หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3163

ที่ทางเข้าห้องปิดตาย หลินมั่วมองตัวอักษรขนาดใหญ่แปดตัวข้างบน แล้วดูคอมเมนท์ในโทรศัพท์ เขาสงสัยว่าคนเหล่านี้คงจะไม่ใช่หน้าม้าใช่ไหม?

ขอบเขตของห้องปิดตายนี้ครอบคลุมพื้นที่กว้างมาก ว่ากันว่ามีเพียงผืนเดียวก็ขนาดใหญ่หลายร้อยตารางเมตร

เมื่อผลักประตูออกไป หลินมั่วก็ดึงสวี่ปั้นซย่าที่เกิดความสงสัยเข้าไป บนผนังรอบๆ มีโปสเตอร์บทละครต่างๆ ติดอยู่

ซาลาเปาหมูแดงเนื้อมนุษย์ระดับต่ำที่สุด วิทยาลัยสตรี และสุสานจิ๋นซีฮ่องเต้ที่ค่อนข้างใหญ่

การตกแต่งรอบๆ นั้นงดงาม หลินมั่วทำตามคําแนะนําจนมาถึงห้องโถง

"สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับ ทั้งสองท่านมาครั้งแรกใช่หรือไม่"

แผนกต้อนรับเป็นหญิงสาวตัวเล็กๆ ที่ค่อนข้างสวย เมื่อเธอเห็นหลินมั่วในชุดสูทซึ่งกำลังดึงสวี่ปั้นซย่าอยู่ เธอก็เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคน

"สวัสดีครับ ผมได้ยินมาว่าห้องปิดตายของพวกคุณสามารถรักษาจิตใจของผู้คนได้?"

หลินมั่วมองหญิงสาวที่แผนกต้อนรับด้วยความสงสัยเล็กน้อย เขาต้องการถามว่าข่าวออนไลน์นั้นเป็นความจริงหรือไม่

ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของหญิงสาวตรงแผนกต้อนรับแข็งทื่อทันที จากนั้นสายตาที่มองทั้งสองคนก็แฝงไปด้วยความสงสารและความตื่นเต้น

ดูเหมือนว่าแขกที่หวาดกลัวจะออกไปโฆษณากันอย่างกระหน่ำ จนมีกระต่ายขาวตัวเล็กๆ มาอีก

"ใช่ค่ะ ห้องลับของเรามีการรักษาจิตใจของผู้คนเป็นพิเศษ ที่นี่มีห้องแนะนําอยู่สองห้อง ห้องแรกคือสุสานจิ๋นซีฮ่องเต้ อีกห้องคือห้องแห่งความตายของซวนอู๋"

หลินมั่วได้รับใบรายละเอียดมาสองใบก็อ่านอย่างครุ่นคิด ซึ่งทั้งหมดเป็นห้องลับที่มีรูปแบบสมัยโบราณ

หลังจากอ่านมาเป็นเวลานาน หลินมั่วก็รู้สึกว่าห้องลับของสุสานจิ๋นซีฮ่องเต้แห่งนี้น่าสนใจกว่าตามที่แนะนําไว้

ทีมผู้เชี่ยวชาญได้สำรวจสุสานจิ๋นซีฮ่องเต้ก็ไม่มีข่าวคราวใดๆ ที่ทางรัฐส่งทีมค้นหาและกู้ภัยมา ดังนั้นจึงปิดสุสานจิ๋นซีฮ่องเต้ชั่วคราว

แต่ข่าวจากถิ่นที่อยู่ใกล้เคียงบอกว่ามีเสียงแปลกๆ ในสุสานของจักรพรรดิองค์แรก นักสํารวจจึงได้รับมอบหมายจากรัฐให้ไปสํารวจ

เมื่อเห็นรายละเอียด ใบหน้าของสวี่ปั้นซย่าก็แสดงความตื่นเต้น ผู้หญิงคนนี้ไม่เคยแสดงความสนใจเกี่ยวกับห้องปิดตายมาก่อน

ด้านหลังประตู พนักงานที่สวมปลอกหนังและมีดตัดฟืนของเล่นหันมาสบตากับหลินมั่วและมองหลินมั่วอย่างงงงวย

"คือ ผมอยากจะถามว่า วิธีการรักษาของพวกคุณหายขาดได้อย่างไร"

เมื่อพนักงานไม่พูด หลินมั่วก็หยิบแบงก์ร้อยใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋ายัดเข้าไปในมือของเขา และพึมพําตรงหูของเขาสักพัก

"โอเคลูกพี่ คุณคอยดูนะ"

พนักงานเห็นเงินร้อยหนึ่งในมือ ก็กระฉับกระเฉงขึ้นมาทันที กระทั่งทําความเคารพเขา

ในความมืดสวี่ปั้นซย่า สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าหลินมั่วดึงหนึ่งในนั้นออกไป แล้วก็ไม่รู้ว่าเขากําลังทําอะไรอยู่

"ไม่เป็นไร ข้างในเป็นห้องน้ําที่ห้ามใช้เท่านั้น"

หลินมั่วเดินเข้ามาพาสวี่ปั้นซย่าลงไปก่อน แล้วตนอยู่ข้างหลัง