หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3097

พอกลับมาที่งานเลี้ยง ท่าทีของท่านผู้เฒ่าเปาเปลี่ยนเป็นกระตือรือร้นมากกว่าเดิม โอบไหล่ของหลินมั่วสอบถามสถานการณ์ในบ้านไม่หยุด

โดยเฉพาะสภาพภาพการแต่งงาน ท่านผู้เฒ่าหลังจากยืนยันถึงสามรอบแล้ว จึงข้ามหัวข้อนี้ ด้วยใบหน้าที่ผิดหวัง

ส่วนถงเสี่ยวเหอที่เป็นญาติของตระกูลเปากลับถูกทิ้งอยู่ข้างๆ ในเวลานี้

และสีหน้าของเขาตอนนี้รู้สึกอึดอัดอย่างเห็นได้ชัด

ถึงแม้เขาจะมีอายุมากกว่าหลินมั่วรอบครึ่ง แต่หลังจากผ่านการจัดการของท่านผู้เฒ่าเปาแล้วลำดับญาติของหลินมั่วกระโดดขึ้นไปอยู่รุ่นคุณปู่ของเขาโดยตรง

ตอนนี้เห็นท่านผู้เฒ่าเปาแสดงท่าทีกระตือรือร้นต่อหลินมั่วมากขึ้น ถงเสี่ยวเหอรู้สึกกลัวอยากจะไปขอเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับหลินมั่วทันที

“ท่านผู้เฒ่าเปา ผมคิดว่าวันนี้พอแค่นี้ก่อนเถอะครับ คุณชายหลินยังมีธุระที่ต้องจัดการ ถ้าอย่างนั้นพอแค่นี้ก่อนดีไหมครับ”

เปาฉิงเทียนขมวดคิ้ว หลังจากมองถงเสี่ยวเหอด้วยความไม่พอใจหนึ่งทีแล้ว จึงพูดอย่างไม่พอใจ

“เพิ่งจะเริ่มงานเอง!”

หลินมั่วเห็นถงเสี่ยวเหอให้โอกาส เขาจึงรีบพูดเสริมทันที

“คุณปู่เปา ผมมีธุระที่ต้องจัดการจริงๆ ครับ

ครั้งหน้า รอผมจัดการธุระเสร็จแล้ว จะมาดื่มกับคุณปู่แน่นอนครับ ถึงแตนนั้นพวกเราไม่เมาไม่เลิกรา”

เปาฉิงเทียนเห็นท่าทีที่เด็ดเดี่ยวของหลินมั่ว จึงไม่ห้ามอีก

“ถ้าอย่างนั้นก็ได้!”

“ว่าแต่น้องหลิน เธอเจอปัญหาอะไร

ไม่แน่ฉันอาจจะช่วยได้”

“เอ่อ...”

หลินมั่วตอนนี้ไม่รู้ว่าควรจะเอ่ยพูดอย่างไร ถ้าหากพูดถึงภูเขาเทพ เขาก็จะรู้สึกไม่สบายใจ

และคิดว่าตัวเองอยากขอให้ช่วยตอบแทนบุญคุณ

ถงเสี่ยวเหอร้อนใจทนไม่ไหว เห็นหลินมั่วลังเล เขาจึงพูดออกมาตามตรง

“คุณปู่เปา เรื่องเป็นอย่างนี้ครับ เรื่องที่ภูเขเทพบาซ่าที่สั่นสะเทือนสยบประเทศว่านเซี่ยงคุณรู้ใช่ไหมครับ”

เปาฉิงเทียนพยักหน้า แล้วพูดด้วยความฉงน “พอได้ยินอยู่บ้าง แต่ฉันได้ยินคนพูดว่า ประเทศว่านเซี่ยงดูเหมือนจะบีบบังคับภูเขาเทพให้มอบตัวผู้หญิงคนหนึ่ง”

ขณะพูดเขาสายตาของเขาเปลี่ยนไปกะทันหัน มองหลินมั่วด้วยแววตาที่สดใส “ผู้หญิงที่พวกเขาพูดถึงคงไม่ได้เกี่ยวข้องกับเธอใช่ไหม”

“คุณปู่เปา คุณอย่าฟังเขาพูดจามั่วซั่ว!”

สำหรับหัวข้อสนทนาของถงเสี่ยวเหอ ทำให้เกิดความกระอักกระอ่วนทั่วทั้งงาน

ผ่านไปนานพักหนึ่ง เปาฉิงเทียนจึงถอนหายใจหนึ่งที

“น้องหลิน ไม่ใช่ฉันไม่อยากช่วยเธอ”

“พูดตามจริง กำลังรบหลักของพวกเราตระกูลเปาตอนนี้ถูกส่งออกไปที่อื่นแล้ว...”

หลังจากรอท่านผู้เฒ่าเปาพูดจบ หลินมั่วสองคนจึงเข้าใจแล้ว

ไม่น่าเชื่อว่าตระกูลเปาจะเจอเรื่องยุ่งยากเหมือนกัน

“โตมรศักดิ์ถือว่าตัวเองมีทีมเรือรบบนทะเลที่ใหญ่มาก คอยจ้องธุรกิจทางทะเลของตระกูลเปาของพวกเราตาเป็นมันมาตลอด อยากจะยึดครองพวกเรา”

“และเรือขนาดใหญ่เป็นจำนวนมากของพวกเราขาดการติดต่ออย่างไม่มีสาเหตุ”

ด้วยสาเหตุนี้ ทหารคุ้มกันเป็นจำนวนมากของตระกูลเปาที่ถูกส่งไปประจำการ เพื่อคุ้มกันเส้นทางการเดินเรือของเรือสำราญ

ซึ่งเป็นผลทำให้ตระกูลเปาของพวกเราขาดกำลังทีมสู้รบอย่างรุนแรง