หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3174

“น้องซีเอ๋อร์ ช่วงนี้ไม่เจอกันเลย สุขภาพเป็นไงบ้าง”

เหมียวจวิ้นเฮ่าเดินออกมาพร้อมพูดกับมู่หรงซีด้วยสายตาที่เอาใจใส่

มู่หรงซีเพียงแค่ก้าวถอยหลังหนึ่งก้าวด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก “นายน้อยเหมียว ช่วงนี้ฉันร่างกายแข็งแรงดี ขอบคุณสำหรับความห่วงใยค่ะ อีกไม่กี่วันข้างหน้าต้องไปเยี่ยมคุณปู่เหมียว ไว้ค่อยคุยกันนะคะ”

พูดจบ มู่หรงซีนำของขวัญนานาชนิดในมือไปยังโถงใหญ่ของตระกูลเหมียว ทิ้งให้เหมียวจวิ้นเฮ่ายืนอยู่ตรงนี้คนเดียว

เห็นสายตาแปลกประหลาดของคนอื่นๆ สีหน้าของเหมียวจวิ้นเฮ่าก็มืดครึ้มจนถึงขีดสุด

“มู่หรงซี ยัยโสโครก ทำเป็นแสร้งห่างเหินต่อหน้าฉัน สักวันจะหาคนสิบคนมานอนกับเธอพร้อมกัน ดูซิว่าจะยังทำตัวสูงส่งได้อีกรึเปล่า”

โถงใหญ่ตระกูลเหมียว มู่หรงซีมาถึงตรงหน้าของเหมียวชุยเจียวด้วยความเคารพนับถือและเอ่ย

“คุณปู่เหมียวสวัสดีค่ะ มู่หรงซีขอให้คุณปู่สุขภาพร่างกายแข็งแรง คิดสิ่งใดก็สมปรารถนาทุกประการนะคะ”

ความอ่อนโยนเผยให้เห็นบนใบหน้าของเหมียวชุยเจียวผู้สวมคอจีนสีแดงเข้มพร้อมด้วยรอยยิ้มและยื่นมือออกมาประคองมู่หรงซี

“ยัยหนูคนนี้ ตอนแม่เธอคลอดก็ตัวโตไม่เท่าไหร่ พริบตาเดียวก็โตขนาดนี้แล้ว”