หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3122

“อ๊า!”

เอลวิสเห็นสภาพของกษัตริย์ชรา รู้สึกตกใจจนนั่งลงกับพื้น มองขวดหยกในมือด้วยความหวาดกลัว

ในยามีพิษ? เป็นไปไม่ได้ ตอนเช้าเจียหยวนที่หนึ่งเพิ่งเสวยไปหนึ่งเม็ด และก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

จู่ๆเอลวิสก็หวนกลับไปนึกขึ้นได้ว่าช่วงนี้ดูเหมือนตนเองจับอะไรสิ่งนั้นก็ตายหมด แล้วก็นึกได้อีกว่าก่อนหน้านี้ตัวเองเคยตบหน้าอินเสี่ยวหราน แล้วมือก็รู้สึกแปลกๆ

ความคิดนี้ทำให้ใบหน้าของเอลวิสซีดเผือด เจียหยวนที่หนึ่งไม่ควรต้องตายในมือของเธอ

มิฉะนั้นแม้เธอจะเป็นเจ้าหญิงรอง แต่ก็จะถูกตราหน้าว่าเป็นผู้ปิตุฆาตพระบิดา

เอลวิสก็อยากขึ้นสู่บัลลังก์เช่นกัน แต่เธอไม่เคยคิดที่จะฆ่าบิดาผู้ให้กำเนิดและเลี้ยงดูเธอมา

“หลินมั่ว ใช่ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะหลินมั่ว เขาแอบใส่ยาพิษลงไปในยา!”

เอลวิสรีบเทยาทั้งหมดออก มือทั้งสองข้างของเธอสัมผัสกับยาเม็ดนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า จากนั้นใส่ยาเม็ดนั้นลงไปในขวดทีละเม็ด

เธอรีบวิ่งไปที่อ่างล้างหน้า ล้างมือด้วยน้ำอย่างบ้าคลั่ง กลัวว่าจะไม่สะอาด เธอยังหยิบสบู่เหลวมาล้างมือซ้ำอีก

จนกระทั่งมือของเธอแดงก่ำด้วยความเจ็บปวด เธอก็ค่อยๆหยุดลง

เมื่อมองดูศพของเจียหยวนที่หนึ่ง เมล็ดพันธุ์แห่งความทะเยอทะยานก็เริ่มงอกเงยขึ้นในใจของเอลวิส

เธอหยิบพระราชโองการที่วางอยู่บนตู้ด้วยมือสั่นเทา เขียนข้อความลงบนนั้นโดยเลียนแบบลายมือของเจียหยวนที่หนึ่ง และประทับตราอย่างหนักหน่วง

ข้อความบนนั้นเขียนว่าเจ้าหญิงรองเอลวิสเฉลียวฉลาด เหมาะสมที่จะเป็นกษัตริย์องค์ต่อไปของประเทศว่านเซี่ยง

เอลวิสปรับท่าทางให้ดูสง่างาม เก็บพระราชโองการไว้ใต้หมอนของเจียหยวนที่หนึ่ง แล้วพุ่งออกไปจากประตูตำหนักตะโกนเสียงดัง

“ฝ่าบาทเสด็จสวรรคตแล้ว!”

ข่าวการสิ้นพระชนม์ของกษัตริย์ประเทศว่านเซี่ยงแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว ขุนนางทุกคนรีบเข้ามาที่ห้องประชุมโดยไม่กล้าให้เสียเวลาอีกครั้ง

พวกเขาพบเจ้าหญิงรองเอลวิสยืนอยู่บนขั้นบันไดใต้บัลลังก์ รอคอยขุนนางทุกคน

ขุนนางมหาดไทยเปิดอ่านเนื้อหาในพระราชโองการ รู้สึกตกตะลึงในใจเป็นอย่างยิ่ง เป็นไปไม่ได้ที่เจียหยวนที่หนึ่งจะสละบัลลังก์ให้กับเจ้าหญิงที่สองผู้เป็นหญิงในสถานการณ์เช่นนี้

ดังนั้นหมายความว่าพระราชโองการฉบับนี้ที่เจ้าหญิงรองมีอยู่นั้นเป็นของปลอม แต่ในเมื่อเธอนำออกมาแสดงว่า การตายของเจียหยวนที่หนึ่ง…

ขุนนางมหาดไทยเผลอมองไปที่เอลวิส ทว่ากลับพบว่าเธอกำลังจ้องมองมาที่เขา สายตาของเธอเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ยากจะคาดเดา ทำให้ขุนนางมหาดไทยรู้สึกขนลุก

เมื่อเห็นองครักษ์ยืนอยู่ที่ประตู ขุนนางมหาดไทยก็เก็บความสงสัยไว้ในใจ ส่งพระราชโองการให้กับขุนนางคนต่อไป

ในไม่ช้า พระราชโองการก็ถูกส่งต่อไปยังขุนนางทุกคนที่อยู่ในห้อง พวกเขาต่างเข้าใจดีว่า ไม่ว่าพระราชโองการจะจริงหรือปลอม วันนี้พวกเขาจะต้องยอมรับมันเท่านั้น

“ฝ่าบาททรงสละบัลลังก์ให้เจ้าหญิงรอง แสดงว่าทรงเห็นชอบในความสามารถของเจ้าหญิงรอง กระหม่อมรู้สึกว่าเจ้าหญิงรองควรขึ้นครองราชย์ในเร็วๆนี้”

เมื่อเห็นท่าทางของขุนนางทุกคนเห็นด้วย ในใจของเอลวิสในที่สุดก็รู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก แล้วประกาศคำสั่งแรก

“เจ้าชายหกถูกสงสัยว่าสมรู้ร่วมคิดกับหลินมั่วในการสังหารกษัตริย์ ตอนนี้ให้จับกุมทันที!”