หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2897

งานแต่งงานกลางหุบเขาไม่มีพิธีหยุมหยิมมากนัก โยวหลีนั่งตัวตรงเป็นองค์ประธานแสดงใบหน้าที่เศร้าระคนความดีใจ มองลูกสาวสุดที่รักของตัวเองเดินเข้ามาทีละก้าว

ชุดแต่งงานสีแดงเรียบง่ายไม่เห็นความแวววาวของแสงสีเงินและสีทอง เฉกเช่นเดียวกันก็มองไม่เห็นเครื่องประดับใดๆ มีเพียงลายดอกเหมยสีแดงชาดประดับกลางหน้าผากที่ขับดุนให้เด่นขึ้น

ทว่าการตกแต่งที่เรียบง่ายนี้ กลับทำให้แสดงความงดงามของเจ้าสาวยออกมาอย่างเต็มที่

“พ่อ วันนี้ลูกสาวจะออกเรือนแล้วค่ะ!”

โยวหลีมองลูกสาวสุดที่รักว่านอนสอนง่ายของตัวเองที่อยู่ตรงหน้า แล้วเบ้าตาก็แดงขึ้นมาทันทีทว่าพอคิดว่ามีคนมากมายอยู่ในงานนี้ เขาจึงสูดลมหายใจลึกๆ ทันที กลั้นน้ำตากลับไปเลย

ลูกสาวที่เลี้ยงดูมาอย่างยากลำบากยี่สิบกว่าปี กำลังจะมอบให้ชายอื่นแล้ว ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถทำใจได้ภายในระยะเวลาอันสั้น

โชคดีที่ว่า เสียงเรียกว่า ‘พ่อ’ ที่ดูสนิทสนมนั้น ได้ปลอบใจความเศร้าของโยวหลีได้บ้างขณะเดียวกันได้พิสูจน์ว่าลูกสาวสุดที่รักของตัวเองชอบหลินมั่วจริงๆ ไม่อย่างนั้นแค่คำว่าพ่อประโยคเดียวเขาไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนถึงจะได้ยิน

“ดีๆๆๆ!”

“ต่อไปจะต้องดูแลตัวเองดี ถ้าหากหลินมั่วรังแกลูก ลูกก็มาบอกพ่อ จำไว้ภูเขาเทพทั้งหมดนี้ล้วนเป็นแรงสนับสนุนของลูก”

พอสิ้นเสียงของเขา เจ้าบ่าวจึงเข้าสู่งานอย่างเป็นทางการ

“พ่อ หลินมั่วเป็นอะไร”

โยวหลีมองหลินมั่วที่โดนคนแบกเข้ามาหนึ่งที พร้อมกับในใจที่คิดหาคำแก้ตัวไว้นานแล้ว

“ฉันพ่อตากับลูกเขยคุยกันสนุกเมื่อคืนนี้ ดังนั้นจึงดื่มเยอะไปสองสามแก้ว

คิดไม่ถึงว่าหลินมั่วจะคออ่อนขนาดนี้ เมาจนถึงป่านนี้”

“ต้องโทษฉันจริงๆ!”

ขณะพูดโยวหลีแสดงสีหน้าละอายใจบนใบหน้าของเขา เดิมทีผู้คนที่อยู่ในงานต่างก็สงสัยท่าทางไร้ชีวิตชีวาของหลินมั่วหลังจากฟังถึงสาเหตุแล้ว จึงหัวเราะดังทันที

เวลานี้ผู้อ่านคำกล่าวในพิธีที่อยู่ข้างๆ หลังจากมองตำแหน่งของพระอาทิตย์บนท้องฟ้าแล้ว จึงพยักหน้าด้วยความพอใจ

“ฤกษ์ดีมาถึงแล้ว เจ้าบ่าวเจ้าสาวคำนับฟ้าดิน”

“มาแล้วๆ เริ่มงานแล้ว!”

เวลานี้ความตื่นเต้นดีใจแสดงอยู่บนใบหน้าของทุกคนที่อยู่ในงาน ดูเหมือนจะตื่นเต้นมากกว่าตัวเองแต่งงานเสียอีก แต่ไม่มีใครสังเกตเห็นว่า นอกจากกลุ่มคนนี้แล้ว สวี่ปั้นซย่าเห็นทุกอย่างอยู่ในสายตา

เดิมทีเธอคิดว่าสามีที่ตนคิดถึงทุกวันทุกคืน จะเจออันตรายใดๆ แต่คาดคิดไม่ถึงจริงๆ ว่า เขาจะแต่งงานกับผู้หญิงอื่น

และจากความหมายของเจ้าแห่งขุนเขา พ่อตาคนนี้กับลูกเขยได้พูดคุยดื่มสุรากันอย่างสนุกสนาน เมาจนไม่รู้เรื่อง

เมื่อคิดนึกความลำบากที่ผ่านมาตลอดทาง นึกถึงลูกน้องของไท่จื่อที่ปกป้องตัวเองจนต้องตาย กระทั่งไท่จื่อที่เกือบตายเพราะเหตุนี้ อดีตที่ผ่านมาพรั่งพรูขึ้นในใจอย่างล้นหลาม สวี่ปั้นซย่าแสบตา น้ำตาคลอเบ้าแล้วไหลออกมา

..................................................................................