไม่ถึงว่าจะเกิดระเบิดขนาดใหญ่ภายใต้สถานการณ์ที่ปิดมิดชิดขนาดนี้

ชั่วเวลาเดียว ฐานทัพที่ตั้งหลักใกล้เจ้าชายหกวิ่งเข้าใกล้ปีเตอร์โบโร่อย่างรวดเร็ว

แต่หัวหน้าองค์รักษ์นอกตำหนักน้ำพุร้อนพูดด้วยความโมโหตาแดง

“เจ้าชายสาม องค์หญิงรอง ทั้งสองพระองค์โดนโจมตีอย่างไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดในปีเตอร์โบโร่เพื่อความปลอดภัยของพวกคุณ รบกวนพวกคุณกลับไปที่ห้องของตัวเองก่อนครับ”

พูดจบเขาจึงรีบพาลูกน้อง วิ่งไปยังที่พักของเจ้าชายหกทันที

“ถือสิทธิ์อะไร ฉันต้องกลับ”

เสียงระเบิดดังขึ้นกะทันหันเมื่อครู่ ทำให้เอลวิสตกใจหน้าซีดขาว ถ้าหากตัวเองโดนโจมตีด้วยระเบิด อาจจะไม่มีชีวิตรอด ตอนนี้เขาเร่งกลับไปที่ปราสาทของตัวเอง มีเพียงที่นั้นเธอถึงจะสบายใจ