หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2884

อีกด้านหนึ่ง ที่ปราสาทของเจ้าชายหก

ไป๋เฉียนเอ๋อร์ตั้งแต่ฟื้นขึ้นมาจากยาพิษเมื่อครั้งก่อน ก็อยู่ที่นี่ตลอดเวลา อ้างว่าเป็นการขอโทษ และเชิญชวนให้เธอเที่ยวเล่นภายในว่านเซี่ยงอย่างสุดเหวี่ยง

สิ่งที่ทำให้เธอภูมิใจที่สุดคือ ทุกครั้งที่เธอออกไป เจียป๋ายเลวี่ยเจ้าชายสามจะติดตามเธอไปด้วย ทำให้เธอดูมีระดับขึ้นมาทันที

“เจ้าชาย ไม่ต้องลำบากขนาดนั้นเพคะ หม่อมฉันแค่จะออกไปชมวิวและเดินเล่นเฉยๆ หม่อมฉันรู้สึกไม่ดีเลยเพคะที่จะให้เจ้าชายมาอยู่เป็นเพื่อนตลอด”

แม้ว่าปากของเธอจะพูดเช่นนี้ แต่เมื่อรู้สึกถึงสายตาที่ผู้หญิงคนอื่นๆบนถนนมองมาด้วยความอิจฉา ไป๋เฉียนเอ๋อร์อดไม่ได้ที่จะยืดตัวให้ตรงขึ้นและเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย

ความรู้สึกแบบนี้ช่างยอดเยี่ยมเหลือเกิน เธอมีชีวิตมายี่สิบกว่าปี นี่เป็นครั้งแรกที่ได้รับการปฏิบัติเช่นนี้

เจียป๋ายเลวี่ยรู้สึกดูถูกเหยียดหยาม แต่บนใบหน้าของเขายังคงเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น

“การได้เดินเล่นกับสาวสวยอย่างเฉียนเอ๋อร์ เป็นเกียรติของฉัน อีกอย่างคุณกับน้องหลินก็อยู่บ้านเกิดเดียวกัน ฉันก็ต้องดูแลเอาใจใส่เป็นธรรมดา ไม่งั้นน้องหลินจะโทษฉันได้”

หากหลินมั่วหรือคนที่รู้เรื่องอยู่ที่นี่ คงหัวเราะเยาะคำพูดของเขา

ตั้งแต่แรกเริ่มจนถึงตอนนี้ เจียป๋ายเลวี่ยผู้นี้พยายามเกาะกระแสความนิยมของหลินมั่วอย่างเต็มที่ มากที่สุดก็แค่เพื่อน สนิทกันถึงขนาดเป็นพี่น้องยังห่างอีกไกลมาก แต่ไป๋เฉียนเอ๋อร์ที่กำลังลอยอยู่ เวลานี้จะรู้เรื่องอะไรล่ะ