หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3120

เจียหยวนที่หนึ่งอยู่ภายใต้อารมณ์โมโหรุนแรงจนกระอักเลือดสีแดงสีแดงเข้มออกมา สีหน้า

“เสด็จพ่อ!”

เอลวิสตกใจจนหน้าเสียไปชั่วขณะ รีบพุ่งไปใช้ช้อนป้อนยาเม็ดสุดท้ายให้เจียหยวนที่หนึ่ง

เจียหยวนที่หนึ่งอากาศดีขึ้นมา สีหน้าแสดงออกถึงความผิดหวังเป็นอย่างมาก

เขานึกไม่ถึงว่าเจ้าชายใหญ่ที่เก่งโดดเด่นที่สุดกับเจ้าชายสามจะโง่ได้ขนาดนี้

“เอลวิส เรียกตัว…แค่กๆ…เรียกพี่ใหญ่กับน้องสามของลูก แล้วก็พวกขุนนางไปที่ศาล”

เจียหยวนที่หนึ่งพูดขึ้นมาด้วยความอ่อนเพลียเล็กน้อย เอลวิสจึงรีบไปจัดการ

ภายในระยะเวลาอันสั้นครึ่งชั่วโมง เจ้าชายใหญ่ที่เพิ่งกลับมาจากการเดินทางอันยาวนานกับเจ้าชายสามที่อ่านหนังสืออยู่แต่ในตำหนักและเหล่าขุนนางต่างยืนอยู่ในห้องโถงของศาล

แน่อนนว่ารวมถึงแซทว่านหลิวที่เพิ่งกลับจากชายแดน เหมือนว่าเขาจะเดาจุดจบของตนได้ จึงยืนนิ่งไม่ขยับและหลับตาเพื่อพักสมอง

“วันนี้ ที่เรียกทุกคนมาเพราะมีเรื่องสำคัญสามเรื่อง เรื่งอที่หนึ่ง ขุนนางชายแดน ช่วยออกมาพูดหน่อย”

ดวงตาที่เต็มไปด้วยความดุร้ายของเจียหยวนที่หนึ่งมองไปยังแซทว่านหลิวที่ยืนหลับตาพักสมองท่ามกลางฝูงชน

เขาก้าวออกมาทีละก้าวโดยไม่ได้ลนเลยสักนิด ถึงขนาดที่ว่าไม่คุกเข่าให้เจียหยวนที่หนึ่งด้วย”

“หม่มฉันคิดว่าหลินมั่วสังหารท่นแซทบาฮาแห่งประเทศว่านเซี่ยง ของเราที่หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ถือเป็นโทษมหันต์ มันต้องชดใช้”

ทันใดนั้น จู่ๆศาลที่เดิมเงียบสงบก็ระเบิดขึ้น ทุกคนต่างมองไปที่แซทว่านหลิวกับเจียหยวนที่หนึ่งด้วยความไม่เชื่อ

เจียหยวนที่หนึ่งมองแซทว่านหลิวที่กำลังเฝ้าดูเขาอยู่ ไม่คิดเลยว่าจะเห็นรอยยิ้มของอีกฝ่าย

“ฮ่าๆๆ เหมือนว่าขุนนางกระทรวงกลาโหมชายแดนจะถูกฟาดหัวจนสมองเบลอ เด็กๆ พาเขาไปที่บ้านพักคนชรา ให้เขาได้ใช้ชีวิตวัยชรา และอย่าทำให้เขาเหนื่อยอีกต่อไปอย่างเด็ดขาด”

เหล่าขุนนางหลายคนตื่นตระหนกในทันใด แค่คำพูดไม่กี่คำก็ปลอดไอ้สวะขุนนางชายแดนได่ง่ายแบบนี้ เหมือนว่าความโหดร้ายของฝ่าบาทผู้นี้จะไม่เคยลดลงเลย

แซทว่านหลิวถูกเจ้าหน้าที่ลากออกไป เขาไม่ได้ดิ้นรนขัดขืน เพียงแต่มองดวงตาทั้งสองของเจียหยวนที่หนึ่งอย่างเงียบเชียบ

อารมณ์ที่แฝงอยู่ในดวงตาคู่นั้นที่มีต่อเจียหยวนที่หนึ่งมีเยอะมาก ทั้งเวทนา เกลียดชังและมิตรภาพ ท้ายที่สุดก็แปรเปลี่ยนกลายเป็นความโกลาหล

เจ้าชายใหญ่นิ่งไปสักพัก น้ำเสียงของเจียหยวนที่หนึ่งฟังดูผิดปกติ แต่เขาก็ยังกัดฟันตอบกลับ

“ลูกนำทัพกองทัพทางน้ำไปฝึกซ้อม ภายภาคหน้าจะได้ปกป้องประเทศว่านเซี่ยงของเรา”

“ดี สมกับเป็นลูกแสนดีของฉันจริงๆ นำทัพกองทัพทางน้ำออกไปฝึกสินะ พ่อหางานกับที่กินที่อยู่ให้แกในวัดจิ้งซินด้วยเหมือนกัน”

พริบตาเดียว ใบหน้าของเจ้าชายใหญ่ก็ขาวซีดไม่ต่างกับเจ้าชายสามเลย

เขาทำได้เพียงเฝ้าดูทหารยามที่ลากตนออกจากศูนย์กลางอำนาจ

“เสนาบดีการคลัง ”

หน้าผากของเสนาบดีการคลัง มีเหงื่อผุดออกมา วันนี้เจียหยวนที่หนึ่งลงโทษคนไปสามคนแล้ว ตนคงจะไม่ถูกให้ออกจากตำแหน่งอีกหรอกมั้ง?

“เตรียมยานพาหนะและกำลังทหารติดอาวุธสำหรับเดินทางไกล”

“ฉันจะไปเยี่ยมเยียนหลินมั่วที่ภูเขาเทพบาซ่าด้วยตัวเอง”