หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 306

หลินมั่วรู้สึกขอบคุณมาก

คนที่ยังเลือกสนับสนุนเขาในเวลานี้มีไม่มาก

และหลินมั่วก็จะจำคนพวกนี้ไว้ในใจ

“ประธานจาง วางใจได้เลยครับ...

...ครั้งนี้ผมไม่แพ้แน่นอน!”

หลินมั่วตอบกลับเสียงดัง

เหล่าจางยิ้มพร้อมกับพยักหน้า “ผมเชื่อคุณครับ!”

สวี่ฉังหย่วนที่อยู่ข้างๆ พูดเหน็บแนมขึ้นมาทันที “คุณจาง คุณเชื่ออะไรเขากัน...

...ทำไม คุณคิดว่าเขาจะสามารถชนะหมอของหกมณฑลในการประชุมแลกเปลี่ยนความรู้ทางการแพทย์หรือ...

...อย่าฝันไปหน่อยเลย!...

...ผมพูดกับคุณแบบนี้แล้วกัน ถ้าเขาสามารถชนะได้จริงๆ ผมยอมให้คุณมานั่งบนหัวของผมได้เลย”

ทุกคนหัวเราะเยาะและมองไปที่หลินมั่วด้วยสายตาเหยียดหยาม

ในสายตาของพวกเขา ครั้งนี้ หลินมั่วไม่มีโอกาสชนะเลยแม้แต่น้อย

ชนะ? ฝันไปเถอะ

หลินมั่วพยักหน้าอย่างใจเย็น “สวี่ฉังหย่วน นายจำคำพูดของนายในวันนี้ไว้...

...แล้วอย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกัน!”

สวี่ฉังหย่วนหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “กูจะเสียใจเรื่องอะไรกัน...

...ถ้ามึงชนะจริงๆ ละก็ ต่อไปนี้ไม่ต้องมาเรียกกูว่าสวี่ฉังหย่วนแล้ว!”

หลินมั่วยิ้มอย่างดูถูกเหยียดหยาม

ผู้คนรอบๆ ยังคงส่งเสียงดังและพูดจาเหยียดหยามอย่างต่อเนื่อง

เฉินเซิ่งหยวนตบโต๊ะและตะโกนด่าด้วยความโมโห “หุ้นก็ขายแล้ว เงินฉันก็ให้โอนไปให้แล้ว ยังจะอยู่ทำอะไรที่นี่อีก...

...ฉันให้เวลาพวกนายสามนาที รีบไสหัวออกไป...

...ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันจะหักขาของพวกนายซะ!”

สีหน้าของผู้ถือหุ้นเหล่านั้นดูไม่พอใจ คนหนึ่งในนั้นพูดขึ้นเบาๆ “ประธานเฉินครับ ที่นี่คืออุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ ท่านไม่ก้าวก่ายเกินไปหน่อยหรือครับ”

เฉินเซิ่งหย่วนเบิกตากว้าง “นายตาบอดหรือโง่กันแน่...

...ฉันเพิ่งจะซื้อหุ้นของพวกนายไป ตอนนี้ฉันก็เป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อเหมือนกัน...

“พวกนายมาเอะอะโวยวายในบริษัทของฉัน แล้วยังจะมาบอกว่าฉันก้าวก่ายเกินไป?...

...พวกนายคิดว่าฉันถูกรังแกง่ายนักหรือ”

คนนั้นชะงักไปทันที