หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2947

วันต่อมา เสบียงอาหารที่ตาเฒ่ากานรับปากว่าจะส่งมาให้ก็มาถึง

รถบรรทุกทยอยกันขับเข้ามาเป็นขบวนยาว เพื่อนำเอากล่องเสบียงอาหารมาให้ ทำให้คนที่พบเห็นอึ้งไป

ไท่จื่อและตู้จี๋เมื่อเห็นดังนั้นจึงหันมาสบตากัน ก่อนจะเห็นว่าสายตาของพวกเขาทั้งสองแฝงไปด้วยความตกใจ

แต่เมื่อเห็นจำนวนของที่มาส่งแล้ว ราคาของเสบียงอาหารเหล่านี้คงจะน่าตกใจมากแน่ ๆ

พวกเขาคิดไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่าตาเฒ่ากานคนนี้จะทุ่มทุนมากขนาดนี้!

แม้แต่หลินมั่วก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเบา ๆ เมื่อเห็นเสบียงมากมายขนาดนี้

สำหรับเขาแล้ว การที่ตาเฒ่ากานส่งของมาให้ฟรี ๆ ถึงขั้นบอกว่าจะมอบ “เซอร์ไพรส์” ให้แก่เขา

เห็นชัด ๆ ว่าอีกฝ่ายมีเจตนาบางอย่างแอบแฝง

มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ

หลินมั่วรีบนำเรื่องที่ตัวเองกำลังจัดการอยู่ในช่วงนี้และเรื่องที่เกิดขึ้นเข้าด้วยกัน

หรือตาเฒ่ากานมีส่วนเกี่ยวข้องกับกิจการของชาเยี่ยม่าน

หรือว่าเขาจะมีแผนอะไร

เมื่อนึกได้ดังนั้น เขาก็เข้าใจอะไรขึ้นมาทันที

มุมปากของเขาแสยะยิ้มขึ้น

ในครั้งนี้ตาเฒ่ากานทุ่มทุนเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของหลินมั่ว

เขากลัวมากว่าหากหลินมั่วเห็นของที่ส่งไปให้มีน้อย แล้วจะไม่รักษาสัญญา

แค่เบี่ยงเบนความสนใจของหลินมั่วได้ เขาก็จะสามารถฉกฉวยโอกาสในขณะที่เกิดความวุ่นวายได้

ไม่นาน เวลาก็เดินทางมาถึงวันงาน

หลินมั่วมาถึงโรงแรมตามที่ตาเฒ่ากานบอก

โรงแรมแห่งนี้คือโรงแรมอวี๋จินหลิง

สิ่งที่ขึ้นชื่อของที่นี่ไม่ใช่อาหาร

แต่เป็นเพื่อนนั่งดื่มทั้งสิบสามคนหรือที่เรียกว่าสิบสามบุปผาแห่งจินหลิง

สิบสามบุปผาแห่งจินหลิงล้วนเป็นสาวงาม

บางคนมีรูปร่างเซ็กซี่อันร้อนแรง บ้างก็มีใบหน้าสวยหยาดเยิ้ม บ้างก็สดใสบริสุทธิ์ บ้างก็มีเสน่ห์น่าดึงดูด

โดยเฉพาะส่วนเว้าส่วนนูนของพวกเธอล้วนโดดเด่นออกมาจากชุดกี่เพ้า

พวกเธอสามารถทำให้ชายหนุ่มทุกคนคลั่งไคล้ได้

เมื่อหลินมั่วเดินเข้ามาในตัวโรงแรม

“ยินดีต้อนรับแขกกิตติมศักดิ์”

เมื่อสิบสามบุปผาแห่งจินหลิงเห็นเขาเดินเข้ามา ก็ค่อย ๆ ยิ้มต้อนรับเขา

เขาก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก หนังตากระตุกเบา ๆ

เขาคิดว่าต่อให้เป็นตัวเอง เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสาวงามมากมาย อย่างน้อยก็ต้องมีปฏิกิริยาอะไรบ้าง

ยังหนุ่มยังแน่นแต่กลับนิ่งไม่ไหวติงเมื่ออยู่ท่ามกลางสาวงาม!

เห็นได้ชัดว่า ไม่ว่าจะเป็นความอดทนหรือนิสัยส่วนตัวของหลินมั่วล้วนต่างจากคนทั่วไป

”ตาเฒ่ากาน ได้ยินมาว่าคุณเตรียมเซอร์ไพรส์ให้ผมงั้นเหรอ”

ตาเฒ่ากานเมื่อได้ยินดังนั้น เขาก็เผยรอยยิ้มออกมาก่อนจะพูดอย่างสุภาพ

“แน่นอนสิครับ!”

ระหว่างที่พูด เขาก็ผายมือเชิญ

“เชิญด้านใน!”

หลินมั่วพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะพาตู้จี๋และไท่จื่อเดินเข้าไปด้านในห้องอาหารด้วยกัน

ตู้จี๋ที่ถูกสิบสามบุปผาแห่งจินหลิงแกล้งมาตลอด ราวกับได้เห็นทางช่วยชีวิต เขารีบวิ่งเข้าไปทางห้องอาหารทันที

แต่ไท่จื่อกลับมีสีหน้าไม่ชอบใจนัก เขาหันมามองสาวงามตาละห้อย ก่อนจะเดินไปทางห้องอาหาร

เมื่อเห็นว่าทั้งสามไม่มีท่าทีสงสัยอะไร

ตาเฒ่ากานจึงแสยะยิ้มอย่างดูถูก